รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 56

บทที่ 56 เกิดอะไรขึ้นกับหัวหน้า

ซ่งเวยเป็นคนหน้าหนามาก เธอทำเป็นพูดติดตลกว่า "โธ่เอ๊ย ฉันก็แค่ล้อคุณเล่นเท่านั้นเอง"

"งั้นเหรอ แต่ฉันไม่อยากคุยกับคุณแล้ว"ถังซินลุกขึ้นจากเก้าอี้ของเธอแล้วพูดเบาๆว่า "ให้คุณหนูสี่มู่หาคนอื่นเถอะ ฉันคงไม่สามารถช่วยเธอได้"

แม้ว่าข้อตกลงระหว่างเธอกับมู่เฉินหย่วนจะเป็นเงินเพียงครึ่งล้านเท่านั้น แต่เธอรู้สึกว่ามู่เฉินหย่วนน่าเชื่อถือมากกว่าคุณหนูสี่มู่

หากไม่ใช่เพราะการปกป้องของมู่เฉินหย่วน คาดว่าหลินเฉิงจี๋จะไม่เพียงแต่ส่งดอกไม้มาให้เท่านั้น แต่เขาน่าจะมาหาเธอด้วยตัวของเขาเองด้วยซ้ำ

ส่วนเรื่องที่มู่เฉินหย่วนจะไล่เธอออกจากบริษัทมู่ซื่อนั้น เธอรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้

"ถังซิน คุณหมายความว่าคุณจะช่วยลุงมู่ใช่ไหม คุณเลือกที่จะอยู่ข้างเดียวกับเขาใช่ไหม?"

ซ่งเวยคว้าแขนถังซินอย่างรวดเร็ว "คุณต้องคิดให้ดีดีนะ อย่าเพิ่งตัดหนทางถอยของตัวเองสิ"

"หากคุณช่วยคุณหนูสี่มู่ คุณจะไม่เพียงแต่จะได้รับเงิน ในภายหน้าคุณยังสามารถขอความช่วยเหลือจากคุณหนูสี่มู่ได้อีก แต่ถ้าคุณช่วยมู่เฉินหย่วน คุณหนูสี่มู่จะไม่ยอมปล่อยคุณเอาไว้แน่"

"งั้นเหรอ?" ใบหน้าของถังซินไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ เธอปัดมือของซ่งเวยออกไป

"ถ้าจำเป็นต้องเลือก ฉันขอเลือกประธานมู่"

"ถังซิน คุณมีความสัมพันธ์กับมู่เฉินหย่วนจริงๆ" ซ่งเวยยิ้มอย่างเย็นชา ดวงตาฉายแววดูถูก

"ยังมีหน้ามาหาว่ามู่หยางซิวนอกใจ แล้วสิ่งที่เธอทำอยู่ล่ะไม่ใช่หรือไง? วันนั้นคุณกับมู่เฉินหย่วนทำอะไรกันในห้องน้ำกันแน่?"

ถังซินเม้มริมฝีปากของเธอแน่น

เธอยังไม่ได้พูดอะไร แต่ซ่งเวยตัดสินไปแล้วว่าเธอผิด พูดไปก็เหมือนแก้ตัวเปล่าๆ

"วันนั้นฉันถ่ายรูปเอาไว้หมดแล้ว คุณคิดว่าถ้าฉันเผยแพร่ออกไป ผู้คนจะลือกันว่ายังไงนะ?"

"ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์กับประธานมู่" ถังซินเหลือบมองซ่งเวย

ไม่รู้ว่าซ่งเว่ยแอบบันทึกเสียงอะไรรึเปล่า เธอต้องพูดอย่างระมัดระวัง

"ฉันหย่าขาดจากมู่หยางซิวแล้ว ภาพถ่ายของคุณอาจจะทำให้ฉันถูกโจมตีเรื่องการส่วนตัวได้แค่ไม่กี่วัน จากนั้นยังไงฉันก็ยังต้องทำงานต่อไป แต่ผลกระทบต่อประธานมู่และบริษัทมู่ซื่อนั้นย่อมต้องมีมากอย่างแน่นอน"

“สิ่งที่ไม่เป็นความจริงประธานมู่ย่อมจะปฏิเสธและเขาจะต้องตรวจสอบหาที่มาอย่างละเอียดแน่” ถังซินเหยียดริมฝีปากของเธอ "คุณหนูสี่มู่เองก็ย่อมไม่กล้าที่จะยั่วยุประธานมู่เป็นแน่ คุณแน่ใจหรือว่าลำพังแค่ตัวคุณสามารถจัดการกับมันได้?"

ซ่งเวยตกใจกลัว เผลอก้าวถอยหลังไปหลายก้าว

แม้ว่ามู่เฉินหย่วนที่ไม่ได้มีสายเลือดตระกูลมู่จะได้รับสืบทอดบริษัทมู่ซื่อสำนักงานใหญ่ แต่พี่น้องทั้งหลายในตระกูลมู่กลับไม่กล้าแสดงความไม่พอใจออกมา มิหนำซ้ำพวกเขายังกลัวมู่เฉินหย่วนอีกด้วย

มู่เฉินหย่วนมีความสามารถในการทำธุรกิจมาก เขาเปิดตลาดยุโรปเองกับมือ แถมยังทำกำไรประจำปีให้แก่บริษัทมู่ซื่อเป็นสองเท่า หากไม่มีเขา บริษัทมู่ซื่อคงจะไม่เจริญรุ่งเรืองได้เหมือนอย่างทุกวันนี้

เขาดูเข้ากันได้ดีกับทุกคน แต่ก็ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับพี่น้องคนอื่นในตระกูลมู่มากนัก เว้นเสียแต่จะเป็นงานเทศกาลที่สำคัญเท่านั้น เขาไม่ชอบการที่คนอื่นๆ มักจะใช้ชื่อของเขาเพื่อดึงความสนใจจากนักข่าว แต่นักข่าวทุกคนในสำนักข่าวกลับรู้ดี แม้ว่าเขาจะรับจู่ซือซือออกไปทานข้าว ก็ไม่มีใครกล้าเขียนข่าวใดๆ

ถ้าซ่งเวยเผยแพร่ภาพถ่ายออกไป แล้วทำให้มู่เฉินหย่วนกลายเป็นจุดสนใจ มันจะไม่ใช่แค่ถังซินที่เดือดร้อน

แต่จะเป็นของเธอและมู่ซางมากกว่า

"ถังซิน คุณอย่าเหยียบน้ำโคลนดีกว่า" ซ่งเวยไม่กล้าข่มขู่ถังซินอีกต่อไป แต่พูดว่า

"ถ้าคุณไม่ช่วยคุณหนูสี่มู่ ก็ไม่ควรจะช่วยมู่เฉินหย่วนด้วย เธอจะได้ไม่โกรธ"

"นั่นมันก็เป็นเรื่องของฉัน คุณไม่ต้องเป็นห่วง"ถังซินยิ้มและเดินจากไปพร้อมกับอาหารที่ห่อกลับ

ซ่งเวยมองดูถังซินเดินออกจากร้านอาหารไปจนลับตา

จากนั้นเธอก็ดึงปากกาบันทึกเสียงออกมาจากกระเป๋าของเธออย่างหงุดหงิดใจ

เหตุผลที่เธอรู้ว่ามู่เฉินหย่วนและถังซินเดินตามกันออกมาจากห้องน้ำของผู้หญิง เพราะโทรศัพท์มือถือของญาติคนหนึ่งหายไป และในระหว่างที่เธอกำลังช่วยหาก็บังเอิญไปเห็นเข้าพอดี