รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 163

บทที่ 163 พี่ชาย ไม่ใช่ว่าคุณตั้งใจดื่มให้เมาใช่ไหม

”ฮ่าๆ มู่.... คุณมู่เขาล้อเล่นเฉยๆ อย่าถือว่าเป็นเรื่องจริงเลย!” ถังซินรีบอธิบายให้ผู้บริหารระดับสูงฟัง “พอดีฉันกลัวขาของคุณมู่ไม่ค่อยสบายเลยแวะมาดูน่ะค่ะ”

พวกผู้บริหารระดับสูงพูดอ๋อ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เชื่อจริงๆ

พวกเขาก็ไม่ได้ตาบอด เห็นถังซินออกมาจากห้องนอน นี่เรียกว่าแวะมาดูหน่อยงั้นหรอ?

“คุณถังคุณสบายใจได้ พวกเราเข้าใจหมดแล้ว”หนึ่งในผู้บริหารระดับสูงตอบ “ในตอนนี้สถานการณ์ของคุณมู่ยังไม่แน่นอน เรื่องที่คุณท้องเราจะเก็บไว้เป็นความลับอย่างแน่นอน รอให้พวกคุณพูดกับทุกคนเองภายหลังจะดีกว่า”

“ใช่ๆ พวกเราเข้าใจน่า”

ถังซิน “....”

เธอไม่ได้ท้องสักหน่อย ไม่ได้ท้อง!

แต่คำพูดที่ออกจากปากของคุณมู่แล้ว ต่อให้ถังซินจะอธิบายก็ไม่มีใครเชื่อ

เหล่าผู้บริหารเดินลงบันไดไปทีละคนๆ

ก่อนที่กาวเหม่ยซีจะเดินไปยังหันมาพูดกับถังซินว่า “คุณถัง ฉันมีเพื่อนอยู่ต่างประเทศเยอะเลย ถ้าคุณต้องการก็บอกฉันได้เลย”

“.....”

“ที่รัก คุณไม่สบายหรอ?” มู่เฉินหย่วนดันรถเข็นเข้ามา เห็นว่าสีหน้าเธอไม่ค่อยดี “ให้ผมเรียกแพทย์ประจำบ้านมาดีไหม?”

ถังซินปฏิเสธด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “ขอบคุณ แต่ไม่ต้อง!”

สิ่งที่เธออยากทำตอนนี้คือ ตีคน!

หลังจากที่เกาเหม่ยหยวนจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยแล้ว กลับที่พักไป เธอถอดเสื้อโค้ทแขวนไว้ และเข้าไปในห้องหนังสือ

เธอเห็นหลินเฉิงจี๋นั่งอยู่บนเก้าอี้เข้าชุดของโต๊ะไม้สีแดงกำลังวิดิโอคอลกับใครสักคนอยู่ เธอพูดสำเนียงลอนดอนและนั่งไขว่ห้างอยู่

เธอเหลือบมาที่ถังซินแล้วหันไปพูด2-3ประโยคกับคนในสายแล้วก็ถอดหูฟังออก

“เธอพึ่งทำธุระเสร็จหรอ?”

“ใช่ เรื่องที่บริษัทมู่ซื่อเนี่ยแหละ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว” กาวเหม่ยซีเดินมากอดเธอจากด้านหลัง “วันนี้ฉันไปประชุมที่บ้านของคุณมู่ด้วยนะ เจอเรื่องดีดีมาด้วยแหละ”

กาวเหม่ยซีเสียบแฟลชไดร์ฟเข้าที่คอมพิวเตอร์ เปิดคลิปเสียงอันหนึ่ง เสียงของมู่เฉินหย่วนดังขึ้นมาบอกว่าถังซินท้องแล้ว วันหลังคงจะไปที่บริษัทไม่บ่อยนัก

“อยู่ๆถังซินก็ท้องหรอ เธอว่ามันไม่ประหลาดไปหน่อยหรอ?” เกาเหมยซีจ้องไปที่หลินเฉิงจี๋แต่พบว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร

เธอก็เลยตั้งใจพูดแหย่ไปว่า “เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่ามู่เฉินหย่วนมีใจให้ถังซิน แต่อยู่ดีๆเขาก็ไปหมั้นกับคุณหนูซ่ง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะมีใจให้ถังซินจริงๆนะ”

“ถ้าเขาไม่พูด ใครจะไปรู้ว่าถังซินท้องแล้วล่ะ?”

“จริงๆก็น่าประหลาดใจอยู่นะ” หลินเฉิงจี๋เปิดปากพูดในที่สุด “ดูเหมือนว่ามู่เฉินหย่วนกับซ่งจิ้งเหอจะทำข้อตกลงกันนะ หมั้นให้โลกภายนอกรับรู้”

เกาเหมยซีตอบว่า “เรื่องของบริษัทมู่ซื่อไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อบริษัทซ่งอยู่แล้ว ได้ยินมาว่าซ่งจิ้งเหอยังขึ้นไปถึงระดับสูงของบริษัทซ่ง และประธานซ่งยังอยากจะแบ่งหุ้นส่วนให้เธออีกด้วย”

“มู่เฉินหย่วนใจกว้างจริงๆ” หลินเฉิงจี๋ตอบ “ก็แค่งานหมั้นงานหนึ่งแต่กลับทำให้ลูกนอกสมรสอย่างซ่งจิ้งเหอได้รับการยอมรับในตระกูลซ่ง

กาวเหม่ยซีหัวเราะแบะพูดเล่นๆว่า “ไม่แน่มู่เฉินหย่วนอาจจะอยากได้ทั้งสองคนก็ได้ ถึงแม้ว่าซ่งจิ้งเหอจะเป็นลูกนอกสมรสแต่เธอก็ฉลาดและมีความรู้ ดูจากที่ตระกูลซ่งให้เธออยู่ต่อก็น่าจะรู้แล้ว”

หลินเฉงจี๋ถอดแว่นออก และคลึงบริเวณหัวคิ้วทั้งสอง “ทำไมเขาคิดว่าเป็นเรื่องของเขากันนะ ฉันแค่ต้องการบริษัทมู่ซื่อ หรือว่าทางมู่เจิ้งเฉิงหลุดปากนะ?”

“อะไรจะหลุดปากง่ายขนาดนั้น”กาวเหม่ยซีใช้มีวาดวงกลมบนอกของตัวเอง “เขาน่ะได้แต่หวังให้ลูกน้องของเขาต่อต้านบริษัทมู่ซื่อแล้วให้ตัวเองกลายเป็นราชา”

หลินเฉิงจี๋ยิ้ม ในแววตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

”ทำห้างสรรพสินค้ามานานขนาดนี้แล้ว แค่กลยุทธ์เล็กๆของมู่เฉินหย่วนก็ยังดูไม่ออก”เขาตอบ

“งั้นก็บังคับให้เขาพูดสิ เขายังมีลูกชายสองคนไม่ใช่หรอ ดูซิว่าเขาจะเลือกใคร”

“คุณนี่ร้ายจริงๆ”กาวเหม่ยซียิ้มและกัดติ่งหูของเขาเบาๆ “มู่ซื่อใหญ่ขนาดนี้ คุณจะกินไหวได้ยังไงเดี๋ยวก็อิ่มตายหรอก”

“งั้นก้แยกออก แล้วค่อยๆกิน”

“แล้วฉันล่ะ?” กาวเหม่ยซีพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานแล้วค่อยๆโอบเขาไว้ ทำให้ร่างกายถึงกับอ่อนยวบ เธอจูบที่แก้มของฝ่ายชาย

หลินเฉิงจี๋เบี่ยงหน้าออก ตอบว่า “ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ เธอออกไปก่อน”