รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 310

บทที่ 310 ภรรยาที่กบฎอย่างไว

ผู้ช่วยจางพยายามยิ้มน้อยๆ“เพราะว่าผมรักงาน ไม่อยากมีแฟน”

“อิอิ ใครจะเชื่อคุณ!”ลู่เหวินซูเลิกคิ้วขำ“คุณเป็นGayพวกเราก็ไม่ว่าไรหรอก ผมยังแนะนำผู้ชายสองคนแจ่มๆให้ได้นะ!”

ผู้ช่วยจาง:“......”

“ไอ้สี่ หุบปาก”มู่เฉินหย่วนเปลี่ยนบรั่นดีตรงหน้าเป็นน้ำผลไม้“คืนนี้เขาดื่มเหล้ากัน นายดื่มน้ำผลไม้ไป”

ลู่เหวินซูพูดอย่างไม่มีความสุขว่า“น้ำผลไม้จะสนุกไร ต้องเหล้าดิ!”

และยังอยากเข้าไปแย่งบรั่นดีนั่น

มู่เฉินหย่วนมองด้วยสายตาเย็นชา สายตาพร้อมฆ่านั้นเหมือนจะพูดว่า:‘ลองขยับมืออีกสิ?’

“พอเถอะ ดื่มน้ำผลไม้!”หลี่ซูเจ๋จับมือเขากลับมา“ร่างกายคุณมีแผลอยู่ สองเดือนนี้เลิกเหล้าไปก่อน เข้าใจไหม?”

“โฮเค ที่รักคุณว่ายังไงก็ตามนั้น”ลู่เหวินซูเชื่อฟังไม่ว่าอะไรต่อ

เงียบไม่ถึงนาที เขาก็หยิบสร้อยนั้นอวดทุกคน“เห็นกันไหม คู่หมั้นผมให้เป็นของขวัญ พี่ใหญ่พี่สองพวกพี่ไม่ได้ของขวัญใช่สินะ?”

“ได้สิ ฉันให้ผ้าพันคอเขา”ถังซินตอบอย่างสบายๆ“ผ้าพันคอมีประโชยน์กว่าสร้อยตั้งเยอะ ยังอบอุ่นด้วย”

“ของขวัญของฉันน่าจะเล็กไปหน่อย”ส้งจิ้งเหอพูดแล้วดึงมือวี่เหวินถิงยกขึ้นสูง

ผู้คนต่างเห็นข้อมือของเขาสวมเชือกแดงและมีลูกปัดหนึ่งเม็ด

ส้งจิ้งเหอยิ้มน้อยๆ“ผู้ชายตัวใหญ่แบบเขาใส่ข้อมือก็ดูสาวเกิน ฉันเลยให้สายสิญจน์เขา ไม่แพงแต่ให้เขาอยู่เย็นเป็นสุขก็พอแล้ว”

วี่เหวินถิงพูดอย่างเรียบๆ:“ของขวัญชิ้นนี้มีค่ามากสำหรับฉัน”

“งั้นคุณกล้าทิ้งไหม?”ส้งจิ้งเหอชำเลืองมองเขาแล้วพูดกับลู่เหวินซูว่า“น้องสี่ ดูสร้อยแล้วน่าจะเป็นของVan Cleef & Arpelsใช่ไหม?งั้นต้องแพงแน่ ต้องระวังหน่อยนะ”

ถังซินกัดปากพูดว่า:“ขาจะเก็บได้ไหมฉันดูไม่ออก แต่ว่าท่าทางของเขาแบบนี้รักษาสร้อยไม่อยู่หรอก วันไหนคงอยู่ที่คอของหญิงนักแสดงคนอื่น”

“อาจจะเป็นไปได้”

“บ้าแล้ว ฉันก็แค่อวดของขวัญคริสต์มาสไม่ได้ยุ่งอะไรกับพวกคุณสักหน่อย”ทั้งสองพูดไปเห็นด้วยไป จนเกือบจะทำให้ลู่เหวินซูอึดอัด“รุมฉันทำไม?”

“ทำไมพูดกับทั้งสองอย่างนั้นอ่า!”หลี่ซูเจ๋ทุบไปที่หน้าอกเขา“พวกเขาพูดไม่ผิด ใครสั่งให้คุณ แต่ก่อนวีรกรรมเด็ดขนาดนั้นยังเก็บรูปหน้าอก ขาของนางแบบอีก!”

ลู่เหวินซูเจ็บปวด“ผมเปลี่ยนแล้วนี่ ทำไมแขนที่รักยื่นไปล่ะ......”

หลี่ซูเจ๋มองบนใส่“ฉันชอบ มีปัญหาเหรอ?”

“ไม่กล้า”

“ไม่กล้าก็เงียบไป กินน้ำผลไม้!”

ลู่เหวินซูถูกรุม ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดแล้วหยิบน้ำผลไม้ออกมาดื่ม

คนอื่นต่างมีความสุขบนความทุกข์ของเขา

ยิ่งดึก คนมาที่คลับก็เริ่มเยอะ ที่นั่งตรงนี้เกือบจะเต็มแล้ว

เพื่อที่จะต้อนรับเทศกาลในคืนวันคริสต์มาสอีฟ ในคลับนั้นเปิดเพลงให้เข้ากับเทศกาล ชายหญิงต่างเต้นอยู่บนเวที ผู้คนในดาดฟ้านี่ต่างครึกครื้น

แปปนึงลู่เหวินซูก็ร่าเริง และเพราะว่านั่งตรงนี้น่าเบื่อไปนิด จึงให้พนักงานเอาโป๊กเกอร์มาให้ แอบกินเหล้าเพื่อลุกมาสู้

มู่เฉินหย่วนไม่ชอบอะไรคึกคัก เขานั่งดื่มเหล้าข้างถังซิน บางทีก็ช่วยดูไพ่ ช่วยสอนหล่อน

เล่นไปสิบกว่ารอบ ลู่เหวินซูยอม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน