รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 598

บทที่598 เธอจะเอาทะเบียนบ้านไปทำไม

สุดท้ายตอนที่ออกไปทานข้าวกับมู่เฉินหย่วน หล่อนถูกหลินเฉิงจี๋หลอกออกไปถึงหลายเดือน

ส้งจิ้งเหอที่กินอะไรอยู่ก็นิ่งไป มองถังซิน“เรื่องนั้น เฉินหย่วนยังไม่บอกเธอเหรอ？”

ถังซินนิ่งไป“เรื่องอะไร？”

ถังซินเลยรู้จากปากของส้งจิ้งเหอ ที่แท้จ้าวอี้ซีนคือลูกสาวลับๆของรองประธานจ้าว เป็นหมากที่สวมรอยอยู่ในบริษัทมู่ซื่อคอยส่งข่าวให้จี้เจียจื้อบ่อยๆ

ก่อนนี้ถังซินถ่ายทำที่แม่น้ำหลีเจียง ซุปเป็ดที่มีปัญหาก็เพราะจ้าวอี้ซีนทำ แม้แต่หลัวจื่อเว่ยให้ตัวอย่างน้ำหอมอันใหม่ของบริษัทเหอซ่งแก่บริษัทไป๋ลู่ก็เป็นจ้าวอี้ซีนที่ชี้แนะ

รวมถึงต่อมาหาเจียน่าเจอก็ช่วยเจียน่าแก้แค้นลู่เหวินซูทำให้ลู่เหวินซูกับหลี่ซูเจ๋เข้าใจผิดกันและยังจูงจมูกคุณนายวี่ให้ลงมือกับส้งจิ้งเหออีก ทั้งหมดคือจ้าวอี้ซีนที่ทำ

จ้าวอี้ซีนทำแทนจี้เจียจื้อแต่ใจดำมาก อยากได้เงินทองเลยหลอกไปคบกับผู้ช่วยจาง ขายความลับของบริษัทมู่ซื่อและยังต้องการเงินของบริษัทมู่ซื่ออีก

ส้งจิ้งเหอกินแอปเปิ้ลอบกรอบก็พูด：“แต่ว่าจ้าวอี้ซีนท้อง ผู้ช่วยจางเลยรับผิดแทน เฉินหย่วนให้หุ้นของเขาไปสองอันเพราะความจงใจ ค่อยๆล่อเงินกับจ้าวอี้ซีน รอตอนที่จ้าวอี้ซีนได้ไปสองพันล้านละหนีก็ค่อยให้คนไปจับหล่อน”

ถังซินถือแอปเปิ้ลนิ่งไป ไม่ได้สติอยู่นาน

หล่อนสูดหายใจลึกๆ คิดถึงผู้หญิงสวยคนนั้นแต่ในใจกลับร้ายละเย็นชา“คิดไม่ถึงว่าหล่อนคนเดียวจะทำเรื่องพวกนี้ได้”

ถังซินพูด“หล่อนทำแทนจี้เจียจื้อ มีความแค้นกับฉันแล้วทำไมต้องช่วยเจียน่าล่ะ และยังมีคุณนายวี่อีก？”

“หล่อนเป็นลูกลับของรองประธานจ้าว เมื่อก่อนใช้ชีวิตยังไงเธอก็น่าจะรู้ดี”ส้งจิ้งเหอยิ้มอย่างเย็นชา“หล่อนต้องการเงินด่วนขนาดนี้เพราะขาดความอุ่นใจ ในใจก็ยังอิจฉาคนอื่นที่มีความสุข แค่เห็นคนน่าเวทนากว่าหล่อนหล่อนก็จะสบายใจ”

ถังซินออกแรงจับมีดอยากจะปาดใส่คอจ้าวอี้ซีน

“ตอนนี้หล่อนอยู่ไหน？”

ส้งจิ้งเหอพูด：“ผู้ช่วยจางอยู่กับเฉินหย่วนมาหลายปี เฉินหย่วนไม่อยากทิ้งคนมีความสามารถแบบเขาเลยให้คนจับตาดูจ้าวอี้ซีน รอจ้าวอี้ซีนคลอดลูกค่อยจัดการ”

ถังซินตอบรับอย่างเข้าใจ

คนที่ผิดคือจ้าวอี้ซีน เด็กเป็นคนบริสุทธิ์ ไม่แน่ต่อไปถูกผู้ช่วยจางเลี้ยงคงจะดีมาก

ถังซินยุ่งอยู่ที่ประเทศYถึงสองเดือนกว่า ต้องการพักผ่อน พวกหล่อนคุยกันช่วยโมงกว่ามู่เฉินหย่วนก็มาเคาะประตูต้องพาฉันซินกลับ ทั้งสองไม่อยากบอกลา

ระหว่างทางที่กลับไป ถังซินมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างหดหู่“พี่สะใภ้ฟื้นแล้ว สาวสวยยังไม่ได้ข่าว ดูๆแล้วหล่อนก็ใกล้จะถึงกำหนดคลอด”

“หล่อนไม่อยู่เมืองหนานเฉิง ไม่ได้หมายความว่าจะเจออะไรแย่ๆ”มู่เฉินหย่วนจับมือหล่อน“พูดถึงกังวล มีคนนึงในใจห่วงยิ่งกว่าคุณอีก วันๆน่าจะนอนไม่หลับ”

คิดถึงคนนั้นถังซินก็ชักหน้าพูดเสียงเย็นชา“เขาห่วงบ้าอะไร วันๆเล่นสนุกกว่าคนอื่นๆ！ตอนนั้นเขายังกล้าวิ่งมาที่บริษัทเหอซ่ง ตบฉันเก่งจริงๆเลย！”

มู่เฉินหย่วนยิ้มเอาใจหล่อน“ผมตีเขาแทนคุณเอง ก่อนหน้านี้เขานอนโรงพยาบาลสามวันเลยไม่ใช่เหรอ？”

เรื่องที่ลู่เหวินซูตบถังซิน มู่เฉินหย่วนไม่รู้มาตลอดแต่จู่ซือซือบอกเขา ถึงลู่เหวินซูจะไม่ตั้งใจเขาก็วิ่งไปจัดการลู่เหวินซูจนต้องเข้าโรงพยาบาล

เขารับไม่ได้ที่จะตีถังซิน ไม่ใช่แค่เพื่อนรักแต่แม่แท้ๆก็ไม่ได้！

“คุณทำไปแต่ความโกรธในใจฉันยังไม่หายเลย！”ถังซินจ้องเขาแล้วเตือน“สองเดือนนี้คุณไม่ต้องติดต่อเขาบ่อยๆ จะได้ไม่ต้องติดต่อเขาเยอะๆและกลายเป็นผู้ชายแบบนั้น！”

“ขนาดนั้นเชียว——”

“คุณไม่เอาลูก เมียแล้ว？”ถังซนหรี่ตามองอย่างเย็นชา“ก็ถูก ฉันยังไม่ได้แต่งกับคุณ หาคนแต่งง่ายมาก！”

มู่เฉินหย่วนไม่เฉยต่อไป เอาหล่อนเข้ามาโอ๋ในอ้อมแขน“ต่อไปที่ไหนมีคุณจะไม่มีเขา”

ในใจถังซินเลยสบายใจ

พอกลับบ้านไปถังซินก็เห็นจู่ซือซือกับคุณแม่ถังมา