รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 304

บทที่ 304 มีเงินจะทำอะไรก็ได้

คุณยามาซากิจ้องมู่เฉินหย่วนไม่ละสายตา“คุณไม่กลัวเสียRBเหรอ？”

มู่เฉินหย่วนยิ้ม“ผมไม่เคยกลัวอะไร คุณยามาซากิคุณลองได้นะแต่ว่าผมต้องเตือนให้คุณยามาซากิคิดดีๆว่าจะเอาชีวิตหรือว่าจะเอาคนของคุณ”

“คุณเคยได้ยินประโยคที่ว่า‘มีเงินจะทำอะไรก็ได้’ไหม？พอดีว่าผมเงินเยอะมาก ผมใช้เงินจ่าย ตำรวจก็สนับสนุนกำจัดRB เชื่อว่าพวกเขาต้องเต็มใจ”

สายตาของคุณยามาซากิยังคงจ้องไปที่มู่เฉินหย่วนแต่เปลี่ยนไปนิดหน่อย

เปลี่ยนไปเป็นกลัวนิดหนึ่ง

ไอ้คนนี้ที่ยืนพูดอยู่ตรงหน้าเขาไม่มีความกลัวเลยแสดงว่าไม่ได้ล้อเล่น

เขาคิดถึงตอนที่สาวสวยเอานามบัตรมาให้แล้วตัวเขาเหลือบมองไปแวบนึงก็ทิ้งลงถังขยะ เลยปล่อยให้เข้ามาเพราะอยากถามว่ารู้จัก‘โครงการ Aoba’ได้ไง

ถังขยะอยู่ตรงข้างเท้าคุณยามาซากิพอดี มีนามบัตรอยู่บนกองขยะนั่น

คุณยามาซากิก้มหน้าหลี่ตามองนามบัตรอย่างละเอียดรอบคอบ

ประธานกรรมการบริษัทมู่ซื่อ——มู่เฉินหย่วน！

หลังจากดูนามบัตรนั่นอย่างละเอียดแล้ว คุณยามาซากิก็รู้สึกเย็นวาบเหงื่อออกไปทั้งตัว มองตาของชายคนนี้ก็ยิ่งกลัวมากขึ้น

ธุรกิจของมู่เฉินหย่วนไม่ใช่แค่มีในนิวยอร์ก ปารีส แต่ที่ญี่ปุ่นก็มีชื่อเสียง ที่ญี่ปุ่นมีธุรกิจอยู่สองที่ซี่งคนลงทุนก็คือบริษัทมู่ซื่อ

ธุรกิจสองที่นั้นครอบคลุมชีวิตประจำวันของชาวญี่ปุ่น ถ้าบริษัทมู่ซื่อปิดธุรกิจสองอย่างนี้ขึ้นมาการดำเนินชีวิตจะต้องลำบากแน่ๆรัฐบาลก็จะสูญเสียมหาศาล

สถานบันเทิงของเขาไม่กี่แห่งนี้ก็สู้บริษัทมู่ซื่อไม่ได้

“ประธานมู่ ขอโทษจริงๆ”ท่าทางของคุณยามาซากิก็ดีกับมู่เฉินหย่วนขึ้นมาทันที“คนของผมสร้างความลำบากให้ท่านกับภรรยาแล้ว นี่คือความผิดพลาดของผม”

ชายคนนั้นเห็นท่าทางของคุณยามาซากิแบบนี้ก็ลืมความเจ็บขึ้นมาทันที“พี่ แบบนี้พี่......”

“หุบปาก！”คุณยามาซากิกำหมัดปล่อยเข้าไป ทำให้มุมปากของชายคนนั้นเลือดไหลตัวสั่นขึ้นมา

“กฎของฉันลืมไปหมดแล้วเหรอและยังกล้าไปรับจ้างฆ่าคน ทำให้ตายอีกเจ็ดคน！ทำไมไม่ยิงตัวเองตายไปกับพวกนั้น？”

หลังด่าเสร็จ คุณยามาซากิก็เตะไปที่ขาเขา“ขอโทษประธานมู่！”

มือของเขาหัก ที่จริงเจ็บอยู่แล้วและยังถูกคุณยามาซากิเตะอีกก็ไม่กล้าพูดอะไร ขาทั้งสองที่อยู่ตรงพื้นนั้นคลานไปที่ด้านหน้าของมู่เฉินหย่วนเพื่อจะขอโทษ

มู่เฉินหย่วนกลับไม่ยอมรับ เดินถอยหลังไปมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง สายตาเย็นชา

“จางเฉิง ถาม”

“ครับ”

ผู่ช่วยจางเดินเข้าไปด้านหน้าของชายคนนั้นพูดด้วยภาษาญี่ปุ่นอย่างมีมารยาทว่า：“รบกวนคุณช่วยบอกความจริงด้วยว่าคนจ้างมาหาคุณเมื่อไหร่และให้เงินคุณทางไหน”

“หก หกวันก่อน......”ชายคนนั้นเหลือบมองมู่เฉินหย่วนเหมือนจะรู้ว่าไม่ควรยุ่งกับเขา คุณยามาซากิก็ปกป้องตัวเองไม่ได้เลยพูดออกมาทั้งหมด

ผู้ช่วยจางจดไปฟังไป

สิบนาทีต่อมาเขาก็จัดการเรียบร้อยแล้วไปบอกมู่เฉินหย่วน“ผมหาเรื่องธนาคารที่โอนเงินแล้ว ยืนยันว่าเป็นไซเลส์ทำครับ”

“เขารอบคอบมากใช้INSติดต่อ พอคุยเสร็จก็ลบบัญชีที่ไม่ใช่ชื่อจริงๆ ก็เลยไม่มีเบาะแสหลุดออกมา แต่ว่าตอนที่ฝ่ายตรงข้ามโอนเงินนั้นมีรายการแสดงว่ามีสามสิบล้านมาจากบัญชีของ砂を描く(ภาษาญี่ปุ่น) จากนั้นก็เข้าบัญชีของชายคนนี้”

มู่เฉินหย่วนคิ้วขมวด“เมื่อกี้คุณพูดว่าไรนะ？”

“อ้อ คือนาวกากือ”ผู้ช่วยจางลูบจมูก“ผมลืมแปล นี่คือชื่ออีกชื่อของMaki Momoi หล่อนทำเรื่องมากมายแทนไซเลส์”

“อะไรที่ต้องหาหาหมดแล้วใช่ไหม？”

ผู้ช่วยจางพยักหน้า“หาเบื้องต้นทุกอย่างแล้ว รวมถึงธุรกิจที่ไซเลส์ทำในต่างประเทศและนักการเมืองที่มีชื่อเสียงที่เขาติดต่อบ่อยๆ”

มู่เฉินหย่วนตอบรับไปหนึ่งคำ

แม้ว่าจะตรวจสอบอะไรชัดเจนแล้วแต่ก็มีบางเรื่องที่ควรจบ

มู่เฉินหย่วนมองไปที่คุณยามาซากิ ก็ไม่พูดอะไร แค่มองดูเฉยๆ คุณยามาซากิกลับเข้าใจ แก้มและใบหน้าหม่นๆนั่นเรียกบอดี้การ์ดเข้ามา

ผู้ช่วยจางพูดขึ้นมาว่า“ประธานมู่ ที่นั่นเต็มไปด้วยเลือด คุณอย่าไปดูเลย ไปรอด้านข้างดีกว่า”

“งั้นก็ส่งให้คุณจัดการละกัน”

มู่เฉินหย่วนขี้เกียจดู จึงไปลองเล่นพูลที่โต๊ะ แล้วก็ได้ยินเสียงร้องอันเจ็บปวด

เหมือนเขาจะไม่ได้ยิน ข้อมือนั้นใช้แรงตีเข้าไป ลูกสีขาวนั้นออกไปตีลูกที่สามกับห้า

ลูกสีแดงกับฟ้ากลายเป็นตัวY แล้วแยกกันออกไปลงในช่องข้างๆ

พี่ของหลินเฉิงจี๋ ผู้ชายที่ชื่อจีนว่าจี้เจียจื้อ เขาไม่ผล่อยมือแน่ แต่ว่าพวกที่รับจ้างฆ่าคนก็ลำบากหน่อยล่ะ

ถ้าไม่ใช่ความโลภของพวกเขาเรื่องพวกนี้ก็คงไม่เกิด！

ไม่นานคุณยามาซากิก็ออกมา หลังจากรู้ตัวตนของมู่เฉินหย่วนเขาก็ไม่กล้าจองหองอีกต่อไป“ผมให้เขาพาไปให้ตำรวจแล้วยังไงก็ออกมาไม่ได้ ประธานมู่ คุณมีอะไรอีกไหม？”

“มาพูดกับคุณเรื่อง‘โครงการ Aoba’”มู่เฉินหย่วนพูดอย่างสบายๆพลางตบลูกไป มีอีกสองลูกเข้าไปในช่องอีกแล้ว

คุณยามาซากิมองบนโต๊ะพูลนั่นเหลือแค่ลูกสีขาวก็ยิ่งรู้สึกว่าไม่ควรยุ่งกับชายคนนี้จริงๆ

ชายคนนี้เล่นพูลเทพมาก ท่าทางคล่องแคล่ว ถ้าเปลี่ยนเป็นจัดการเรื่องอื่นๆก็คงไม่ช้าเช่นกัน น่ากลัวจริงๆ

น้ำเสียงของคุณยามาซากิยิ่งอ่อนโยนมากขึ้นพร้อมความนับถือ“แต่ว่าโครงการเล็กๆนี่ ถ้าประธานมู่ชอบผมจะเอาอำนาจให้ท่านเอง”

“ผมสนใจโครงการนี้แต่ไม่ต้องการขนาดนั้น”มู่เฉินหย่วนพูด“ได้ยินว่าผู้ดูแลของ‘โครงการ Aoba’เมื่อก่อนทำงานที่IK ต่อมาลาออกที่IKก็พาคนสิบคนมาทำโครงการนี้”

คุณยามาซากิถามอย่างระวัง“ท่านหมายความว่า？”

“ประธานมู่ สัญญามาแล้วครับ”ผู้ช่วยจางก็มาพอดีแล้วยื่นสัญญาให้

มู่เฉินหย่วนยื่นสัญญาให้คุณยามาซากิแล้วพูดเบาๆว่า“‘โครงการ Aoba’บริษัทมู่ซื่อรับแล้ว อนุญาตให้พวกคุณค้นคว้าวิจัย สนับสนุนเงินลงทุนจนโครงการจะสำเร็จ”

“ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ？”คุณยามาซากินิ่งไป ไม่เข้าใจเจตนาของมู่เฉินหย่วน

ถ้าทำเพื่อเงิน รับ‘โครงการ Aoba’ให้บริษัทมู่ซื่อรับผิดชอบ ประสิทธิภาพไม่ได้เร็วขึ้น ทำไมต้องใช้คนของเขาแล้วยังให้เงินไม่จำกัด？

มู่เฉินหย่วนมองหน้าเขาแล้วพูดว่า：“คนของผมสู้คนที่มาจากIKไม่ได้ ผมก็ไม่อยากจะให้บริษัทพังลงตอนนี้”

“ผมเข้าใจแล้ว”คุณยามาซากิก็ฉลาด เข้าใจความหมายของเขา หยิบสัญญาไปดูแล้วรีบเข้าไปเซ็น จากนั้นคืนกลับไป

คิ้วของมู่เฉินหย่วนคลายลง

คนนี้นับว่าไม่เลว แค่สองคำก็เข้าใจความหมายของตัวเองแล้ว