รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 600

บทที่600 คุณพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้บริการคุณดีเหรอ

เห็นหญิงสาวยังงงตัวเองกวนชิงเฟิงก็พูด：“ไม่งั้นคุณก็ไปขอพี่สามยานั่น ผมจะกินต่อหน้าคุณ ไม่กี่ชั่วโมงคุณก็จะเห็นอาสุ่ยแล้ว”

“……”

สิบนาทีถัดมาจู่ซือซือถึงเข้าใจ

ตามกวนชิงเฟิงจากห้องนอนไปห้องครัว ดูเขาทำอาหาร จ้องกล้ามเนื้อที่แขนเขาแล้วมองใบหน้าที่เย็นชานั่นอีกครั้งก็รู้สึกว่าไม่ค่อยจริง

หล่อนเอนไปที่เคาร์เตอร์แล้วถามอีกรอบ：“ดังนั้นตอนนี้ก็คือร่างเดิมของคุณ？”

“อือ”

“งั้นทำไมคุณต้องกลายเป็นแบบนั้นล่ะ？”จู่ซือซือถามอีกครั้ง“ทำไมไม่บอกฉัน？จนฉันคิดว่าเป็นคนละคนจริงๆ！”

“พี่สามไม่ให้บอก”

“พี่สามเป็นพระเจ้าของคุณเหรอ？ฉันที่เป็นแฟนไม่ใช่คนหรือไง？”จู่ซือซือดาวน์อยู่แปปนึงแล้วก็เอามือใส่ไปในเสื้อผ้าเขา ลูบแล้วก็รู้สึกดีเหลือเกิน

ตาหล่อนเป็นประกายขึ้นมา“ว้าว กล้ามเนื้อชัดขึ้นน้า สุดยอดจริงๆ！”

“อย่าลูบสิ”เช้าขนาดนี้ กวนชิงเฟิงทนไม่ไหวกับความอ่อยแบบนี้เลยเอามือหล่อนออก

สุดท้ายยังไม่ทันไรหญิงสาวก็พุ่งเข้ามา ลูบตรงนี้ ตรงนั้น

“คุณเป็นแบบนี้ถึงดูดีกว่าอีก”พอรู้ว่าชายที่ชอบคือคนเดียวกัน ในใจของจู่ซือซือก็ไม่รู้สึกผิด หล่อนกระซิบ“คุณกลายเป็นหนุ่มแล้ว งั้น……ตรงอื่นอ่า？”

คบกับหล่อนมานานแล้ว ถึงคำพูดของหล่อนจะแปลกๆแต่กวนชิงเฟิงก็เข้าใจทันที

กวนชิงเฟิงหันมามองหล่อน ยิ้มเยาะหน่อยๆ“คุณพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้บริการคุณดีเหรอ？”

“ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้……”

กวนชิงเฟิงกอดหล่อนเข้ามาเข้าไปในห้อง“ยังไงวันนี้ก็ไม่ต้องไปไหน เดี๋ยวกินข้าวเย็นเลย！”

“……”

กลับประเทศมาถังซินก็ยังคงยุ่งอยู่

มู่เฉินหย่วนดูแลบริษัทมู่ซื่อและก็บริษัทอื่นๆ ส่วนบริษัทเหอซ่ง บริษัทตระกูลส้งก็ยังเป็นหล่อนที่ดูแล เกือบจะต้องวิ่งไปมาทุกวัน ประชุมไม่เสร็จก็ยังต้องจับตาดูรายการอีก

ดีที่ทางประเทศYมั่นคงดี อเล็กซ์เลียร์มีจงเซิงอยู่ หล่อนเลยวางใจมาก

เด็กทั้งสามต่างมีพี่เลี้ยงกับคนใช้ดูแล ถังซินเลยหมดห่วง

แค่ตอนพักผ่อนหล่อนกับมู่เฉินหย่วนถึงดูลูกๆ พาลูกไปเดินเล่น

มู่เฉินหย่วนเห็นหล่อนเหนื่อยขนาดนั้นก็สงสาร อยากพาหล่อนไปเที่ยวแต่ถังซินไม่มีอารมณ์

วันนี้ส้งจิ้งเหอโทรหาถังซินให้หล่อนมาดูตัวเองที่โรงพยาบาล

ถังซินไปโรงพยาบาล พอเข้าไปห้องคนไข้ก็เห็นหญิงสาวคนนึงนั่งอยู่ข้างเตียง หลังชนหล่อน ผมยาว ท้องภายใต้ชุดป่องออกมา เหมือนว่าจะคลอดแล้ว

“เสี่ยวซิน”ส้งจิ้งเหอยิ้มให้ถังซิน รอยยิ้มดูลึกลับ“ดูสิใครมา”

ถังซินยังไม่รู้เอาตระกร้าผลไม้วางบนโต๊ะแล้วถามอย่างยิ้มๆ：“เพื่อนเธอเหรอ？”

ส้งจ้งเหอยิ้มไม่พูดอะไร

สาวท้องลุกขึ้นมาจากเก้าอี้หันมามองถังซินแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน“ถังซิน”

ถังซินจ้องหล่อนอย่างอึ้งๆ เสียสติไปพักนึง

ผ่านไปหลายนาทีถังซินถึงกระพริบตา ยื่นมือไปกอดหญิงสาวแล้วบ่น“เธอไม่โทรมาเลย เกินไปจริงๆ！”