รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 601

บทที่601 คุณสวยจริงๆ

พอส่งหลี่ซูเจ๋เสร็จ ผู้จัดการที่ล๊อบบี้นั่นก็สงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร ทำไมท้องใหญ่ขนาดนี้มาหาบอส

ผู้จัดการคนนี้มาทำงานได้เพียงสามเดือนเลยไม่รู้ความสัมพันธ์ของลู่เหวินซูกับหลี่ซูเจ๋ก่อนหน้านี้

เรื่องส่วนตัวของบอสถึงจะสงสัยก็ช่าง แปปนึงก็ทิ้งเรื่องนั้นไปในหัว

พอฟ้ามืดไฟในคลับก็สว่างขึ้นมา แขกที่มาก็เยอะมาก ค่อยๆครึกครื้นขึ้นมา

ประมาณสามทุ่มครึ่งรถราคาแพงก็จอดลงหน้าคลับ

ลู่เหวินซูลงมาก่อน ใบหน้าค่อยๆยิ้มอย่างช้าๆและดูเกรงใจ บอสที่ลงมาจากประตูรถด้านหลังก็เข้าไปที่คลับ

บริษัทยู่เฉิงรายใหญ่นี้ ลู่เหวินซูคุยอยู่สี่เดือน ในที่สุดวันนี้ตอนบ่ายก็เซ็นสัญญาที่สนามกอล์ฟ เขาก็เลยเอาคนของบริษัทยู่เฉิงมากินข้าวที่คลับ

แต่ว่าลู่เหวินซูไม่คิดว่าจะอยู่ด้วยเลยส่งต่อให้ผู้จัดการที่ล๊อบบี้ กำชับให้เขาพาแขกไปกินข้าวเสร็จก็จัดห้องสร้างความบันเทิงให้พวกเขา โรงแรมจองไว้แล้ว ถึงตอนนั้นก็ให้คนไปส่งแขกก็พอ

ผู้จัดการที่ล๊อบบี้มองเขาแล้วหยุด

“มองฉันทำไม？”ลู่เหวินซูงง“ฉันพูดอังกฤษ ไม่เข้าใจเหรอ？”

“ไม่มีอะไรครับ งั้นบอส ผมไปทำงานก่อน”

“……”

ลู่เหวินซูยักไหล่ไม่คิดมากอะไร อยากไปห้องเพื่อน

พอเปิดประตูก็มีเสียง‘ปังปังปัง’ไม่หยุด กระดาษสีๆเต็มตัวเขา

จ๋องซึงเข้ามาจับที่บ่าเขาแรงๆ“จัดการกับลูกค้าบริษัทยู่เฉิงได้ ลู่เหวินซูนายเทพจริงๆ！”

“เลียแข้งเลียขาจริงๆ！”ลู่เหวินซูตบมือเขา“ค่านายหน้าโอนเข้าบัญชีนายแล้ว”

จ๋องซึงยิ้มขำเหอเหอ“เค ฉันรู้ว่านายไม่ทำให้ฉันผิดหวัง！”

ลู่เหวินซูไม่ชอบอะไรครึกครื้นๆหนวกหู นอกเสียจากมีเพื่อนทางธุรกิจมาหรือบางทีก็มาแลกเปลี่ยนธุรกิจกันถึงจะมาคลับ

ทุกคนต่างยินดีกับลู่เหวินซู ต่างรู้นิสัยของเขา แปปนึงก็จะออกไปอยู่มุมห้องเล่นอะไรเอง แค่คุยเรื่องธุรกิจเท่านั้นถึงจะยอมทานข้าวด้วย

เพื่อนพวกนี้และก็มีเพื่อนที่เป็นลูกคนรวยมากมาย ที่ไม่สนิทอะไร

ลูกคนรวยนั้นเหมือนจะไม่เห็นว่าลู่เหวินซูกำลังคุยกับจ๋องซึงก็เข้าไป

ลูกคนรวยชนแก้วไปที่ลู่เหวินซูแล้วพูดขำๆ：“เหวินซู เราอายุเท่าๆกันแต่นายเจ๋งกว่าฉัน ต่อไปฉันต้องเรียนรู้การทำธุริจกับนายซะแล้ว！”

ลู่เหวินซูขมวดคิ้วที่จริงไม่ค่อยพอใจแต่ไม่แสดงออกมา ชนกับเขาแล้วก็พูดไปงั้นๆ“ทำธุรกิจง่ายที่ไหนล่ะ ค่อยๆเรียนรู้ก็ได้แล้ว ต้องใช้การควานหา ทุกคนมารวยด้วยกัน”

“นายพูดถูก！ชนแก้ว！”ลูกคนรวยยกแก้วเข้ามาหันไปดื่มหมด

ลู่เหวินซูมองกับจ๋องซึง มองเห็นสายตาดูถูกจากฝ่ายตรงข้าม กลับไม่พูดอะไรค่อยๆดื่มเหล้าไป

พอลูกคนรวยคนนั้นนั่งไปก็ไม่ลุกเลย

เอนหลังพิงโซฟาแล้วก็อวดว่าพ่อตัวเองทำธุรกิจอะไร ตัวเองรับมาดูแลสองบริษัทและก็เพิ่งได้เงินหมุนเวียนมากว่าสามร้อยล้าน

คุยไปมาอยู่นั้นจู่ๆลูกคนรวยก็ถามลู่เหวินซู：“เหวินซู นายโสดมานานแล้ว ไม่ไปหาแฟนใหม่เหรอ？”

สายตาลู่เหวินซูหม่นลงแล้วยิ้มแบบขี้เกียจ“ทำไม นายจะแนะนำฉันเหรอ”

“แน่นอนและนายจะต้องถูกใจด้วย！”ลูกคนรวยเห็นลู่เหวินซูไม่โมโหก็ยิ่งกล้า“ฉันมีน้องสาวที่สวยมาก จะต้องเป็นแบบที่นายชอบแน่！”

จ๋องซึงยกแก้วเข้ามา“เห้เห้ วันนี้ดื่มเหล้า คุยเรื่องสาวไม่สนุกหรอก？”

“กินเหล้าจนหมดแต่ไม่มีสาวก็ไม่สนุกอะไร”ลูกคนรวยคนนั้นยังไม่รู้ตัว“เดี๋ยวฉันเรียกน้องสาวฉันมา！”

พูดไปก็เอาโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความ

จ๋องซึงมองเขา ดื่มเหล้าพร้อมทำเสียงในลำคอ รู้สึกว่าคนไม่มีสมองยากที่คุยด้วย

เห้อ เขารู้จักเพื่อนโง่ๆแบบนี้ได้ไง！

“อู๋หยู่”ลู่เหวินซูพูดออกมา ขมวดคิ้วอย่างยิ้ม“ชื่อเพราะ คนก็สวย คุณดูคุ้นๆจัง ดูเหมือนใครเลย”

อู๋หยู่เอียงศีรษะไปมา ยิ้มอย่างน่ารัก“เหรอคะ งั้นฉันควรจะยินดี คุณลู่อย่ารำคาญฉันก็พอ”

จ๋องซึงหันหัวไป ไม่มอง

เขาไม่มีแบบผู้หญิงที่ชอบ แต่ไม่ใช่ว่าทำแบบนี้แล้วจะชอบ

ยิ่งหน้าแบบนี้……

ลูกคนรวยเห็นลู่เหวินซูจ้องแต่อู๋หยู่เลยคิดว่าคนที่ตัวเองพามาใช้ได้ เลยพอใจอย่างมาก ก็เลยให้อู๋หยู่นั่งกับลู่เหวินซูตรงนั้น ส่วนตัวเองนั่งไกลไปหน่อย

ตอนออกไป ลูกคนรวยก็แตะมือของอู๋หยู่

อู๋หยู่เข้าใจทันที ยื่นมือไปทัดผมแล้วหยิบแก้วเบียร์บนโต๊ะ“คุณลู่อยากดื่มไหมคะ？”

พอมือหล่อนแตะแก้วก็ถูกลู่เหวินซูจับไว้

“มีคนรินให้อยู่ ไม่ต้องถึงมือคุณหรอกครับ”ลู่เหวินซูเอื้อมมือจับคางหญิงสาว สายตาลึกๆมองไปหน้าที่เพอร์เฟคอย่างไร้ที่ติ มุมปากมีรอยยิ้ม“คุณสวยจริงๆ”

เขาก้มลงใกล้หญิงสาว ลมหายใจอุ่นๆรดที่ใบหน้าหล่อนจนหญิงสาวหัวใจเต้นแรง

สำเร็จง่ายขนาดนี้เชียว？

ร่างหญิงสาวเข้าไปในอ้อมแขนลู่เหวินซู ทนไม่ไหวหลับตาลง คางกลับถูกเขาจับแน่น นอกจากความรู้สึกแน่นๆแล้วก็รู้สึกเจ็บ

ความเจ็บนั้นจากมุมคิ้วด้านซ้ายลงมา เจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ กระจายไปที่แก้มซ้ายและไปทั้งตัว

***************

ผู้อ่านที่รักทุกคนค่ะ เรื่องนี้ผู้แต่งกำลังเขียนอยู่ค่ะ เวลาอัพเดทตอนใหม่ไม่แน่ค่ะ รบกวนอดใจรอนะคะ ขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและความเข้าใจของคุณ