รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 595

บทที่595 ผมพยายามที่สุดแล้ว

จี้เจียจื้อรับปืนที่ส่งมาแล้วก็เหนี่ยวไกไป：“หลินเฉิงจี๋ ฉันให้เวลานายเดินออกไปจากคฤหาสน์ ถ้านายออกไปไม่ทัน……”

เขาเอาปากปืนจ่อไปที่หลินเฉิงจี๋ที่อยู่กองหิมะ พูดอย่างเท่ๆ“หนึ่ง สอง สาม……”

หลินเฉิงจี๋ไอไปก็พยายามลุกขึ้นไปด้วย แปปนึงก็ลุกขึ้นมาได้ ลากขาที่หักออกไปจากคฤหาสน์

แต่ประตูของคฤหาสน์ไกลมาก ถึงเขาจะวิ่งยี่สิบวิก็ไม่ทัน

หลินเฉิงจี๋อยากวิ่งสุดๆแต่หมดหนทาง

“สิบเจ็ด สิบแปด……”ด้านหลังมีเสียงของจี้เจียจื้อที่นับเวลาไม่หยุด

“ยี่สิบ”

พอจี้เจียจื้อนับเสร็จ หลินเฉิงจี๋ก็อยู่ห่างจากประตูไปอีกร้อยเมตร

จี้เจียจื้อมองหลินเฉิงจี๋ในหิมะที่เหมือนกับหนู ทำให้เขาสะใจมากๆ เอาปากปืนจ่อไปที่หลังของหลินเฉิงจี๋แล้วเหนี่ยวไกออกไปอย่างไม่แยแส

ร่างของหลินเฉิงจี๋นิ่งไป สั่นจนเกือบจะล้มลง

แปปนึงก็มีเสียง‘ปัง’กระสุนอีกนัดเข้าไปที่หลังซ้ายของเขา

ความเจ็บหนักนั้นเกือบทำให้หลินเฉิงจี๋ใจสลาย ก่อนล้มลงไปเขายังระวังและปกป้องเด็กในอ้อมกอดไม่ให้เด็กโดนทับ ร่างมีเลือดออกมาจนหิมะกลายเป็นสีแดง

จี้เจียจื้อเก็บปืน มองสีแดงไกลๆตรงนั้นในใจก็รู้สึกมีความสุขอย่างมาก

ในที่สุดเขาก็ตาย！

จี้เจียจื้อดูฉากนอกหน้าต่างอยู่ไม่ทันสังเกตว่ามีคนเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ

พอเขาหันไปมองเสียงที่เคลื่อนไหวก็เห็นลูกน้องที่สูงถึงร้อยเก้าสิบถูกมู่เฉินหย่วนเอาเศษแก้วบาดคอ

พอเห็นมู่เฉินหย่วนสีหน้าของจี้เจียจื้อก็กระอักกระอ่วน ปืนในมือรีบจ่อไปที่ชายหนุ่ม

ยังไม่เหนี่ยวไกมู่เฉินหย่วนก็พุ่งเข้ามาคว้ามือซ้ายของเขา

“ฉันจำได้ว่ามือขวานายหัก”มู่เฉินหย่วนหน้าหม่นลงอย่างโหดเหี้ยม จับแขนปลอมของจี้เจียจื้อไว้แน่นๆ

“โอ้ย！”จี้เจียจื้อเจ็บจนชักหน้าใส่

แขนปลอมที่จี้เจียจื้อซื้อมาตัวสัมผัสเหมือนกับแขนจริงอย่างหาข้อแตกต่างแทบไม่ได้ แต่ต้องเอาตัวเชื่อมใส่เข้าไปในเนื้อ

อย่างนี้เท่ากับเอาตัวเชื่อมดึงออกมาจากผิวหนังโดยตรง ความเจ็บปวดนั้นไม่น้อยไปกว่ากระสุนเข้าไปที่ร่าง

มู่เฉินหย่วนที่จัดการจี้เจียจื้อก็ได้ยินเสียงหัวหน้าพ่อบ้านเข้ามา มู่เฉินหย่วนที่กำลังเหม่ออยู่นั้นก็ถูกปืนจ่อไปที่หลังขวาเขา

จี้เจียจื้อฉวยโอกาสผลักมู่เฉินหย่วนไปแล้วเก็บปืนจากพื้นขึ้นมา มือข้างนึงถืออย่างไว พอลุกขึ้นกระเป๋ากางเกงก็เหมือนถูกยัดอะไรเข้าไป จากนั้นก็ถูกผลักอย่างแรงล้มไปที่พื้น

มู่เฉินหย่วนกระโดดลงไปทางหน้าต่าง

จี้เจียจื้อมองกระเป๋ากางเกงที่มีของกลมๆก็ทายออกว่าคืออะไร เขาเคลื่อนไหวช้าๆไม่ทันเอาของออกมา

ตอนนั้นสมองเขาที่ว่างเปล่าหน่อยๆก็ค่อยๆมีใบหน้าของหญิงสาวเข้ามา

ตั้งแต่เด็กพ่อไม่เคยรักเขาแต่มีผู้หญิงคนนึงที่บอกว่ารักเขามาก ถูกเขาหลอกใช้อย่างเต็มใจและยังบอกว่าจะมีลูกให้เขาเยอะๆ แต่ว่าหญิงคนนั้นตายไปแล้ว

ตอนที่ตายจี้เจียจื้อแทบจะไม่มีความเจ็บปวดเลย

เขาถามตัวเองว่าหลายสิบกว่าปีนี้ต่อสู้เพื่ออะไร ทำทุกอย่างเพื่อวันนี้ เขาต้องการจริงๆเหรอ？

หวังว่าชาติหน้าเขาจะเป็นคนธรรมดาที่ได้เจอกับผู้หญิงที่ชื่อว่าMaki Momoi