รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 196

บทที่ 196 บริษัทมู่ซื่อเปลี่ยนเจ้าของ

มู่เฉินหย่วนรู้ความหมายในคำพูดเธอ กระตุกริมฝีปากบาง

เขามองวิวในสวนดอกไม้ ถามมู่เจิ้งย่าอย่างเหม่อลอย “น้าครับ น้าว่าบ้านหลังนี้ดีไหม?”

“บ้านเก่าแก่สร้างมากว่าร้อยปี ต้องดีอยู่แล้ว” มู่เจิ้งย่ามีความไม่พอใจแวบมาในดวงตา

บ้านหลังนี้ คนในตระกูลมู่ไม่มีสิทธิ์์ ตาเฒ่ามู่ให้มู่เฉินหย่วนแล้ว

“ถ้าน้าชอบ งั้นหลานจะให้น้า” มู่เฉินหย่วนรินชาให้เธออีกครั้ง พูดด้วยน้ำเสียงเคารพ “และหุ้นบริษัทมู่ซื่ออีกเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ให้น้าทั้งหมด”

พี่ชายสองเอาหุ้นในมือให้กับลูกบุญธรรมคนนี้?

มู่เจิ้งย่าแววตาขุ่นมัว จากนั้นก็ยิ้มพูดอย่างอ่อนโยน “ไม่มีเหตุผลเลย นี่นายทำอะไร? บ้านและหุ้นบริษัทมู่ซื่อพี่ชายสองของน้าให้เธอ น้าไม่ต้องการ”

“ผมอยากให้น้าปล่อยถังซินไป”

มู่เจิ้งย่าพูด “คุณหญิงถังทำพลาดเอง เกี่ยวอะไรกับน้าล่ะ?”

“เรื่องราวมันเป็นยังไง น้ารู้ ผมรู้ ให้อธิบายชัดเจนคงไม่ดีมั้งครับ” มู่เฉินหย่วนไม่พูดอ้อมค้อม “แค่น้าปล่อยเธอไป ทำข้อตกลงมาได้เลย”

ได้ยินเช่นนั้น มู่เจิ้งย่าหันศีรษะไปมองเขา “เฉินหย่วน น้ารู้นิสัยนายดี ไม่ใช่คนที่ปั่นได้ง่ายแบบนั้น แค่ผู้หญิงคนเดียว นายชอบอะไรเธอ?”

“คนที่ปั่นไม่ได้ เมื่อเจอผู้หญิงที่ชอบก็ไม่มีสติปัญญาหรอกครับ” มู่เฉินหย่วนถอนหายใจเบาๆ “และเธอก็เสียลูกไป ผมอยากชดเชยให้เธอสักหน่อย”

ผู้ช่วยจางเข้ามา ส่งเอกสารฉบับหนึ่งให้

มู่เฉินหย่วนยื่นเอกสารไปตรงหน้ามู่เจิ้งย่า พูดเสียงทุ้มต่ำ “น้า หวังว่าน้าจะคิดถึงความรักน้าหลานสิบกว่าปีนี้ ให้หน้าหลานด้วยนะครับ”

“นอกจากบ้านหลังนี้กับหุ้นบริษัทมู่ซื่อ แล้วก็ยังมีเงินสดอีกพันล้าน น้าวางใจได้ แค่น้าตกลง ผมจะประกาศถอนตัวจากบริษัทมู่ซื่อทันที ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม”

มู่เจิ้งย่าพลิกเอกสารดูเต็มสองตา

สิ่งที่มู่เฉินหย่วนจะให้ เขียนไว้อย่างชัดเจนในสัญญา แถมยังมีเพิ่มอีกนิดหน่อย เธอพอใจมาก

“นายต้องถอนตัว น้าก็จะให้” มู่เจิ้งย่าปิดเอกสาร ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “เพียงแต่เมื่อก่อนนายลงมือกับจิ่นเซวียนโหดขนาดนั้น อาสามของนายคงไม่เห็นด้วย”

“ได้ไงล่ะ น้าแค่อยากให้นายระวังเท่านั้นเอง” มู่เจิ้งย่าลุกขึ้นจากเก้าอี้ “เอาล่ะ วันนี้น้าดื่มชามีความสุขมาก เรื่องของคุณหญิงถัง น้าจะคิดวิธี”

“ได้ไงล่ะ น้าแค่อยากให้นายระวังเท่านั้นเอง” มู่เจิ้งย่าลุกขึ้นจากเก้าอี้ “เอาล่ะ วันนี้น้าดื่มชามีความสุขมาก เรื่องของคุณหญิงถัง น้าจะคิดวิธี”

มู่เฉินหย่วนพยักหน้าพูด “งั้นรบกวนน้าด้วย”

ผู้ช่วยจางไปส่งมู่เจิ้งย่าออกไป ไม่กี่นาทีก็กลับมา เขาดูกังวลมากกว่ามู่เฉินหย่วนอีก

ผู้ช่วยจางพูด “ประธานมู่ ทำแบบนี้ไม่เสี่ยงไปเหรอครับ?”

“ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้เสือมาได้ยังไง” มู่เฉินหย่วนจิบชา ชาเป็นชาชั้นดี แต่ไม่อร่อยเท่าที่ถังซินต้ม จิบไปอึกหนึ่งก็วางลง

“ถึงจะพูดแบบนี้......” ผู้ช่วยจางพึมพำ แล้วถามอีก “แล้วทางด้านคุณหญิงถังล่ะครับ?”

มู่เฉินหย่วนให้เขาไม่ต้องกังวล มุมปากแสยะยิ้มโหดเหี้ยม “ไม่มีใครกล้าลงมือกับถังซิน ฉันพูดกับเธอแบบนั้น แค่อยากให้เธอตายใจ”

คนที่กล้าลงมือเขา และยังอยากกลืนกินบริษัทมู่ซื่ออีก?

เฮ้อ เขาอยากดูว่ามู่เจิ้งย่ามีความสามารถนั้นไหม แตะต้องของของเขา!

--

นอกจากวันแรกถูกตำรวจใช้วิธีการบังคับแล้ว หลังจากนั้นหลายวัน ตำรวจก็ปฏิบัติกับถังซินอย่างสุภาพเป็นมิตร แถมยังเตรียมห้องเล็กๆ เธออยู่ลำพังด้วย