รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 271
บทที่ 271 ยอมเสียศักดิ์ศรี
ฉางผิงผลักคุณนายวี่ เรื่องนี้พวกเขานั่นแหละเป็นฝ่ายผิด
เห็นถังซินพูดไม่ออก เธอยิ้มอย่างพออกพอใจ
“ถังซินไม่รู้อะไรเลย ฉันไม่เถียงกับเธอแล้ว แต่หวังว่าจากนี้เธอจะเคารพผู้ใหญ่บ้างนะ รู้กฎเอาไว้บ้างก็ดี”
“คุณป้า คนของผมจะรู้ไม่รู้ยังไง ผมไม่รบกวนคุณป้ามาช่วยสอนหรอกนะครับ”เสียงของชายที่ทั้งสุขุมและมีพลัง ทำให้ถังซินสบายใจขึ้นมาทันที
ป้าวี่มองไปที่ชายคนนั้น “เฉินหย่วนนี่เอง”
มู่เฉินหย่วนพยักหน้า เขาเดินไปใกล้ถังซิน
“คุณป้าครับ เธอเป็นคนยังไง ผมรู้ดีครับ ผมว่าคุณก็น่าจะรู้ดี”
“รู้ดีอะไร”คุณนายวี่ถามกลับ “ฉันไม่อยากพูดอะไรมากหรอกนะ แต่เฉินหย่วน เธอกับเหวินถิงเป็นพี่น้องกัน ฉันต้องเตือนเธอน่ะ กับบางคนเธอระวังไว้หน่อยก็ดีนะ”
มู่เฉินหย่วนหรี่ตาลงแสดงถึงความเยือกเย็น
“ป้าครับ การฉีกหน้ากันมันไม่ดีครับ ”
ป้าวี่พูดด้วยความโกรธ“เธอนี่มันไม่รู้อะไรเลยจริงๆ เธอรู้ไหมว่าเขา...”
“คุณจะพูดถึงสัญญาฉบับนั้นใช่ไหม”ถังซินพูดตัดบท
“ไม่รบกวนคุณหรอก เดี๋ยวฉันคุยกับเขาเอง”
ไม่พูดอะไรต่อแล้วก็ลากมู่เฉินหย่วนเดินออกไป แล้วก็พาฉางผิงออกไปด้วย
“เหวินถิง เธอดูสิ”เย็นนี้ป้าวี่โดนเด็กไม่ให้เกียรติ ป้าแกโกรธจนหน้าเขียวไปหมดเลย
“ฉันแค่อยากจะพูดอะไรกับเขาสักหน่อย ”
“แม่ ผมกับเฉินหย่วนสนิทกันดี มันเป็นเรื่องของพวกเรา แล้วเขาก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับแม่ แม่ไปวอแวเขามาก ถ้าเขาจะเอาคืนก็ไม่แปลกนะ”
“เหวินถิง นี่ลูกอยู่ข้างใครเนี่ย”
วี่เหวินถิงไม่ตอบ แล้วถามกลับ
“แม่เอาเรื่องสัญญามาขู่ถังซินใช่ไหม”
“ก็เขาไม่เคารพผู้ใหญ่ เด็กหนุ่มที่มากับเขานั่นก็ด้วย เป็นเด็กเป็นเล็กปีกกล้าขาแข็งจริงๆ ”ป้าวี่พูดเสียงแข็ง
เขามาด้วยเหรอ
วี่เหวินถิงชะโงกไปมองที่ประตู ไม่เห็นมู่เฉินหย่วน คิดๆดูแล้ว เห็นถังซินพาใครมาด้วย ที่แท้ก็เป็นเขานั่นเอง
“แม่ เฉินหย่วนนิสัยยังไงแม่ก็รู้”วี่เหวินถิงเม้มริมฝาก
“ถ้าแม่ไปทำให้เขารำคาญมากๆแล้วเขาไล่แม่ออกจากหนานเฉิง ผมไม่ช่วยแม่นะ”
“เหวินถิง ฉันยังเป็นแม่แกอยู่ไหมเนี่ย”ป้าวี่ไม่คิดเลยว่าลูกจะพูดกับเขาแบบนี้
“ที่ฉันทำทุกอย่างไม่ใช่เพื่อแกหรอกเหรอ”
“ไม่ใช่ว่าพอแกกลับมาก็เอาแต่คิดถึงแต่ผู้หญิงคนนั้นเหรอ แกบอกว่าแกชอบใครก็ผิด แต่แกจะเอาผู้หญิงคนนั้นมาทำให้ขายหน้างั้นเหรอ”
“เราเลิกกันแล้ว”วี่เหวินถิงพูดอย่างกลั้นความโกรธไว้ไม่ได้
ป้าวี่กุมมือลูกชายของเธอ เธอเห็นแหวนบนนิ้วของลูกชาย ส้งจิ้งเหอไม่ได้โกหกเธอจริงๆด้วย
“เลิกกันแล้ว? แล้วนี่อะไร แกก็รู้ว่าส้งจิ้งเหอกับคุณมู่น่ะแต่งงานกับปลอมๆ แล้วแกก็รอที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นต่อใช่ไหม”
“แล้วมันทำไม”
“ทำไมงั้นเหรอ”
“วี่เหวินถิง ฉันบอกแกไว้เลยนะ ถ้าแกจะไปแต่งงานกับขอทานที่ไหนฉันไม่ว่า แต่ฉันไม่เอาส้งจิ้งเหอ ถ้าฉันยอมให้เขาเข้ามาในบ้านเรา คนอื่นจะมองยังไง เอาลูกเมียน้อยมาทำเมีย”
“พูดเสร็จรึยัง”วี่เหวินถิงสีหน้าเคร่งขรึม
“ไม่ใช่ว่าแม่เขาอยากเป็นเมียน้อย หลังจากเขาเข้ามาในตระกูลส้ง แม่เขาก็ถูกตั้งให้เป็นเมียหลวง ถ้าเอาตามที่แม่พูด คนที่ผ่านอะไรแย่ๆมาจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้เลยเหรอ”
ป้าวี่ยิ้ม “แกรู้เยอะไม่ใช่เล่น คงติดตามเรื่องของเขามาตลอดเลยสินะ เหวินถิง ถ้าแกยังคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่ฉันจะหย่ากับพ่อแก”
“แม่อย่าทำตามอำเภอใจแบบนี้ เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับพ่อเหรอ”วี่เหวินถิงถาม
“เป็นพ่อดูแลลูกไม่ดีถือว่ามีความผิด”
“ตัวแม่เปียกเหงื่อหมดแล้ว เดี๋ยวผมไปส่งแม่แล้วกันนะ”ยังไงซะบริษัทตระกูลส้งก็เป็นเจ้าภาพอยู่แล้ว วี่เหวินถิงไม่อยากยืนเถียงกับเขาที่นี่เหมือนกัน
ป้าวี่สะบัดมือลูกชายของเธอและทำท่าจัดกี่เพ้า
“ฉันกลับเองได้ ใช้โอกาสวันนี้แหละให้แกไปคุยเรื่องนี้กับส้งจิ้งเหอ ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีทางจะมาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลวี่ได้หรอก”
วี่เหวินถิงขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์อย่างมาก
หลังจากออกจากโรงแรม ถังซินโบกรถแล้วเอาฉางผิงขึ้นไปนั่ง ส่วนเธอกับคุณมู่เฉินหย่วนนั่งรถอีกคนหนึ่งที่ตามมาด้านหลัง
“ก็จะกลับคอนโดกันหมด ทำไมเธอให้เขาไปนั่งคนเดียวล่ะ”มู่เฉินหย่วนถาม
“ถึงเขาจะดูเด็ก แต่เขาเก่งมากเลยนะ คุณไม่ต้องกังวล”ถังซินส่ายมือ
“เราจะไปบ้านคุณกันนะ ไม่ได้กลับคอนโด”
มู่เฉินหย่วนตอบรับแต่ไม่ได้พูดอะไร
การที่เขาทำแบบนี้กลับทำให้ถังซินหวั่นไหว
ทั้งสองคนเงียบไปสักพักหนึ่ง ถังซินอดไม่ได้
“คุณไม่สงสัยเหรอว่าทำไมถึงไปบ้านคุณ”ถังซินถาม
“ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไปนิ่ ยังต้องถามอีกเหรอ”
มู่เฉินหย่วนเหลือบมองไปที่ถังซิน
“ฉันอยากรู้เรื่องสัญญาระหว่างเธอกับคนในตระกูลส้งน่ะ”
“ก็คือ....”เนื้อความในสัญญามันคลุมเครือ ถังซินกระอักกระอ่วนไม่รู้จะพูดยังไงดี
“มีเบื้องหลังอะไรหรือเปล่า”
“ถ้าฉันบอก คุณอย่าโกรธนะ”ถังซินสร้างเงื่อนไข
“ดูก่อน”
“……”
ผู้ชายคนนี้เยือกเย็นจริงๆ
ถังซินรู้ว่าถ้าเธอไม่บอก เขาก็รู้จากวี่เหวินถิงอยู่ดี เธอเดาว่าเขาจะต้องโกรธมากด้วย เตรียมตัวเตรียมใจแล้วกัดฟันบอกไปเลยดีกว่า
เธอพูดเล่าให้มู่เฉินหย่วนฟังทั้งหมดตั้งแต่วี่เหวินถิงเจอเธอครั้งแรก
เธอพูดจบไปครู่หนึ่ง ชายที่นั่งอยู่ข้างเธอยังคงนั่งไขว่ห้างอยู่ตรงนั้นที่เดิม สีหน้าไม่เปลี่ยนไปเลย เขาคาเหลือบตามองลงต่ำ เหมือนจะไม่โกรธแหะ
“จริงๆไม่มีอะไรหรอก เขาคงไม่โกรธหรอกเนาะ”ถังซินเอามือจับที่หน้าอกแล้วพูดเบาๆ
ไม่กี่วินาทีต่อมา มู่เฉินหย่วนก็เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ
“พี่ชายของฉันมาหาคุณพร้อมกับสัญญาที่ให้เธอห่างกับฉัน แล้วให้ฉันแต่งงานกับส้งจิ้งเหอ แล้วเธอก็จะได้รถได้บ้าน เธอไม่ลังเลที่จะเซ็นมันเลย ใช่ไหม”
“ใช่ไหม!”
“ก็คุณวี่คิดว่าส้งจิ้งเหอชอบคุณ เขารู้สึกว่าฉันจะไปเป็นก้างขวางคอของคุณสองคน เขาเลยมาคุยกับฉันน่ะ”ถังซินรีบแก้ตัว
“เธอไม่ลังเลเลยใช่ไหม”
“ฉันไม่มีทางเลือก”ถังซินได้แต่ขอโทษวี่เหวินถิงในใจ
“คุณก็รู้ว่าคนตระกูลวี่ดุขนาดไหน ถ้าฉันไม่ตกลงฉันกลัวว่าเขาจะมาวุ่นวายกับคนในบ้านฉันน่ะสิ”ถังซินพูดต่อ
มู่เฉินหย่วนหัวเราะเย้ย
“อ๋อ งั้นเหรอ ฉันรู้จักกับพี่มานาน ทำไมฉันไม่รู้เลยว่าเขาทำไม่สำเร็จ ทำไมถึงชอบไปลงกับคนอื่นนะ ”
“ฉันอาจจะคิดมากไป”ถังซินยิ้มแหย
“ถังซิน นี่เธอมองไม่ออกจริงๆเหรอ ฮึ”มู่เฉินหย่วนเอามือจับบนใบหน้าของเธอ
“คนอื่นเอาผลประโยชน์เล็กๆน้อยๆมาให้ เธอก็ยอมเสียศักดิ์ศรีขนาดนี้เลยเหรอ”
ถังซินยกมือขึ้นเล็กน้อย
“ฉันสาบานว่าคุณวี่บังคับฉันให้เซ็น แต่คุณก็ผิดนะ เรื่องการแต่งงานปลอมน่ะ คุณต้องคุยกับเขานะ ที่ทำให้เขาอิจฉาน่ะ แล้วยังมาโบ้ยให้ฉันอีก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆๆๆ...