บทที่ 308 อยู่ข้างคุณเสมอ
แต่ของสิ่งนี้ไม่ได้ทำลายความเป็นส่วนตัว ดังนั้นหาใบเสร็จเสร็จก็ไปที่คลัง
ไม่กี่นาทีต่อมาก็หยิบกล่องออกมา
พนักงานเอากล่องยื่นให้หลินเฉิงจี๋“คุณผู้หญิงคนนั้นซื้อผ้าพันคอผืนนี้”
“เหมือนกับที่หล่อนให้ผู้ชายคนนั้นใช่ไหม?”
“......ใช่”
หลินเฉิงจี๋ไอออกมาสองรอบ เขาละสายตาจากกล่องนั่นแล้วหยิบกระเป๋าตังออกมา“ช่วยห่อให้ผมหน่อย”
“โอเคค่ะ”
พนักงานไปห่อผ้าพันคอให้ ส่วนเขาไอไม่หยุด มือก็ปิดปากไว้ คิ้วขมวดน้อยๆด้วยท่าทางลำบาก
พนักงานเอาถุงของขวัญให้เขาแล้วถามอย่างเป็นห่วงว่า:“คุณผู้ชาย โอเคใช่ไหมคะ?”
“โอเคครับ”หลินเฉิงจี๋ยิ้มเบาๆ
ประตูถูกเปิดอีกรอบมีผู้ชายตัวสูงๆเข้ามา
“คุณหาน”เขาเดินมาอยู่ด้านหน้าหลินเฉิงจี๋ เห็นสีหน้าขาวซีดนั่นจึงอยากเอาเสื้อขนเป็ดถอดมาใส่ให้เขา
หลินเฉิงจี๋โบกมือให้เห็นว่าไม่ต้อง ถามว่า :“เรื่องเครื่องบินโอเคแล้วใช่ไหม?”
เขาพยักหน้าตอบว่า:“ติดต่อกับการควบคุมการจราจรทางอากาศทางนี้แล้ว คืนนี้หิมะไม่หนัก บินได้ครับ”
“อื้ม”
หลินเฉิงจี๋รับถุงมา
พนักงานจะทอนเงินให้แต่เขาไม่ต้องการ หยิบแอปเปิ้ลที่ห่อมาให้พนักงาน“ต้องขอบคุณคุณต่างหาก สุขสันต์วันคริสต์มาสอีฟครับ”
“ขอบคุณ”พนักงานขอบคุณ
สายตาของพนักงานมองพวกเขาที่เดินออกไปอย่างไม่ละสายตา หล่อนเห็นชายคนนั้นก้มลงไออย่างแรง มีเลือดไหลออกมาน้อยๆผ่านมือนั่นและยังต้องให้คนข้างๆช่วยพยุง
พนักงานสงสัยว่า:ไอหนักขนาดนั้น เขาไม่สบายเหรอ?
.....
หลังจากนัดกับลู่เหวินซูเรียบร้อยว่าจะมากี่โมง ลู่เหวินซูก็พาหลี่ซูเจ๋ไปห้างแล้วตรงไปที่แผนกเครื่องสำอางชั้นสาม แล้วเหมาไว้ทั้งหมด
แผนกเครื่องสำอางนั้นโล่งๆ เพราะบีเอของทุกยี่ห้อนั้นบริการแค่พวกเขาสองคน
ลู่เหวินซูจูงมือ“คนสวย นี่ของคุณชอบอะไรก็หยิบได้เลย ผมซื้อให้!”
หลี่ซูเจ๋พูดไม่ออก:“มีเงินเยอะแล้วโง่เหรอ?”
“เงินเยอะแต่ไม่โง่”ลู่เหวินซูที่ท่าทางยิ้มแย้มนั้นกอดแล้วจูบหล่อนไปหนึ่งที“โซนเครื่องสำอางค์เรียบร้อย อีกแปปพวกเราค่อยไปเลือกเครื่องเพชรพลอย!”
“......”
พนักงานที่นี่พูดอังกฤษได้ การสื่อสารจึงไม่มีอุปสรรค
พนักงานเจ็ดแปดคนล้อมหล่อนไว้แลวแนะนำผลิตภัณฑ์ของพวกเขา ลู่เหวินซูรู้สึกสนุก พอเห็นลิปสติกสีสวยก็หยิบไปให้หล่อนอย่างร่าเริง
“คนสวย อันนี้เหมาะกับคุณนะ!”
หลี่ซูเจ๋มองไปที่มือเขา เกือบจะมองบนใส่“ชมพูบาร์บี้?ขอบคุณมากเลย!”
“ทำไมล่ะ ไม่สวยเหรอ?”ลู่เหวินซูกระซิบ แล้วส่งลิปสติกไปให้พร้อมให้กำลังใจหล่อน“ที่รักคุณก็ลองทาหน่อยสิ!”
“ฉันไม่เอา น่าเกลียดจะตาย!”
“ลองดูสิ ไม่ว่าสวยไม่สวย ผมจะไม่ว่าอะไร”
ลู่เหวินซูไม่ยอมแพ้เข้าไปหาหล่อนแล้วพูดเชียร์ หลี่ซูเจ๋รำคาญจึงเอาลิปสติกในมือเขามาถูบนปากค่อนข้างเยอะแล้วจึงเอาสำลีมาเช็ดออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...