รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 366

บทที่366 กลับไปเอามรดกอเล็กซ์เลียร์คืน

วิจัยIxoraเสร็จแล้ว เกือบจะให้หลินเฉิงจี๋ได้ใช้แล้ว เขาจะได้แข็งแรง

ความหวังถูกระเบิดทำลายลงไป

หลินเฉิงจี๋เดินเข้ามา เห็นถังซินตัวสั่นเลยเอาเสื้อคลุมหล่อน พูดอย่างเจ็บปวดว่า“ลืมแล้วเหรอว่าคุณท้องอยู่？อย่าเป็นหวัดนะ”

ถังซินหันมองเขาน้ำตาไหลออกมา“หลินเฉิงจี๋ ไม่มีแล้ว......ทำไงดีIxoraถูกทำลายแล้ว อุตส่าห์วิจัยสำเร็จแล้ว”

หลินเฉิงจี๋ชิ้น้วเช็ดน้ำตาหล่อน“ไม่เป็นไรยินยิน มันเป็นภัยธรรมชาติ บางทีโลกนี้คงไม่อยากให้ผมมีชีวิตอยู่นาน แต่ผมก็พอใจแล้วแหละ”

“แต่ฉันไม่อยากให้นายตาย อยากให้นายมีชีวิตอยู่”ถังซินจับเสื้อเขาท้องอย่างเจ็บปวด“พวกเรารอจน ขาดไปอีกนิดเดียว ฉันไม่ยอม！”

ความพยายามทั้งหมดของหล่อนก็เพื่อIxora แต่มันไม่มีแล้ว

ลองบัตท่อก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ

เขาก็คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ห้องแล็บไม่มีข้อมูลนั่นแล้ว นักวิจัยก็ตายไปหนึ่งเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของพวกเขา

ที่เย่นจิ่งเหนียนยังมีIxora แต่วิจัยนานแล้วยังไม่ได้ข่าวคราวอะไรเหมือนว่าจะล้มเหลว

หลินเฉิงจี๋พอถังซินกลับที่พักแล้วทำอาหารที่หล่อนชอบ

แต่เพราะการระเบิดของห้องแล็บ บวกกับเรื่องคลิปนั้น ถังซินก็รู้สึกดาวน์ตลอด ไม่อยากอาหาร

หลินเฉิงจี๋คีบผักมานิดนึงแล้วใส่ชามหล่อน“หมอบอกแล้ว ถ้าจิตใจผมดีก็สามารถมีชีวิตต่อไปอีกสองสามเดือน เพื่อเด็ก คุณต้องกินเยอะๆ”

เขาดันถ้วยไปอีกรอบ“กินเถอะ อย่าให้ผมปวดใจเลย”

คิดถึงเด็กในท้อง ถังซินเลยกินไปนิดหน่อย แต่ก็แพ้ท้องจึงอ้วกออกมาอย่างไว

หลินเฉิงจี๋รีบตบหลังแล้วก็เอาน้ำอุ่นให้ หลังจากถังซินดีขึ้นมาหน่อยก็ลงไปที่ครัว

ถังซินถูกให้นั่งลงบนโซฟา เพิ่งจะพูดกับเขาว่าไม่ต้องลำบาก โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เป็นเบอร์แปลกของประเทศY

ถังซินดูก็รู้ทันทีว่าใคร สายตาหม่นลงแล้วรับโทรศัพท์ไว้ที่หู

“คุณถังทำไมไม่พูดล่ะ ไม่ติดต่อกันมานาน ไม่คิดถึงเพื่อนเก่าคนนี้เหรอ？”จี้เจียจื้อพูดอย่างยิ้มๆ“ฉันคิดถึงคุณถังนะ”

ถังซินพูดอย่างเรียบๆ“มีธุกระอะไรไหม？”

“ไม่มีอะไร โทรมาถามเฉยๆว่าของขวัญของฉันคุณถังชอบหรือเปล่า”

“ของขวัญอะไร”ถังซินไม่สบายใจนิดหน่อย มือไว้ที่ต้นขาถึงทำให้สงบขึ้นมาหน่อย

จี้เจียจื้อพูดว่า“คลิปนั่นไง”

สมองถังซินเหมือนจะระเบิดออกมา เลือดในร่างกายไปอยู่ที่สมอง กัดฟันพูดว่า“เป็นนาย！มีเรื่องอะไรก็มาทำฉันสิ ทำไมต้องทำคนไม่รู้เรื่องด้วย？”

“หล่อนไม่รู้เรื่องเหรอ หล่อนเป็นน้องสาวมู่เฉินหย่วนและยังเป็นน้องสะใภ้เธออีก”น้ำเสียงของจี้เจียจื้อโกรธ“ผมยังสุภาพบุรุษนะ เอาทั้งสองคนที่ชอบหล่อนให้ไปอยู่ข้างๆหล่อน อีกอย่างคลิปนั่นผมไม่อยากถ่าย มู่จิ่นเซวียนต่างหากที่อยากถ่ายส่งให้ประธานมู่ดู ไม่เกี่ยวกับผม”

ถังซินพูด“จี้เจียจื้อ นายมันเลว！นายคิดว่าทำน้องสาวเขาแล้วจะอยู่อย่างสงบสุขเหรอ เขาไม่ปล่อยนายแน่！”

“รู้สิ ก่อนหน้านี้ผมก็เสียไปหลายร้อนล้านดอลเพราะประธานมู่”จี้เจียจื้อยิ้ม“แต่แล้วยังไง？เงินน่ะ ผมไม่ขาดอยู่แล้ว ยิ่งกว่านั้นยุโรปน่ะเป็นโลกของผม เขาควบคุมผมไม่ได้ หลินเฉิงจี๋ไม่มีอำนาจในอเล็กซ์เลียร์แล้ว ศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของผมก็ไม่มีแล้ว

“อ้อใช่”เขาหยุดไปและจงใจพูดว่า“คนของผมที่ประเทศFไม่ทันระวังเลยทำระเบิดไปที่ที่นึง ได้ยินว่ายาที่คุณต้องการอยู่ในนั้น”

“จี้เจียจื้อ กรรมตามสนองนายแน่！”ถังซินจับโทรศัพท์ไว้ไม่อยู่

ตั้งแต่ที่จี้เจียจื้อควบคุมบัตรหล่อน หล่อนควรจะระวังตัวหน่อยไม่ให้เขาหาแล็บของเย่นจิ่งเหนียนเจอ เพราะความโชคดีจะกลายเป็นหายนะ！

จี้เจียจื้อพูดอย่างยิ้มๆว่า“ผมมีเงินเยอะขนาดนี้ ซื้ออะไรก็ได้ จะกลัวทำไมกรรม？คุณต่างหากต้องอยู่กับน้องชายผมดีๆนะ เขาใกล้จะตายอยู่แล้ว”

ถังซินทนไม่ไหวจึงตัดสายไป

ข้อความคลิปนั้น ในโรงแรม สายตาเย็นชาของมู่เฉินหย่วน และไฟไหม้ที่นั่น วนอยู่ในหัวของถังซินไม่หยุด ปวดหัวจนต้องจับหน้าผากไว้

เป็นความผิดหล่อนหมด！

ถ้าหล่อนทำอะไรแล้วคิดดีๆให้มากขึ้นและระวังตัวอีกหน่อยเรื่องก็คงไม่เกิดแบบนี้

ท้องจุกหน่อยๆทำให้หล่อนเลิกคิด

ถังซินลูบท้อง สายตาค่อยๆมองลงแล้วตัดสินใจดีแล้ว

หลินเฉิงจี๋ตักบะหมี่ซุปเปรี้ยวมาให้แล้ววางที่โต๊ะน้ำชา“เปรี้ยวนะ น่าจะถูกปากคุณ เมื่อกี้โทรหาน้องชายคุณเหรอ？”

“ไม่ใช่ จี้เจียจื้อโทรมา”ถังซินตักขึ้นมาแล้วกินไปพูดไปอย่างเร็วว่า“คลิปนั่นเขาส่งมา ไฟไหม้ก็เป็นเพราะเขาส่งคนมาทำ”

หลินเฉิงจี๋มองไปที่หล่อนพูดว่า“ไม่เป็นไรใช่ไหม？”

สีหน้าถังซินราบเรียบเริ่มเป็นปกติ“ฉันโกรธแค่ตอนคุยกับเขา”

ตอนนี้ความอยากอาหารหล่อนดีขึ้นมาก กินบะหมี่นั่นจนหมด

ถังซินวางชามลงแล้วถามหลินเฉิงจี๋อย่างระวัง“มรดกของอเล็กซ์เลียร์ มีทางเอาคืนกลับมาไหม？”

“คุณอยากไปประเทศYกับผม？”

“ยาไม่มีแล้ว เราอยู่ที่Fก็ไม่มีประโยชน์”สายตาถังซินเต็มไปด้วยความโกรธ“ฉันทนเห็นจี้เจียจื้อมีความสุขไม่ได้ ต้องดึงเขาลงมาให้ได้！”

ดวงตาหลินเฉิงจี๋เป็นประกาย

ไม่ว่าถังซินจะกลับไปประเทศYด้วยจุดประสงค์อะไร อย่างน้อยหล่อนอยู่ข้างเขา อีกอย่างประเทศYก็เป็นที่ที่พวกเขารู้จักกันที่แรกตายที่นั่นก็ดี

หลินเฉิงจี๋พูด：“ก่อนนี้ผมให้เจ้าพ่อVernalช่วย แอบจัดการคนของจี้เจียจื้อ บริษัท ทำให้เขาสูญเสียไปไม่น้อยและยังได้หลักฐานการทำธุรกรรมของเขากับบางคนมาด้วย พ่อผมไม่ชอบที่เราสองคนพี่น้องทำธุรกิจนั่นที่สุด ถ้าพ่อผมรู้จะต้องโกรธแค้นแน่ๆ”

ตอนที่พูดถึงพ่อ ก็มีความเกลียดหน่อยๆ

ถ้าไม่ใช่ที่พ่อเขาบังคับ ก็คงไม่มีเขา พ่อแท้คงไม่เกลียดเขาขนาดนั้นหรอก

ถังซินรู้ความเจ็บปวดของเขา

แต่เรื่องที่เขากับมู่เฉินหย่วนเป็นพี่น้องแม่เดียวกัน เหมือนเขาจะยังไม่รู้

“ไม่ใช่ความผิดของคุณนะหลินเฉิงจี๋”ถังซินกุมมือเขา“พ่อคุณรักคุณ ฉันก็อยู่ข้างๆคุณ ไปที่นั่นจะเอามรดกคืนมาได้ไหม？”

หลินเฉิงจี๋รู้สึกถึงความอบอุ่นในมือหล่อนสายตาอบอุ่นนั่น“น่าจะได้ พ่อค่อนข้างเอาใจผม อีกอย่างทายาทของอเล็กซ์เลียร์มีแค่ผมกับจี้เจียจื้อ เขาต้องเข้าข้างผมมากกว่าแน่”

ถังซินพยักหน้า“งั้นก็ดี เรื่องที่จัดการไม่ได้ก็มีแต่พาสปอร์ตคุณ จี้เจียจื้อทำให้เอกสารสำคัญคุณใช้งานไม่ได้หมดแล้ว คุณต้องหารคนช่วย”

ตาของหลินเฉิงจี๋ขยับ พูดเบาๆว่า“ติดต่อจงเซิง แม้ว่าผมไม่มีอำนาจแล้ว แต่ยังเป็นคนของตระกูลอเล็กซ์เลียร์ยังมีอำนาจอื่นๆอยู่นิดหน่อย”

“เขาไม่เป็นไร？”ถังซินหยิบโทรศัพท์ออกมา ขอเบอร์จากหลินเฉิงจี๋“ฉันคิดว่าเขาเกิดเรื่อง ก่อนหน้านี้โทรหาเขาหลายรอบก็ไม่รับเลย”