รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 315

บทที่ 315 เธอวางแผนก่อการด้วยตนเอง

มู่เฉินหย่วนสีหน้าท่าทางไม่เปลี่ยนไป พูดเพียงแค่ อืม และเอ่ยถามขึ้นว่า “ไอ้สี่หล่ะ?”

“ก่อนหน้านี้คุณป้าโทรหาเขา” วี่เหวินถิงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ฉันกำลังติดต่อคนให้ขับเครื่องบินส่วนตัวมารับไอ้สี่กลับไปก่อน พรุ่งนี้เช้าพวกเราค่อยกลับไป เขาอยากจะเอาตัวหลี่ซูเจ๋ไปด้วย”

“ไปก็ไปเถอะ” มู่เฉินหย่วนไม่ได้พูดอะไร พรุ่งนี้ฉันกับถังซินจะไปเจอกับพวกนาย

“อืม”

หลังจากที่มู่เฉินหย่วนวางสายโทรศัพท์ ถังซินจึงรีบถามขึ้น “พ่อของเหวินซูเกิดอุบัติเหตุหรอ?”

มู่เฉินหย่วนพยักหน้า

“ข้างนอกมีรถ ถ้าอย่างนั้นพวกเรากลับโรงแรมไปหาพวกพี่ใหญ่” ถังซินเอ่ยขึ้นและอยากที่จะลุกขึ้นสวมเสื้อผ้า

แต่มู่เฉินหย่วนกลับยัดเธอเข้าไปในผ้านวม “ถนนในเวลากลางคืนไปลำบาก พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับไป”

ถังซินขมวดคิ้ว ยังคงรู้สึกไม่วางใจ

ถึงอย่างไรก็เป็นพ่อของลู่เหวินซูที่เกิดอุบัติเหตุ ลู่เหวินซูกับพวกมู่เฉินหย่วนเป็นเหมือนพี่น้องในสายเลือด ไม่ไปก็กลัวคนอื่นจะว่าเอา

มู่เฉินหย่วนดูออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ จึงเอ่ยขึ้นว่า “พี่ใหญ่จะจัดการหาเครื่องบินส่วนตัวส่งไอ้สี่กลับไปก่อนไม่ต้องรีบร้อน หิมะตกหนัก ฉันไม่สามารถเอาชีวิตของเธอไปเสี่ยงอันตรายได้”

ถังซินพยักหน้า หลังจากที่คิดดีแล้วจึงเอ่ยถามเขาขึ้นว่า “คุณกับพี่ใหญ่ ไม่พอใจอะไรนางฟ้าน้อยใช่มั้ย? ก่อนหน้านี้ฉันสังเกตเห็น ทุกครั้งที่เหวินซูและหลี่ซูเจ๋ค่อนข้างที่จะใกล้ชิดสนิทสนมกัน สีหน้าของพี่ใหญ่ก็จะดูเคร่งขรึม”

มู่เฉินหย่วนขานรับ และไม่ได้ปิดบังเธอแล้ว “หลี่ซูเจ๋มีเป้าหมายในการเข้าหาไอ้สี่ อุบัติเหตุทางรถยนต์ของพ่อไอ้สี่ ก็อาจจะเป็นเธอที่วางแผนก่อการด้วยตนเอง”

“อะไรนะ?” สีหน้าของถังซินเต็มไปด้วยความแปลกประหลาดใจ และพูดขึ้นโดยไม่อยากที่จะเชื่อว่า “เป็นไปไม่ได้มั้ง…”

“เธอไม่สงสัยเลยหรอว่าเธอเจอกับหลี่ซูเจ๋เจอกันได้ยังไง?”

“ไม่เลย” ถังซินอยู่ด้วยกันกับหลี่ซูเจ๋มานาน ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนที่มีแผนการอะไรที่ไม่อาจคาดคะเนได้ “ในตอนแรกเธอไปหาลุงเธอ แต่ลุงเธอกลับย้ายบ้านโดยที่ไม่บอกเธอ”

เมื่อคิดๆดู ถังซินจึงพูดขึ้นต่อว่า “ฉันเป็นคนชวนเค้ามาเช่าอยู่ด้วยกัน และอีกอย่าง ในตอนนั้นฉันไม่ได้สนิทกับคุณ และไม่รู้จักกับเหวินซู เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะรู้ล่วงหน้า”

“บางทีเธออาจจะอยากรู้จักคนที่ทำงานบริษัทมู่ซื่อ สามารถสอดแทรกเข้ามาบริษัทมู่ซื่อได้ดีกว่า” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “คุณไม่คิดว่า บางครั้งเธอทำกับคุณเกินไปหรอ?”

แน่นอนว่ามี

ไม่ว่าจะเป็นตอนแรกที่เฉียวมั่นหลัวเอาเรื่องรูปภาพมาซ้ำเติม อยากที่จะบังคับให้เธอออกจากบริษัทมู่ซื่อ และยังมีตอนหลังที่ไปประเทศตุรกีและต้องการแผนที่ หลี่ซูเจ๋กระตือรือร้นเป็นอย่างมาก ช่วยเหลือเธอไว้เยอะมาก

เรื่องพวกนี้ถังซินไม่ได้พูดออกไป เธอเพียงแค่เม้มปากอันแดงก่ำ “ก็ถือว่าฉันกับเธอเจอกันไม่ได้ง่ายๆ อยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ เธอไม่เคยที่จะทำร้ายฉันมาก่อน เห็นฉันเป็นเพื่อนจริงๆ ฉันรู้สึกได้”

“ อืม ฉันรู้” มู่เฉินหย่วนลูบคลำที่แก้มของเธอ

ก็เพราะว่าหลี่ซูเจ๋ไม่เคยทำร้ายถังซิน มู่เฉินหย่วนถึงได้ทำปิดตาข้างเดียว

“ถังซินเงยหน้าขึ้นถามเขา ทำไมคุณถึงบอกว่าเธอมีเป้าหมายในการเข้าหาเหวินซูหล่ะ และก็อุบัติเหตุทางรถยนต์ของพ่อเหวินซู ทำไมถึงบอกว่าเธอเป็นคนวางแผน?”

“เธออยากจะแก้แค้นแทนพี่สาวของเธอ”

ถังซินมึนงงอึดอัดใจเพราะเกิดความสงสัย “เจ้าหญิงน้อยไม่ใช่บอกว่าเธอเป็นลูกคนเดียวหรอ?”

“เพราะว่ามีคนอยากที่จะปิดช่องโหว่ เพื่อการแก้แค้น เธอจึงจำเป็นที่จะต้องพูดกับคนนอกแบบนี้” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “เธอยังมีพี่สาวที่แก่กว่าเธอสองปี ชื่อว่า หลี่หวินรุ่ย”

ถังซินเดาเรื่องบางอย่างออกมาได้ เธอลังเลอยู่สักครู่และเอ่ยขึ้นมาว่า “หรือว่าลู่เหวินซูกับพี่สาวเธอ…”

“ไม่ใช่” มู่เฉินหย่วนแววตาเคร่งขรึม และเล่าให้ฟังอย่างช้าๆ “เมื่อหนึ่งปีก่อน พี่สาวของเธอที่ชื่อหลี่หวินรุ่ยได้พาผู้จัดการใหญ่ไปที่คลับเฮาส์DMเพื่อไปคุยธุรกิจ แต่กลับถูกวางยา…”

ถังซินแข็งทื่อไปทั้งตัว

เธอไม่ได้โง่ เรื่องราวบางอย่างหลังจากนั้น เธอพอที่จะสามารถเดาได้

มู่เฉินหย่วนมองมาที่หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมอก ไม่อยากให้คำพูดสกปรกพวกนี้เข้าไปในหูของเธอ จึงไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก

แต่ถังซินกลับให้เขาพูดต่อ “ฉันอยากที่จะรู้เรื่องพวกนั้น”

ตอนนั้นมีหกคนที่เข้าร่วมคุยธุรกิจในครั้งนั้น ต่างฝ่ายต่างเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกัน ความสัมพันธ์ถือว่าดี พวกเขาพาหลี่หวินรุ่ยขึ้นโรงแรม บังคับให้เธอทำหลายอย่าง และยังถ่ายวิดีโอไว้ทั้งหมด”

ถังซินได้ฟังก็รู้สึกอยากอาเจียน เธอทนไม่ไหวเป็นอย่างมาก

“หนึ่งในนั้นคือพ่อของเหวินซูหรอ?”

มู่เฉินหย่วนขานตอบ และพูดขึ้นต่ออีกว่า “หลังจากที่ทั้งหกคนสนุกกันเสร็จหมดแล้ว ก็ทิ้งเงินให้กับหลี่หวินรุ่ย เพื่อให้มั่นใจว่าเธอจะไม่มีทางสาวถึงพวกเขา คาดไม่ถึงว่าในตอนนั้นหลี่หวินรุ่ยจะท้องแล้ว จึงทำให้แท้งลูกในท้อง และเป็นเพราะเรื่องนั้น ทำให้เธอแบกรับความทุกข์ไว้ไม่ไหว จึงกรีดข้อมือฆ่าตัวตาย”

“พ่อแม่ของหลี่หวินรุ่ยเห็นบันทึกนั้นในโทรศัพท์ จึงไปหาเจ้านายของเธอเพื่อถามหาความยุติธรรม ฝ่ายนั้นแทนที่จะยอมรับผิดแต่กลับย้อนเล่นงานพวกเขา เขาทั้งสองถูกไล่ออกจากงาน เพราะถูกใส่ร้ายป้ายสีทำให้ต้องรับโทษทางกฎหมาย ทั้งสองคนจึงฆ่าตัวตาย”

“คนพวกนั้นใช้อำนาจและอิทธิพล ปิดเรื่องนี้ไว้ได้อย่างสิ้นเชิง และกำจัดข้อมูลของหลี่หวินรุ่ยทิ้ง จากนั้นก็ให้เงินกับครอบครัวลุงเธอเป็นจำนวนมาก เพื่อเป็นค่าปิดช่องโหว่”

“เลวทรามต่ำช้ากันหมด!” ถังซินโมโหจนกัดฟันแน่น

เธอไม่กล้าคิดเลยว่า หลังจากที่หลี่ซูเจ๋รู้ว่าพี่สาวของเธอประสบกับความเคราะห์ร้ายเช่นนี้แล้วฆ่าตัวตาย และจากนั้นพ่อแม่ก็มาฆ่าตัวตายตาม ในใจของเธอจะหมดอะไรตายอยากขนาดไหน

มู่เฉินหย่วนปลอบขวัญเธอ และพูดอย่างอ่อนโยนขึ้นว่า “และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ฉันไม่ชอบเข้าร่วมงานเลี้ยง คุยกันระหว่างเพื่อนนักธุรกิจ ทำเรื่องพวกนั้น น่าหวาดกลัวยิ่งกว่าสิ่งใด”

“ฉันสงสารนางฟ้าน้อยมาก ครอบครัวพังทลายลง จะทนอยู่ได้ยังไง” ถังซินพูดด้วยเส้นเสียงที่เบา

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วทำไมวันนั้นหลี่ซูเจ๋กลับมาจากโรงพยาบาลแล้วอารมณ์ไม่ดี และยังมีคำพูดสับสนพวกนั้น

ที่หลี่ซูเจ๋คบกับลู่เหวินซูอาจจะเป็นเพราะว่าเพื่อสะดวกต่อการแก้แค้น หรือจะเป็นเพราะว่าลู่เหวินซูได้เข้ามากันกระสุนแทนเธอที่ศูนย์การค้าวันนั้น เธอจึงมีจิตใจที่เกิดความสงสาร

ตอนนั้นเธอคงจะเกลียดตัวเอง

คนที่เธออยากแก้แค้นคือพ่อของลู่เหวินซู แต่เธอก็หลงรักลู่เหวินซูเข้าแล้ว

เรื่องนี้เป็นความผิดของพ่อเหวินซู ไม่ใช่ความผิดเขา ถังซินเอ่ยขึ้น “ถ้าฉันเป็นหลี่ซูเจ๋ ฉันก็จะแก้แค้นแบบนี้”

มู่เฉินหย่วนกอดเธอไว้ในอ้อมอก “ฉันเข้าใจความหมายที่เธอพูด ฉันเป็นแค่เพื่อนพี่น้องกับเหวินซู พ่อของเขาจะเป็นอย่างไร ฉันก็เข้าไปยุ่งอะไรไม่ได้ หลี่ซูเจ๋รู้กาลเทศะ ฉันจึงไม่จำเป็นที่จะต้องฆ่าเธอ”

“พวกเราต่างก็ดูออกว่าเหวินซูชอบเจ้าหญิงน้อยมาก ไม่ได้เสแสร้งทำ”

“ดังนั้นฉันกับพี่ใหญ่ถึงได้กังวล” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “เหวินซูไม่ชอบพ่อของเขาเอง แต่ยังไงสุดท้ายเขาก็คือพ่อแท้ๆของตัวเอง ถ้าหากเขารู้ความจริง ในใจคงจะเป็นทุกข์”

“หลี่ซูเจ๋อยากที่จะแก้แค้นอย่างไรก็เป็นเรื่องของเธอ ฉันไม่เข้าไปยุ่งด้วย แต่ถ้าเธอกล้าแตะต้องไอ้สี่ ฉันไม่เข้าไปยุ่งก็ไม่ได้ รอให้เธอทำธุระของเธอเสร็จผู้ช่วยจางจะส่งเธอไปเรียนปริญญาเอกที่ต่างประเทศ ให้เงินค่าใช้จ่ายเธอในจำนวนหนึ่ง”

ถังซินเม้มปาก “ต้องโหดร้ายขนาดนี้เลยหรอ? ไม่แน่นางฟ้าน้อยอาจจะ…”

“เธอเกลียดตระกูลลู่ ยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้เข้าไปพัวพันกลับเรื่องลู่เหวินซู” มู่เฉินหย่วนขัดคำพูดเธอ “ฉันสืบหาเรื่องนี้มาได้ และถ้ายังสามารถปล่อยให้หลี่ซูเจ๋อยู่กับเหวินซู ก็ใจกว้างไปแล้ว”

ถังซินซุกเข้าไปในอ้อมอกเขา และไม่ได้พูดอะไรอีก

หลี่ซูเจ๋ถูกคุณพ่อลู่ทำให้บ้านแตกสาแหรกขาด ไม่มีอะไรเหลือเลย

ถ้าอยู่กับเหวินซูมานานแล้ว ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องราวพวกนั้น และเธอก็ไม่สบายใจ แต่ถ้าลู่เหวินซูรู้ความจริงก็จะไม่สบายใจเช่นกัน