รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 408

บทที่ 408 คุณคิดว่าการเป็นกิ๊กของคนอื่นนั้นดีมากหรอ

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณมีวาสนาต่อกันจริงๆ?”

ผู้ช่วยจางไม่ได้กลิ่นของบรรยากาศการปะทะกันระหว่างผู้หญิงทั้งสองคน เขาเชิญให้จ้าวอี้ซีนขึ้นรถและนำกระเป๋าเดินทางไปใส่ท้ายรถ

ถังซินขยับเข้าไปข้างใน และให้จ้าวอี้ซีนขึ้นมา

หลังจากที่ชำเลืองมองผู้หญิงที่มีความงดงามและมีสง่าคนนี้ ถังซินจึงเอ่ยขึ้นว่า “ขอโทษด้วยนะคะที่ต้องติดรถกลับไปกับพวกคุณ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับคิดว่าดีซะอีก” จ้าวอี้ซีนสางจัดทรงผมที่ยาว ยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า “ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่ารุ่นพี่เป็นเพื่อนกับอาเฉิง เมื่อสักครู่จะได้ออกมาพร้อมกับรุ่นพี่”

“อาเฉิง?”

ถังซินรู้สึกรับไม่ได้ จึงสั่นเครือไปทั้งตัว และก้มหน้าส่งข้อความหาหลินเฉิงจี๋เพื่อรายงานความปลอดภัย

เมื่อสักครู่โทรศัพท์ถูกชนจนตกลงที่พื้น จึงถูกตัดสายกลางคันและไม่ได้คุยโทรศัพท์ต่อ

จ้าวอี้ซีนรู้ว่าถังซินบอกเป็นนัยว่าไม่อยากให้คนอื่นรบกวน จึงรู้ว่าตนเองควรต้องทำอย่างไรและไม่ได้คุยอะไรกับเธออีก

หลังจากที่ผู้ช่วยจางขึ้นมาขับรถ จ้าวอี้ซีนจึงเอ่ยถามเขาอย่างห่วงใย “ได้ยินมาว่าอาทิตย์ที่แล้วเมืองหนานเฉิงฝนตกตลอดเวลา นายไม่ได้เป็นหวัดใช่มั้ย?”

“ไม่ได้เป็น ร่างกายของผมแข็งแรงกำยำจะตาย! ผู้ช่วยจางตอบกลับ และยังหยิบกระบอกเก็บความร้อนจากบนเก้าอี้นั่งยื่นให้เธอ “ชาอู่หลงลูกท้อน้ำผึ้ง ทำไว้เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว”

“ขอบคุณ” จ้าวอี้ซีนรับกระบอกเก็บความร้อนมา

เมื่อเปิดฝากระบอกเก็บความร้อนออก กลิ่นหอมหวานของลูกท้อน้ำผึ้งก็โชยออกมา

เมื่อถังซินได้กลิ่นก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย จึงเขยิบย้ายออกไปข้างๆ

จ้าวอี้ซีนตั้งใจเทอีกแก้วและส่งมาให้ถังซิน “คุณถังอยากลองดื่มมั้ยคะ?”

“ฉันไม่เอาค่ะ ขอบคุณ” ถังซินพยายามระงับความรู้สึกไม่สบายใจ และดันแก้วออกไป

ถังซินขยับโทรศัพท์ไปมา ข้างหูก็ได้ยินเสียงผู้ช่วยจางและจ้าวอี้ซีนคุยกันดังเข้ามา เกี่ยวกับว่าเย็นวันนี้จะไปกินข้าวที่ไหนกัน และวันหยุดจะไปสนามม้าเพื่อไปขี่ม้า

ถังซินได้ยินจึงยิ้มมุมปากตลอดเวลา ไม่รู้ว่าผู้ช่วยจางเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ต่อความรักที่มีให้กับคนที่ชอบ หรือว่าจ้าวอี้ซีนเป็นคนที่สวยสมบูรณ์แบบ ถึงได้สามารถปลอบโยนผู้ชายทั้งสองคนในเวลาเดียวกันได้

หลังจากที่รถได้ขับมาถึงที่คอนโด ถังซินจึงได้เปิดประตูรถลงไปอย่างรวดเร็ว

ผู้ช่วยจางลงมาช่วยเธอยกกระเป๋า

“ผู้ช่วยจาง มาคุยกันหน่อย” หลังจากที่สูดรับบรรยากาศอันสดชื่นอย่างผ่อนคลายแล้ว ถังซินจึงดึงเขามาข้างๆ เพื่อนนักเรียนคนนี้ที่ทั้งฉลาดและสวย แต่เสแสร้งไร้เดียงสามาก!

“มันหมายความว่าอย่างไร?” ผู้ช่วยจางถามอย่างแปลกประหลาดใจ

ถังซิน “……”

ถังซินจับหน้าผากตัวเอง และเอ่ยด้วยเสียงเบาๆขึ้นว่า “หมายความว่าเจ้าชู้มากไง คบคนนี้แล้วก็ไปคบคนนั้นด้วย……. ใช่แล้ว! นายคิดว่าความสัมพันธ์ของเธอกับประธานมู่เป็นยังไงบ้าง?”

เนื่องจากเธอไม่ค่อยเชื่อข่าวที่เห็นบนหน้าหนังสือพิมพ์ จึงอยากจะฟังว่าผู้ช่วยจางจะพูดอย่างไร เพราะยังไงผู้ช่วยจางก็ทำงานให้กับมู่เฉินหย่วนตลอด

“ก็ดีนะครับ” ผู้ช่วยจางยิ้มหัวเราะ แต่แววตากลับมีความหดหู่ “คุณถังยังไม่เข้าใจประธานมู่อีกหรอคับ? ที่ชอบสนับสนุนให้คนมีความสามารถ ไม่อย่างนั้นคงจะไม่เก็บรักษาแผนก R ไว้”

ถังซินรู้สึกเศร้า นึกในใจว่า “ใช่แล้ว ผู้หญิงที่มีความสามารถล้ำเลิศนั้นมีทุกที่ ใครก็สามารถมาแทนตำแหน่งเธอได้หมด”

ถังซินอดกลั้นความทุกข์ระทมที่อยู่ในใจไว้ และพูดกับเขาว่า “จ้าวอี้ซีนฉลาดขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้ความรู้สึกของนาย เธอเลือกที่จะไม่คบหากับนาย แต่ก็ไม่ปฏิเสธที่จะไปกินข้าวหรือไปเที่ยวด้วย”

“เธอกับประธานมู่ไม่ได้มีอะไรกัน”

“ถ้าไม่มีอะไรกันจะลงนิตยสารบันเทิงด้วยกันได้อย่างไร?” ถังซินรู้สึกหมดคำพูดเล็กน้อย “ผู้ช่วยจาง คุณดีขนาดนี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องถูกคนเจ้าชู้หลอก การเป็นกิ๊กของเธอแล้วสนุกมากหรอ?”