รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 276

บทที่ 276 แผนการของคุณนายวี่

“ว้าว น่าสนใจ” หลี่ซูเจ๋ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่และเริ่มตื่นเต้นมากกว่าเดิมแล้ว “เล่าเร็วๆๆ รอฟังอยู่！”

“ฟังอะไรล่ะ！”

ถังซินกรอกตา ผลักเธอออกไปอย่างไม่เกรงใจ ยื่นมือไปกดลิฟต์ ในเวลานี้เองก็มีร่างสูงของใครบางคนเข้ามาจากด้านหลัง

ร่างกำยำของชายหนุ่มที่เธอคุ้นเคย ทำเอาใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ

“คุณนายมู่ อรุณสวัสดิ์”

เขาเดินเข้ามาพร้อมกับก้มลงมาพูดอยู่ข้างหูเธอ ราวกับว่าคำสามคำนั้นวนอยู่ในปากของเขา ทำเอาคนที่ฟังถึงกับควบคุมตัวเองไม่ได้

เพียงแค่สองวินาที ฝ่ายชายก็เดินเข้าลิฟต์ไปรออยู่ก่อนแล้ว ทำอย่างกับว่าเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างไรอย่างนั้น

คนอื่นก็ไม่มีใครสังเกตเห็น

ถังซินไอกลบเกลื่อนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจเธอก่นด่ามู่เฉินหย่วนไปแล้วหลายรอบ เธอบิดหัวกลับไปเห็นหลี่ซูเจ๋ตาโตค้างอยู่ตรงนั้น สายตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

หลี่ซูเจ๋อ้าปากค้าง พูดว่า “คุณ .. คุณมู่ เขา เขา เขา....”

ถังซินรีบเอามือไปปิดปากเธอไว้ ดันเธอเข้าไปในลิฟต์ที่พึ่งจะลงมา รีบกดให้ลิฟต์ปิดแบบจะเป็นจะตาย

หลังจากรอให้ประตูลิฟต์ปิดสนิทแล้ว เธอก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เมื่อกี้คุณมู่เรียกเธอว่าคุณนายมู่หรอ ฉันได้ยินนะ！” หลี่ซูเจ๋รัวคำถามใส่เธอในลิฟต์ “พวกเธอแต่งงานกันแล้วหรอ? เมื่อไหร่? ทำไมไม่บอกฉัน?”

“เปล่า เบาๆหน่อยสิ”ถังซินถึงกับกุมขมับและรู้สึกปวดหัว “เขาล้อเล่นเฉยๆ”

หลี่ซูเจ๋ตอบ “ฉันไม่ใช่พึ่งรู้จักมู่เฉินหย่วนสักหน่อย เย็นชาไร้อารมณ์ ไม่ใช่คนที่จะมาพูดคุยล้อเล่นกับคนอื่นหรอกนะ ระหว่างพวกเธอสองคนต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้นที่ฉันไม่รู้แน่นอน”

ถังซินรีบตอบกลับ “คนสุขุมอย่างเขาจะกล้าพูดเรื่องแบบนี้?”

“อ้อ…” หลี่ซูเจ๋พูดคำว่าอ้อยาวๆแล้วมองหน้าถังซินแบบยิ้มๆ “ที่แท้เนี่ คุณมู่ก็ไม่ได้เป็นคนสุขุมมากเท่าไหร่สินะ”

“……”

ด้วยความเล่ห์เหลี่ยมของหลี่ซูเจ๋ ทำให้ถังซินไม่อาจพูดเกี่ยวกับเรื่องสัญญาและเรื่องที่เธอเป็นคุณนายมู่ด้วย

“ฮ่าๆๆ” หลังจากที่ฟังวิธีการอย่างละเอียด หลีซูเจ๋ที่พิงอยู่ในลิฟต์ก็หัวเราะออกมา “นีนีเธอนี่ฉลาดจริงๆเลยนะ แต่กลับโดนคุณมู่หลอกเอาเนี่ยนะ ตลกจะตายอยู่แล้วเนี่ย”

ถังซินอยากตีเธอให้ตายสักที ตอบกลับไปอารมณ์เสียว่า “งั้นก็หัวเราะให้ตายไปเลยสิ!”

“ในเรื่องการวางแผนนี่ต้องยอมคุณมู่จริงๆ” หลี่ซูเจ๋ชม เธอคล้องแขนถังซินแล้วถามว่า “แต่พูดตรงๆนะ คุณวี่หล่อขนาดนี้ เธอไม่หวั่นไหวบ้างหรอ?”

“ก็หล่อนะ แต่เย็นชาเกินไป” ถังซินนึกถึงท่าทางเย็นชาไร้อารมณ์ของวี่เหวินถิงก็เบะปาก “อย่างกับว่าโลกนี้มันไม่น่าอยู่ยังไงอย่างงั้น แต่ก็มีส้งจิ้งเหอแหละที่ชอบ”

“เขากับส้งจิ้งเหอมีความสัมพันธ์อะไรกันหรอ?” หลี่ซูเจ๋ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

ถังซินเอามือของเธอออก “เธอรู้แล้วจะได้อะไร? ได้เงินเพิ่มหรือไง เอามือออกไปได้แล้ว สูทของฉันสั่งตัดเลยนะอีกอย่างมันบางด้วยอย่ามาทำพังสิ”

“นีนี เธอไม่รักฉันแล้วหรอ”

“ไป！” ถังซินถลึงตาใส่เธอ “ฉันเครียดอยู่เนี่ย”

“อย่าเครียดไปเลยน่า เดี๋ยวฉันพาไปเที่ยว” หลี่ซูเจ๋หัวเราะคิกคักตอบเธอ หยิบโทรศัพท์ออกมาแกว่งไปแกว่งมาหน้าเธอ “ฉันถูกรางวัลได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น5วัน ตั๋วฟรี3ใบเลยนะ！”

ถังซินหยินโทรศัพท์เธอมาดู

เอ๋ ถูกรางวัลจริงด้วย

“ทีมงานวีแชทเปลี่ยนคนหรือไงนะ?” ถังซินพูดพึมพำ “ของดีแบบนี้ไม่ใช่ว่าควรจะเก็บไว้ให้คนของตัวเองก่อนหรอ? ทำไมรางวัลใหญ่แบบนี้ถึงถูกง่ายจังล่ะ? ไม่ใช่ว่า....”

เธอหันไปมองหลี่ซูเจ๋

หลี่ซูเจ๋ตีเธอหนึ่งที “ลู่เหวินซูเขาไม่มีวีแชทของฉันสักหน่อย！อีกอย่างนี่เป็นบล็อคใหม่ที่ฉันพึ่งติดตามเองนะ เขาใจกว้างมาก พวกเราไปเที่ยวกันเถอะ ส่วนตั๋วอีกใบที่เหลือฉันขายลงในอินเตอร์เน็ตแล้ว”