รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 208

บทที่ 208 เธอมีอะไรให้เสียใจ

หัวหน้าหลิวถูกฆาตกรรมจริงๆ ด้วย!

บางทีรองประธานจ้าวน่ากลัวเกินไป ข้อมูลหลุดออกมามากเกินไป ถังซินรู้สึกแขนขาเย็นเฉียบ ร่างกายยืนไม่ไหวเกือบจะหงายหลัง แต่ถูกมือคู่หนึ่งประคองไว้

รองประธานจ้าวมองด้านหลังเธอ เอ่ยด้วยแววตาใจดี “ประธานมู่ ไม่รบกวนพวกคุณแล้ว”

ไม่นานรองประธานจ้าวก็ออกไป

ถังซินมองแผ่นหลังเขาอย่างแน่วแน่ ทั้งๆ ที่เป็นคนร้ายกาจขนาดนั้น ทำไมแม้แต่แผ่นหลังถึงได้ดูใจดีแบบนี้?

ตอนที่เขาลงมือโหดเหี้ยมกับคนอื่น ก็ยิ้มแบบนี้ไหม?

เธอเดาว่ามู่หยางซิวต้องรู้บางเรื่องของรองประธานจ้าว รองประธานจ้าวอยากปิดปาก หลังจากรู้ว่ามู่เจิ้งเฉิงอยากฆ่าเธอ เลยโยนข้อหาไปที่มู่เจิ้งเฉิงทั้งหมด

โหดเกินไปแล้ว!

เห็นว่าแขนถังซินเย็นเฉียบ และไม่พูดไม่จา มู่เฉินหย่วนตะโกนเรียกเธออีกสองครั้ง พลางขมวดคิ้ว

“ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”

ซ่งจิ้งเหอเข้ามาพอดีในตอนนี้ เธอสวมชุดราตรีเกาะอกสีครีม สวมแล้ววิจิตรสง่างาม

ซ่งจิ้งเหอถามมู่เฉินหย่วน “เกิดอะไรขึ้นคะ?”

“เธอไม่ค่อยสบาย” มู่เฉินหย่วนประคองไหล่ถังซิน อยากส่งเธอไปพักผ่อน แต่หลังจากที่ถังซินเห็นซ่งจิ้งเหอ แววตาก็มืดมน ออกแรงแกะมือเขาออก

“ฉันสบายดีมาก เดินเองได้ค่ะ” ถังซินเลี่ยงไม่ให้เกิดความน่าสงสัย ยกปลายกระโปรงขึ้นแล้วรีบออกไป

มู่เฉินหย่วนเม้มปากบางแน่น

“คุณหญิงถังดูแปลกๆ” ซ่งจิ้งเหอมองมู่เฉินหย่วนหนึ่งที “หรือว่าที่คุณไม่ได้บอกแผนการพวกนั้นกับเธอ เธอคิดว่าคุณหลอกใช้เธอ พวกคุณตัดขาดกันแล้วเหรอ?”

ไม่ต้องให้มู่เฉินหย่วนตอบ ซ่งจิ้งเหอก็มองออกจากการเปลี่ยนแปลงสีหน้าท่าทางของเขา

ซ่งจิ้งเหอเอามือประกบหน้าผากยิ้ม “ประธานมู่นะประธานมู่ ผิดหวังที่คุณฉลาดขนาดนั้น แผนการสุดยอด แต่กลับไม่รู้ว่าผู้หญิงเกลียดการโดนหลอกมากที่สุด ตอนนี้เลิกล้อเล่นหรือยัง?”

มู่เฉินหย่วนน้ำเสียงเย็นชาขุ่นเคือง “คุณหญิงซ่ง การร่วมมือของพวกเรา ฉันกำจัดมันได้ตลอดเวลานะ”

“อย่านะ ฉันยังต้องพึ่งต้นไม่ใหญ่อย่างคุณ” ซ่งจิ้งเหอไม่ยิ้มเยาะเขาแล้ว และพูดว่า “พ่อฉันยอมให้หุ้นฉันหกส่วน แต่มีเงื่อนไข”

“ร่วมมืออะไรอีก?”

“เราต้องแต่งงานกัน” ซ่งจิ้งเหอยิ้มเล็กน้อย “คุณช่วยฉันเอาหุ้นบริษัทซ่งซื่อหกส่วนหน่อยสิ”

มู่เฉินหย่วนใบหน้าขุ่นมัว ยังไม่ทันคิดพิจารณาก็ปฏิเสธแล้ว “คุณหญิงซ่ง จุดประสงค์ที่เราหมั้นหมายกันคุณก็รู้ อะไรที่คุณควรได้ก็ได้ไปแล้ว อยากแต่งงานก็ไปหาคนอื่นเถอะ”

ถ้าไม่เห็นแก่หน้าอวี้เหวินถิง เขาหยุดร่วมมือกับซ่งจิ้งเหอไปนานแล้ว

“ประธานมู่ อย่าเพิ่งปฏิเสธฉันเร็วขนาดนั้น ฉันให้ค่าตอบแทนคุณสูงมากเหมือนกันนะ” ซ่งจิ้งเหอพูด “ที่คุณลงแรงซื้อบริษัทเหอชวนขนาดนั้น แถมยังปิดบังอีก ไม่ใช่เพราะอยากให้โอกาสคุณหญิงถังได้ฝึกฝนเหรอ?”

“พอบริษัทซ่งซื่อได้ข้อมูลเพียงฝ่ายเดียว เขตตะวันออกของหนานเฉิงต้องสร้างรถไฟฟ้าความเร็วสูง พอข่าวนี้ประกาศออกไป จะมีบริษัทแข่งกันประมูลมากแค่ไหน รุนแรงมากแค่ไหน ประธานมู่คุณก็รู้นี่”

“ผมแอบช่วยคุณหญิงถังเงียบๆ ให้บริษัทเหอชวนชนะประมูลของเขตตะวันตกได้ ผลการทำงานของถังซินในบริษัทมู่ซื่อก็ไม่เลว ยังไม่มีผลการทำงานในบริษัทเหอชวน ใครๆ ก็อยากจะกลั่นแกล้ง”

“ถ้าคุณหญิงถังได้โปรเจคนี้ไป มีโอกาสได้เรียนรู้ ได้รู้จักกับคนของรัฐบาล บริษัทเหอชวนเดิมทีก็เป็นของบริษัทมู่ซื่อ มันได้กำไร บริษัทมู่ซื่อก็ได้กำไรเช่นกัน”

มู่เฉินหย่วนแววตามืดมนขุ่นมัว ราวกับกำลังขบคิด

หลังจากนั้นนานสักพัก เขาก็พูดกับซ่งจิ้งเหอ “รอให้ฉันไปประกาศเรื่องนี้ จากนั้นเธอจะประกาศสู่สาธารณะยังไงก็ได้ แต่ไม่มีชุดเจ้าสาว ไม่มีแหวน ไม่มีใบทะเบียนสมรส หลังจากเธอได้หุ้นของบริษัทซ่งซื่อแล้วก็รีบแถลงข่าวเคลียร์ทันที”

“ประธานมู่คุณมันไร้หัวใจเกินไปหรือเปล่า?” ซ่งจิ้งเหอพูดอย่างล้อเล่น “ยังไงฉันก็เป็นหญิงสาวผู้มีชื่อเสียงในหนานเฉิงนะ หน้าตาดีชั้นยอด ดูท่าทางรังเกียจของคุณสิ”

มู่เฉินหย่วนมองไปท่ามกลางฝูงชน ตั้งใจชี้ไป “วันนี้พี่ชายใหญ่ฉันก็มาด้วย”

ซ่งจิ้งเหอมองตามสายตาเขาไป

มุมห้องโถง เงาของร่างเย็นชาสูงยาวนั้นทำให้หัวใจเธอบีบรัดแน่น