รักหมดใจนายมาเฟีย นิยาย บท 5

"โอ๊ะ หนูรบกวนพี่นานมากแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ นี้ค่ะ พี่น่ารักจังไม่หยิ่งด้วย^_^"เธอเอ่ยบอกฉันแล้วเธอก็ส่งถุงหมูปิ้งมาให้ฉัน ฉันก็รับถุงหมูปิ้งมาจากเธอ และส่งยิ้มไปให้เธอ

"พี่ไปก่อนนะคะ ขอบคุณนะคะที่ชื่นชอบพี่^_^"ฉันโบกมือลาเธอเธอก็โบกมือบ๊ายบายให้ฉัน ฉันก็เดินออกมาจากร้านของเธอ และเดินดูร้านของกินไปเรื่อยๆกระชับหมวกลงมาปิดหน้า จับแว่นให้ชิดลูกตาเพราะฉันเขินไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ตรงไหน ฉันเดินไปทางไหนก็มีแต่คนมอง ฉันทำอะไรแปลกๆรึป่าว หรือว่ามีอะไรติดตัวฉันมาไหม ฉันก็เดินไปก้มสำรวจสายตามองตัวเองไปด้วย แต่ก็ไม่มีอะไรผิดสังเกต

"กลับดีกว่า"ฉันพึมพำขึ้นเมื่อฉันมองไปที่มือข้างหนึ่งของฉันที่ตอนนี้ฉันหิ้วของกินหลายถุงแล้ว แล้วฉันก็หันตัวเดินออกมาจากตลาดนัดและต้องเดินผ่านตึกร้างหลายตึกไม่ตำ่กว่า10ตึกแต่ละตึกทีราวๆ5ชั้น ตึกร้างพวกนี้จะอยู่ตรงกลางระหว่างคอนโดของฉันกับตลาดนัดแต่ตึกร้างนี้จะห่างจากตลาดนัด500เมตรห่างจากคอนโดฉัน200เมตร ที่ตรงนี้พลุกพล่านเพราะมีแหล่งเริงรมย์ยามราตรีของพวกนักท่องราตรี พวกเจ้าของเลยพากันไปสร้างตึกใหม่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตึกเก่า เลยทำให้ฝั่งคอนโดฉันมีตึกร้าง

"ไอ้พวกเหี้ย!"ฉันที่กำลังจะเดินผ่านตึกร้างขนาดใหญ่อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงผู้ชายพูดขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งฉันเองก็พอจะฟังรู้เรื่อง

ปังๆๆ

"ฆ่าไอริวให้ได้!"แล้วก็มีเสียงปืนดังสนั่นภายในตึกร้างสักตึกในบรรดาหลายๆตึกในนี้และมีเสียงของผู้ชายชาวญี่ปุ่นอีกเสียงหนึ่งพูดขึ้นเสียงดัง จนฉันสะดุ้งตกใจทำอะไรไม่ถูกรีบวิ่งไปยังข้างซอกตึกร้างสองตึกที่อยู่ใกล้ๆกัน ฉันเข้าไปแอบหลังลังไม้เก่าๆพลางย่อตัวนั่งลงเอาหลังพิงพนังของตึก มุมนี้ค่อนข้างมืดเพราะแสงไม่สามารถส่องผ่านตึกสูงมาได้

"เขาถ่ายหนังกันหรอ?"ฉันกำมือตัวเองแน่นด้วยความกลัว หลับตาลงด้วยความกลัว

พรึบ

"ไอ้เหี้ย ใครว่ะเนี่ย?"อยู่ๆฉันก็รู้สึกได้ว่ามีคนนั่งลงตรงข้างหน้าฉัน ผีหรือป่าว

"อื้ออ"ฉันหลับตาปี๋พลางพนมมือขึ้นไหว้

"เป็นบ้าอะไร!"เสียงผู้ชายพูดขึ้นด้วยภาษาญี่ปุ่น ฉันจึงค่อยๆลืมตา

"กรี อุ๊บส์ อื้ออ "ฉันที่ลืมตามาเจอหน้าของผู้ชายที่ขาวถึงขั้นซีดแต่ริมฝีปากของเขาเป็นสีชมพูระเรื่อ หน้าของเราอยู่ใกล้กันมาก เพราะเขานั่งลงตรงหน้าฉัน ฉันกำลังจะกรี๊ดร้องด้วยความตกใจ แต่ก็ถูกผู้ชายคนนี้เอามือของเขามาปิดปากฉันไว้ก่อน และเขาก็เอื้อมมือมาโอบกอดคอฉัน จนหน้าของฉันไปซบอยู่บนอกของเขา

ตึกตักๆ

"อื้ออ อออออัอ"ฉันได้ยินเสียงหัวใจของผู้ชายคนนี้เต้นเเรงมากและกลิ่นนำ้หอมๆของเขา

"ห้ามร้อง ไม่งั้นมึงตาย!"ผู้ชายคนนี้ก้มหน้าเขามากระซิบข้างหูของฉันด้วยภาษาไทย ปลายจมูกของเขาชนเข้ากับใบหูของฉัน ฉันรีบพยักหน้าทันที แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยฉัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหมดใจนายมาเฟีย