รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 207

บทที่ 207 มู่หยางซิวให้อะไรคุณ

เวลาสองทุ่ม ถังซินโบกแท็กซี่ไปถึงโรงแรม

เพียงลงจากรถก็เห็นประตูด้านนอกโรงแรม ตัวอักษรที่ม้วนอยู่บนทีวีจอใหญ่นั้น ขณะที่เห็นคนต้อนรับที่หน้าประตู ถังซินก็เกิดความรู้สึกอยากออกไป

โรงแรมนี้อยู่ภายใต้บริษัทมู่ซื่อ ผู้จัดงานเลี้ยงค็อกเทลก็คือบริษัทมู่ซื่อ

ตอนนี้เธอดันไม่อยากเจอ “บริษัทมู่ซื่อ”

“คุณหญิงถังจากบริษัทเหอชวนใช่ไหม?”

ถังซินกำลังจะออกไป คนต้องรับคนหนึ่งก็เข้ามาต้อนรับถังซินอย่างอบอุ่น “ให้ผมได้พาคุณเข้าไปเถอะ!”

พยายามดิ้นรนซ้ำไปซ้ำมา ถังซินก็ยิ้มเล็กน้อย “รบกวนคุณด้วยค่ะ”

เธอเป็นตัวแทนของบริษัทเหอชวนเข้าร่วมงานเลี้ยงค็อกเทลครั้งนี้ ถึงจะเจอกับมู่เฉินหย่วนก็ไม่เป็นอะไร

คิดแบบนี้แล้วก็เงยหน้าแล้วเข้าไปในโรงแรมกับผู้ต้อนรับ

ว่ากันว่า ครึ่งเดือนก่อนตอนที่บริษัทมู่ซื่อได้ประกาศรับสมัครพนักงาน อีเมลของผู้บริหารหลายคนก็ระเบิด แม้แต่งานจัดหางานที่บริษัทมู่ซื่อจัดก็เต็มไปด้วยผู้คน

บริษัทมู่ซื่อสร้างมากว่าสิบปี ปีนี้ไม่ใช่ฤดูกาลรับสมัครงาน แต่ผู้สมัครงานนั้นเยอะกว่าปีไหนๆ

บริษัทมู่ซื่อผ่านประสบการณ์เลวร้ายมาใหญ่โต ยังสามารถกลับมายืนบนจุดสูงสุดได้ แน่นอนว่าทำให้คนชื่นชมยกย่องสรรเสริญ ตราบใดที่ได้รับบัตรเชิญก็ต้องมาอยู่แล้ว

ห้องโถงงานเลี้ยงสีทองอร่าม เต็มไปด้วยผู้คน

ถังซินเข้าไปในห้องโถงอย่างใจเย็นไม่รีบร้อน

คืนนี้เธอสวมชุดราตรีสายเดี่ยวสีแชมเปญ ออกแบบเก็บเอวให้เธอเผยหุ่นสูงผอมให้มากที่สุด ภายใต้แสงไฟ ผิวขาวเหมือนแสงไฟ ไม่มีที่ติเลยสักนิด

ผมสีดำขลับทำมวยผมหลวมๆ ใช้กิ๊ปดอกคามิเลียติดไว้ เผยลำคอสวย ริมฝีปากเม้มเบาๆ บนใบหน้ามีรอยยิ้มสุภาพ

“คุณหญิงถัง”

ผู้นำบางคนในแวดวงธุรกิจรู้ว่าถังซินเคยเป็นตัวแทนประธานบริษัทมู่ซื่อ ดูสาวอยู่ แต่ตอนนั้นกลับแก้ไขวิกฤตการณ์แทนบริษัทมู่ซื่อได้หลายอย่าง ฉลาดและสวย

ถังซินไม่ได้อยู่บริษัทมู่ซื่อแล้ว แต่ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้แถมมีความสามารถ ดึงดูดคนจำนวนไม่น้อยถือแก้วเบียร์เข้ามาทักทายเธอ

ถังซินยิ้มและคุยกับพวกเขาเล็กน้อย น้ำเสียงเป็นธรรมชาติ ไม่ได้มีความตื่นเต้นสักนิด

เธอประหลาดใจเล็กน้อยเหมือนกัน

เมื่อก่อนที่เธอเป็นล่ามตามรองประธานไป ตอนที่พวกผู้บริหารระดับสูงออกไปคุยงาน เธอตามไปเป็นล่ามบริษัทอีกฝ่าย หรือไม่ก็เป็นตัวแทนคุย ไม่เหมือนแบบนี้ที่ได้คุยกับผู้นำบริษัทโดยตรง

ดูเหมือนว่าหลังจากได้เป็นตัวแทนประธานบริษัทมู่ซื่อ เธอได้รู้จักคนเพิ่มขึ้น ยิ่งโดดเด่นขึ้นไปอีก ไม่ได้ออกแรงเลยสักนิดเวลาคุยกับพวกเขา สามารถเนียนเข้าไปได้

“คุณหญิงถังสวยและเก่งจริงๆ นะ!” ประธานคนหนึ่งยกแก้วเบียร์ยิ้มให้ถังซิน “ประธานมู่นี่สายตาเฉียบแหลม เจอไข่มุกที่เปล่งประกายแบบคุณ”

ถังซินยิ้มเล็กน้อย “คุณชมเกินไปแล้วค่ะ ผู้หญิงที่เก่งมีไม่น้อย ไม่ได้มีฉันคนเดียวซะหน่อย”

ใช่แล้ว

เธอมีวันนี้ได้ มู่เฉินหย่วนเป็นคนผลักเธออยู่เบื้องหลัง

ประธานคนนั้นถาม “ทำไมคุณหญิงถังไม่อยู่ที่บริษัทมู่ซื่อ เข้าบริษัทเหอชวนทำไม?”

“บริษัทมู่ซื่อมีประธานมู่ก็เพียงพอแล้วค่ะ” ถังซินพูด แนะนำบริษัทตัวเองให้กับเขาอย่างสบายๆ “ฉันเป็นคนที่ชอบทำเรื่องท้าทาย บริษัทเหอชวนเหมาะกับฉันมาก ถ้ามีเวลาไม่ทราบว่าจะได้คุยกับประธานเฉียนอีกไหม ฉันคิดว่าบริษัทพวกเรามีโปรเจคที่ทำร่วมกันได้เยอะเลยค่ะ”

“ฮ่าๆๆ ผมก็คิดเหมือนกัน” คำพูดถังซินมีความหมายเดียวกับประธานเฉียน “งั้นเอาแบบนี้ เมื่อผมมีเวลาว่างชวนคุณหญิงถัง คุณหญิงถังต้องรับปากนะ!”

ถังซินชนแก้วกับเขา “แน่นอนค่ะ”