รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 576

บทที่576 ต่อไปจะพูดแบบนี้อีกไหม

ถังซินไม่อยากตอบ“ก็แนะนำให้ฉันหน่อยสิ ถ้าฉันลืมคุณก็จะได้ไม่มีเรื่องยุ่งยากอะไรอีก”

ทันใดนั้นบรรยากาศก็เยือกเย็น

ถังซินพบว่าพอตัวเองพูดจบก็เสียใจสุดๆ ตอนอยากจะปิดบังก็ยิ่งเห็นชัดเจน ฝ่ามือด้านๆคล้องไปที่หลังศรีษะหล่อน ริมฝีปากบางๆเย็นๆของชายหนุ่มจูบเข้ามา

เปิดริมฝีปากหล่อนแล้วจูบอย่างดุเดือด เร่าร้อน

ร่างของถังซินที่โดนจูบก็หดตัวลงแต่ถูกแขนเขาจับไว้แน่นๆ

มืออยู่ที่หน้าอกชายหนุ่มเกือบจะขาดอากาศหายใจ

พอสั่งสอนหญิงสาวไปรอบนึงมู่เฉินหย่วนถึงผละริมฝีปากออก สายตาหม่นลงจนน่าตกใจ ถังซินที่จ้องเพื่อเตรียมด่าก็พูดไม่ออก กัดรัมฝีปากแน่น

มู่เฉินหย่วนถาม：“ต่อไปจะพูดแบบนี้อีกไหม？หือ？”

ถังซินจ้องเขาแล้วรีบส่ายหัว น้ำเสียงอ่อนโยน“ไม่ ไม่พูดแล้ว”

แปปนึงก็ถูกชายหนุ่มกอด ถังซินโกรธนิดหน่อย เอาโอกาสที่ตัวเองท้องอยู่เลยพูดขึ้นมา“คุณปล่อยฉัน ทับท้องฉันแล้ว ฉันไม่สบายเลย！”

มู่เฉินหย่วนรีบปล่อยมือ มองไปที่ท้องหล่อน“ยังไม่สบายอีกไหม？”

“ยังไม่สบาย！”เห็นว่าแผนนี้ใช้ได้ถังซินก็ยิ่งกล้าเอาแขนสะกิดเขา“ฉันก็แค่พูด จะดุทำไม？รังแกฉันที่ท้องคุณพอใจมากใช่ไหม？”

หล่อนลูบเอว เอนลงโซฟาแล้วร้องออกมาอย่างทรมาน มู่เฉินหย่วนไม่ได้โมโหอะไรได้แต่เอาใจหล่อนเสียงนุ่ม

พอปอกเปลือกแอปเปิ้ลเสร็จแล้ววางใส่จานผลไม้ มู่เฉินหย่วนก็ดึงกระดาษมาเช็ดมือ“ตอนเที่ยงอยากกินอะไร？”

“ไอศครีม！”

มู่เฉินหย่วนเงยหน้ามองหล่อนทำเป็นไม่ได้ยิน“แกงเผ็ดเนื้อวัว？”

“ฉันบอกว่าไอศครีม！”ถังซินพูดอีกรอบ

ตั้งแต่ท้องถังซินก็กินของเย็นๆน้อยมาก ยิ่งพวกไอศครีมยิ่งน้อย

แต่ตอนนี้หล่อนรู้สึกร้อนไปทั้งตัว เลยอยากกินไอศครีมเพื่อคลายร้อน

ถังซินยิ่งคิดก็ยิ่งอยากมากขึ้น ลุกขึ้นจากโซฟา“ฉันจำได้ว่าครั้งที่แล้วฉางผิงซื้อมาเยอะมาก น่าจะเหลืออยู่？”

หล่อนเปิดช่องแช่แข็งก็เห็นว่าด้านในมีอยู่สองสามแท่ง ตาก็เป็นประกาย

ถังซินยื่นมือไปหยิบก็มีร่างหนึ่งเข้ามาห้าม แล้วปิดตู้เย็นอย่างไม่เกรงใจ

ร่างสูงใหญ่ยืนขวางตู้เย็น

“นายประสาทหรือไง！”ถังซินมองบนใส่เขา เอามือผลักเขา“ฉันไม่กินข้าวเที่ยง กินไอศครีมก็พอแล้ว”

ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ถอยออก

“อย่าพูดถึงไอศครีม อาหารเย็นๆไม่ได้ทั้งนั้น”มู่เฉินหย่วนพูดเอาใจหล่อน“เด็กดี กินผลไม้องุ่นเยอะๆ ตอนเที่ยงผมจะทำแกงเผ็ดเนื้อวัวให้ คุณต้องชอบแน่ๆ”

ถังซินไม่พอใจเล็กน้อย เดินไปมาอยากหาโอกาสเปิดตู้เย็นแต่ไม่มีโอกาสเลย

“คุณทำอาหารไม่เก่ง ทำไม่อร่อยแน่นอน”ถังซินอยากสู้กับเขา

มู่เฉินหย่วนกลับไม่ได้อะไร“ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมทำอาหารแล้วคุณไม่ชอบ ถ้าไม่อยากทานที่ผมทำ งั้นผมจะสั่งอาหารเที่ยงจากร้านอาหารจิ่นสือ ไม่ก็ให้ป้าหลินมาทำ”

ถังซินมองเขาอยากกระหายแล้วยื่นมือไปนิ้วนึง“ก็กินแค่อันเดียว นะ？”

“ไม่ได้”ถามแบบนี้มู่เฉินหย่วนก็ไม่ใจอ่อน“กินแกงเผ็ดเนื้อวัวไหม？”

“……”

“ไม่กินงั้นผมก็จะตอบแทนคุณ”มู่เฉินหย่วนตัดสินใจเอง

โทรให้คนเอาอาหารมาส่ง เลยโทรหาร้านอาหารจิ่นสือสั่งซุปซี่โครงหมูรากบัว

นิ่งไปสิบนาที เห็นชายหนุ่มไม่ยอมตัวเองเลย ถังซินก็จ้องเขาเขม็ง กลับไปกินผลไม้ที่ห้องรับแขกอย่างหดหู่ แล้วก็อ่านเมลล์ของบริษัทไปด้วย