โกดังสินค้าFA
"นายมาแหละ เตรียมตัวเตรียมใจไว้เถอะมึง! "เสียงชิโด้มือขวาของผมเอ่ยขึ้น ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในโกดังเก็บสินค้าของผม ผมเดินล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์สีดำตัวเเพงเข้าไปยืนประจันหน้ากับคนที่มันกล้าลองดีกับผม
"คุณริว! อย่าทำอะไรผมเลยนะครับ"ไอ้คันจิยกมือไหว้คุกเข่าอ้อนวอนผม ผมก็ยืนมองหน้ามัน
"มึงกล้ามากที่เอาสินค้าของกูไปขายให้ไอ้พวกฝรั่ง"ผมเอ่ยพูดกับมันด้วยนำ้เสียงเยือกเย็น มันรีบคลานเข้ามากอดขาผม
"ไม่ต้อง! "ผมเอ่ยสั่งลูกน้องนับร้อยคนของผมที่กำลังจะเข้ามาดึงตัวไอ้คันจิออกไปจากขาผม แต่ผมสั่งห้ามไว้พวกมันพวกมันเลยพากันยืนมองเฉยๆ
"คุณริว จะไว้ชีวิตผมใช่ไหมครับ"ไอ้คันจิเงยหน้าขึ้นมาถามผม ผมก็กระตุกยิ้มมุมปากให้มัน และเอื้อมมือไปหยิบปืนพกที่ผมเหน็บไว้ข้างหลังออกมา
"คุณริวO_o"ไอ้คันจิเรียกผมอย่างตกใจ ที่ผมเล็งปืนจ่อไปที่หัวกระบาลมัน
"คนอย่างกูไม่เคยไว้ชีวิตคนที่กล้าทรยศกูจำไว้! "
ปัง
"เอือก! "ผมลั่นไกไปกลางกระบาลของมัน ร่างของมัน ชักกระตุกสองสามทีและล้มนอนราบไป
"เก็บศพมัน! "ผมสั่งบอกลูกน้องแล้วเดินข้ามศพของไอ้คันจิเข้าไปดูสินค้า
"ไม่จริงงงงง"พวกผู้หญิงพากันพูดขึ้น อย่างคนบ้า ผมก็ส่ายหัวไปมาน่ารำคาญจริงๆ
"จะกลับเลยเหรอครับนาย? "ไอ้มายาตะที่ยืนอยู่ข้างหลังเอ่ยถามผม ผมก็เอียงหน้าไปมองหน้ามัน
"ยัง กูจะไปคาสิโน ไอ้มาโอะเอาเงินมาใช้หนี้ยัง? "ผมหันหลังเดินออกมาจากห้องขังผู้หญิงสาว และเอ่ยถามไอ้มายาตะไป ไอ้มาโอะคือลูกหนี้ของผม มันมาเล่นพนันที่คาสิโนของผมและมันก็กู้เงินผมไป10ล้าน วันนี้ครบกำหนดที่มันจะต้องเอาเงินมาใช้ผมแล้ว
"ยังครับนาย คนของเรายังไม่มีรายงานเข้ามาครับ"ไอ้มายาตะบอกผม ผมก็ลูบปลายกระบอกปืนพกที่ผมถืออยู่
"ไปเอาตัวมันมาให้ได้ กูจะตัดนิ้วมัน! "ผมเอ่ยสั่งไอ้มายาตะไปด้วยนำ้เสียงแข็งกร้าว คิดจะลองดีกับกู มึงจะรู้ว่านรกมีจริง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหมดใจนายมาเฟีย