รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 599

บทที่599 อย่างี่เง่า กลับไปค่อยคุย

กวนชิงเฟิงตอบเรียบๆ：“ไม่มีอะไร มีเรื่องจะขอผมช่วยเลยถามว่าว่างไหม”

“ไม่ คุณต้องอยู่กับฉัน！”จู่ซือซือรีบคว้ามือเขาแล้วพูดอย่างไม่พอใจหน่อยๆ：“พี่สามก็ไม่ใช่ว่าไม่มีใคร ทำไมเอาแต่หานาย เขาดึงดูดนายเหรอ？อีกอย่างนายไปต่างประเทศสองเดือนกว่าเพิ่งกลับมาไม่คิดถึงฉันเหรอ？ไม่อยากกอดฉันเหรอ？”

“ไม่ได้ไปไง ปฏิเสธไปแล้ว”กวนชิงเฟิงยิ้มแล้วกุมมือหล่อน“กลับไปอยากกินอะไร？”

“โมจิมะม่วง！”

“ไม่ได้บ่นว่าลดน้ำหนักเหรอ ไม่กลัวอ้วนไงกินพวกนี้？”

จู่ซือซือปิดปากเขาอย่างดุๆ：“ฉันบ่นว่าลดน้ำหนักได้ แต่ว่านายมาถามฉันว่ากินพวกนี้ไม่กลัวอ้วนเหรอไม่ได้ ไม่เคารพแฟนเลย！”

“โอเคโอเค ผมผิดเอง”กวนชิงเฟิงเงียบไม่พูดซี้ซั้วอีก

เงียบไปแปปนึงจู่ซือซือก็ขยับมานิดหน่อยพูดกับกวนชิงเฟิง：“อิจฉาพี่สะใภ้สองจัง สามีหล่อ มีลูกสามที่โคตรจะน่ารัก ชีวิตโคตรเพอร์เฟค”

“อือ สามคนนั่นน่ารักจริงๆ”

เห็นชายหนุ่มพูดแบบนี้จู่ซือซือก็หันหัว แววตาที่มีเรดาร์พุ่งเข้ามองเขาทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วอย่างเศร้าๆ แปปนึงก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

กวนชิงเฟิงหันไปมองก็ยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้“คุณกำลังคิดอะไร ทำไมเปลี่ยนไวขนาดนี้”

“คิดอะไรก็ไม่บอกหรอก！”จู่ซือซือฟึดฟัดใส่

หล่อนที่เพิ่งมองกวนชิงเฟิงก็คิดว่าถ้าคลอดลูกออกมาเด็กน่าเกลียดจะทำไง หล่อนรับไม่ได้ต่อมาก็คิดว่าตัวเองสวยขนาดนั้น หน้าเด็กต้องสวยเหมือนตัวเองสิ จากนั้นก็โล่งอก

จู่ซือซือจับมือชายหนุ่มพูดแรงๆ：“ต่อไปดีกับฉันหน่อย ต้องทำฉันเหมือนเป็นเจ้าหญิงนะรู้ไหม？แบบคุณไม่มีใครเอานอกจากฉันแล้ว”

กวนชิงเฟิงจับมือหญิงสาวมาจูบ“ไม่ต้องต่อไป คุณเป็นเจ้าหญิงในใจผมเสมอ ผมจะเอาใจคุณตลอดไป”

จู่ๆเขาก็จีบแบบนี้จนจู่ซือซือไปไม่ถูก

แปปนึงจู่ซือซือก็เก็บอาการแล้วฟึดฟัด：“ความหมายของนายคือชาติหน้าจะเอาใจผู้หญิงคนอื่นเหรอ？”

“……”

“อ้อคิดแบบนี้จริงๆด้วย！”จู่ซือซือเห็นเขาไม่พูดก็ปากมุ่ย“ดีที่คุณไม่หล่อ ถ้าคุณหล่อแบบพี่เฉินนะคงมีเมียหลายคนสินะ？”

กวนชิงเฟิงมองนอกหน้าต่าง จู่ๆก็หยุดรถ ปลดเข็มขัด หมุนตัวไปจูบหล่อนแรงๆ

แปปนึงก็ผละออก

กวนชิงเฟิงจับหน้าแดงๆไว้“ชาตินี้คือคุณ ชาติหน้าก็คุณ อย่าคิดมั่วซั่วอีกเคไหม？”

“อือ”จู่ซือซือพยักหน้า

เห็นว่ารถถึงลานจอดรถชั้นใต้ดินที่ลับตาคน หล่อนก็กรอกตาไปมา โอบกวนชิงเฟิง ร่างกายอ้อนแอ้นโน้มไปหาเขา

หล่อนดึงเขามาที่นั่งข้างคนขับมือพิงไปที่เก้าอี้“เรามาลองกันไหม？”

กวนชิงเฟิงนิ่งไป พอได้สติก็ทำตัวไม่ถูก“ผมได้ยินว่าวันนี้คุณไปเดินเล่นกับป้าถังมาทั้งวัน ตอนดึกยังเล่นกับเด็กๆที่บ้านพี่สองอีก คุณไม่เหนื่อยเหรอ？”

“ของที่ซื้อฉันไม่ได้ต้องการนี่ ฉันไม่เหนื่อยอยู่แล้ว！”จู่ๆจู่ซือซือก็จ้องเขาอย่างระแวดระวัง“ทำไมนายปฏิเสธฉันล่ะ？ตอนอยู่ต่างประเทศหาหญิงอื่นมาเหรอ？”

“……ในหัวคุณกำลังคิดอะไรเนี่ย”

“คุณไปต่างประเทศสองเดือนกว่า ฉันกังวลไง！”จู่ซือซือบ่น มืออีกข้างก็แกะเสื้อเชิ้ตเขา

กวนชิงเฟิงจับมือหล่อน“อย่างี่เง่า กลับไปค่อยคุย”

“โอ้ยก็แค่ครั้งเดียวเอง！”จู่ซือซือไม่ลดละ น้ำเสียงตื่นเต้น“นายไม่คิดว่าสนุกเหรอ？ยังไงรถเราก็อยู่ด้านในสุด ปลอดภัยมาก！”

กวนชิงเฟิง“……”

จู่ซือซือกำลังคิดเพ้อเจ้ออยู่ประตูห้องนอนก็ถูกเคาะ เห็นกวนชิงเฟิงร่างสูงๆเอนตัวตรงประตู

“ตอนเช้าอยากกินอะไร？”

“ไม่ ไม่ต้อง”จู่ซือซือรู้สึกแย่นิดหน่อย แปปนึงก็คิดว่าตัวเองไม่ผิดอะไร พูดออกไปตรงๆ：“ฉันเลิกกับคุณแล้ว ถึงจะฝ่ายเดียวก็เถอะ！ฉันมีแฟนแล้ว！”

กวนชิงเฟิงส่ายหัวแล้วยิ้ม จงใจหยอกหล่อน“งั้นแฟนคุณล่ะ？”

“ต้องไปซื้อข้าวเช้าให้ฉันแน่”จู่ซือซือพูด“คุณรีบออกไปจากบ้านฉันเลยนะ ถ้าเขากลับมาเห็นนะจัดการคุณแน่ เขาเจ๋งมาก！”

“……”

เห็นชายหนุ่มยังยิ้ม จู่ซือซือโกรธจนเอาเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเดินทางและจ้องเขาอย่างไม่พอใจ“ไม่เชื่อใช่ไหม？ดี ฉันจะโทรไปตอนนี้ ให้เขามาจัดการคุณ！”

พูดไปก็โทรเบอร์ออกไป

ไม่กี่วิจู่ซือซือก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ใกล้ๆ เงยหน้ามากลับเห็นชายหนุ่มส่ายโทรศัพท์ของตัวเอง

หล่อนยังคิดไม่ออก ตาก็เบิกโต“คุณทำอะไรแฟนฉัน คุณฆ่าเขา？”

กวนชิงเฟิง“……”

“อ๊าอ๊าอ๊า คุณเอาแฟนฉันมา！”จู่ซือซือพุ่งเข้าไปตีเขา กัดเขา“ถ้าคุณกล้าทำอะไรเขา ฉันไม่ปล่อยไว้แน่！”

ถูกหล่อนข่วนหน้าไปสองที กวนชิงเฟิงก็ขมวดคิ้วอุ้มหล่อนลง“ผมคืออาสุ่ย กวนชิงเฟิงก็คือผม คุณมีแฟนคนเดียว เข้าใจยัง？”

จู่ซือซือเงียบไป“คุณฆ่าเขาไปแล้วจริงๆ และยังพูดข้อมูลเขาอีก？”

“สมองคุณนี่……”กวนชิงเฟิงลูบหน้าเห็นพูดไม่รู้เรื่องก็เลยเอาเครื่องเปลี่ยนเสียงออกมาแนบคอ“ก่อนนี้ผมทดลองยาแทนพี่สามก็เลยเปลี่ยนเป็นแบบนั้น และก็ใช้เครื่องเปลี่ยนเสียงเปลี่ยนเสียงเอา”

“……”