รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 600

บทที่600 คุณพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้บริการคุณดีเหรอ

เห็นหญิงสาวยังงงตัวเองกวนชิงเฟิงก็พูด：“ไม่งั้นคุณก็ไปขอพี่สามยานั่น ผมจะกินต่อหน้าคุณ ไม่กี่ชั่วโมงคุณก็จะเห็นอาสุ่ยแล้ว”

“……”

สิบนาทีถัดมาจู่ซือซือถึงเข้าใจ

ตามกวนชิงเฟิงจากห้องนอนไปห้องครัว ดูเขาทำอาหาร จ้องกล้ามเนื้อที่แขนเขาแล้วมองใบหน้าที่เย็นชานั่นอีกครั้งก็รู้สึกว่าไม่ค่อยจริง

หล่อนเอนไปที่เคาร์เตอร์แล้วถามอีกรอบ：“ดังนั้นตอนนี้ก็คือร่างเดิมของคุณ？”

“อือ”

“งั้นทำไมคุณต้องกลายเป็นแบบนั้นล่ะ？”จู่ซือซือถามอีกครั้ง“ทำไมไม่บอกฉัน？จนฉันคิดว่าเป็นคนละคนจริงๆ！”

“พี่สามไม่ให้บอก”

“พี่สามเป็นพระเจ้าของคุณเหรอ？ฉันที่เป็นแฟนไม่ใช่คนหรือไง？”จู่ซือซือดาวน์อยู่แปปนึงแล้วก็เอามือใส่ไปในเสื้อผ้าเขา ลูบแล้วก็รู้สึกดีเหลือเกิน

ตาหล่อนเป็นประกายขึ้นมา“ว้าว กล้ามเนื้อชัดขึ้นน้า สุดยอดจริงๆ！”

“อย่าลูบสิ”เช้าขนาดนี้ กวนชิงเฟิงทนไม่ไหวกับความอ่อยแบบนี้เลยเอามือหล่อนออก

สุดท้ายยังไม่ทันไรหญิงสาวก็พุ่งเข้ามา ลูบตรงนี้ ตรงนั้น

“คุณเป็นแบบนี้ถึงดูดีกว่าอีก”พอรู้ว่าชายที่ชอบคือคนเดียวกัน ในใจของจู่ซือซือก็ไม่รู้สึกผิด หล่อนกระซิบ“คุณกลายเป็นหนุ่มแล้ว งั้น……ตรงอื่นอ่า？”

คบกับหล่อนมานานแล้ว ถึงคำพูดของหล่อนจะแปลกๆแต่กวนชิงเฟิงก็เข้าใจทันที

กวนชิงเฟิงหันมามองหล่อน ยิ้มเยาะหน่อยๆ“คุณพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้บริการคุณดีเหรอ？”

“ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้……”

กวนชิงเฟิงกอดหล่อนเข้ามาเข้าไปในห้อง“ยังไงวันนี้ก็ไม่ต้องไปไหน เดี๋ยวกินข้าวเย็นเลย！”

“……”

กลับประเทศมาถังซินก็ยังคงยุ่งอยู่

มู่เฉินหย่วนดูแลบริษัทมู่ซื่อและก็บริษัทอื่นๆ ส่วนบริษัทเหอซ่ง บริษัทตระกูลส้งก็ยังเป็นหล่อนที่ดูแล เกือบจะต้องวิ่งไปมาทุกวัน ประชุมไม่เสร็จก็ยังต้องจับตาดูรายการอีก

ดีที่ทางประเทศYมั่นคงดี อเล็กซ์เลียร์มีจงเซิงอยู่ หล่อนเลยวางใจมาก

เด็กทั้งสามต่างมีพี่เลี้ยงกับคนใช้ดูแล ถังซินเลยหมดห่วง

แค่ตอนพักผ่อนหล่อนกับมู่เฉินหย่วนถึงดูลูกๆ พาลูกไปเดินเล่น

มู่เฉินหย่วนเห็นหล่อนเหนื่อยขนาดนั้นก็สงสาร อยากพาหล่อนไปเที่ยวแต่ถังซินไม่มีอารมณ์

วันนี้ส้งจิ้งเหอโทรหาถังซินให้หล่อนมาดูตัวเองที่โรงพยาบาล

ถังซินไปโรงพยาบาล พอเข้าไปห้องคนไข้ก็เห็นหญิงสาวคนนึงนั่งอยู่ข้างเตียง หลังชนหล่อน ผมยาว ท้องภายใต้ชุดป่องออกมา เหมือนว่าจะคลอดแล้ว

“เสี่ยวซิน”ส้งจิ้งเหอยิ้มให้ถังซิน รอยยิ้มดูลึกลับ“ดูสิใครมา”

ถังซินยังไม่รู้เอาตระกร้าผลไม้วางบนโต๊ะแล้วถามอย่างยิ้มๆ：“เพื่อนเธอเหรอ？”

ส้งจ้งเหอยิ้มไม่พูดอะไร

สาวท้องลุกขึ้นมาจากเก้าอี้หันมามองถังซินแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน“ถังซิน”

ถังซินจ้องหล่อนอย่างอึ้งๆ เสียสติไปพักนึง

ผ่านไปหลายนาทีถังซินถึงกระพริบตา ยื่นมือไปกอดหญิงสาวแล้วบ่น“เธอไม่โทรมาเลย เกินไปจริงๆ！”

“ก็แค่ตอนเราแต่งงานกันฉันไม่อยากเห็นคุณโสด มันจะอ้างว้างเกิน”ถังซินหยิบโทรศัพท์“ฉันส่งวีแชทเขาให้แล้ว แต่ช่วงนี้หล่อนก็น่าจะยุ่งเหมือนกัน”

เย่นจิ่งเหนียนเชื่อสายตาของถังซิน เขาจะงานยุ่งตลอดแบบนี้ไม่ได้จริงๆก็เลยตกลงไป

ถังซินเก็บโทรศัพท์แล้วถามเขาเรียบๆ：“จ้าวอี้ซีนเป็นไงบ้าง？”

เห็นว่าหล่อนรู้แล้ว เย่นจิ่งเหนียนก็ไม่ปิดบังอะไร：“หล่อนไม่วางใจ พยายามหาทางหนีตลอดเวลา แต่มีคนคอยจับตาอยู่ เด็กในท้องก็มีพัฒนาการดีนะ เป็นผู้หญิง”

“ผู้ช่วยจางน่าจะชอบมาก”ถังซินถอนหายใจอีกครั้ง“รอหล่อนคลอดคุณบอกฉันที”

เย่นจิ่งเหนียนพยักหน้า

หลี่ซูเจ๋ตรวจอย่างละเอียดเสร็จก็สี่โมงเย็นกว่าๆแล้ว

หมอบอกว่าหลี่ซูเจ๋ถึงเวลาคลอดแล้ว หวังว่าตอนนี้หล่อนจะเริ่มนอนที่โรงพยาบาล เพราะว่ากระดูกเชิงกรานหล่อนกว้าง อีกอย่างร่างกายก็แข็งแรงจะคลอดธรรมชาติก็ได้

ถังซินทำเรื่องนอนที่โรงพยาบาลให้หลี่ซูเจ๋แต่หลี่ซูเจ๋กลับไม่อยู่“ก็แค่ถึงกำหนดคลอด ไม่ใช่ว่าจะคลอดสองวันนี้ซะหน่อย ฉันอยากไปหาเหวินซู”

“มีอะไรต้องไปหาอีก เขายังไม่รู้อะไรเลย！”เรื่องที่ลู่เหวินซูทำพวกนั้น จนตอนนี้ถังซินก็ยังไม่ลืม สีหน้าเย็นชา“เธอรอคลอดที่โรงพยาบาลก็พอแล้ว！”

“ถังซิน！”หลี่ซูเจ๋จับมือหล่อนยิ้ม“ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ฉันยังดีอยู่นี่？ฉันไม่ไปตอนนี้ เดี๋ยวเขาก็ต้องมา”

“……”

หลี่ซูเจ๋สัญญากับหล่อน“พอไปหาเขา พรุ่งนี้ก็ให้เขาพาฉันกลับไปรอคลอดที่โรงพยาบาลเลยก็ได้ เธอวางใจเถอะ”

ในใจถังซินโกรธแต่กลับยอมหลี่ซูเจ๋ ไปส่งหล่อนที่คลับ

ตอนนี้หกโมงกว่าเองฟ้ายังไม่มืด ที่คลับก็ยังไม่มีแขก หลี่ซูเจ๋ถามผู้จัดการที่ล๊อบบี้ พอเห็นลู่เหวินซูไม่มาก็ให้เขาเปิดห้องส่วนตัวให้ตัวเอง

วันนี้ไปมาทั้งวัน เพิ่งกลับมาที่เมืองหนานเฉิงก็เหนื่อยมากแล้ว รับไม่ได้จริงๆ