รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 103
คณิตปิดไดร์เป่าผม“เอรินเข้าเรียนแล้ว ฉันก็หางานทำได้แล้ว”
ดวงตาซูการ์เป็นประกาย“เธอจะทำอะไร ออกแบบเสื้อผ้าหรือ？”
ตอนอยู่มหาวิทยาลัยคณิตเรียนแฟชั่นดีไซน์
แต่เพราะว่าแต่งงาน ต่อมาก็เลี้ยงลูกให้ตัวเองอีก เธอจึงยังไม่มีอาชีพของตัวเองจริงๆ
“อือ”
คณิตจัดแต่งผมลอนใหญ่ของตัวเอง“ฉันตั้งใจว่าจะทำร้านสั่งตัดชุด”
ซูการ์ได้ยิน ก็ขยับเข้าไป กุมมือของเธอไว้“ณิต ขอบคุณและขอโทษมากจริงๆ นะ ถ้าไม่ใช่ฉัน เธอก็คงประสบความสำเร็จในอาชีพนานแล้ว”
คณิตตบมือเธอทิ้ง“อย่ามาเลี่ยนน่ะ！เอรินไม่ใช่ภาระ แต่เธอเยียวยาฉัน！อีกอย่างหลายปีมานี้เธอกับกีวีก็หาเงินให้ฉันตั้งเยอะ แค่นี้สบายมากโอเคไหม？”
เพื่อนสนิทก็คือผู้หญิงที่ตรงไปตรงมาและใจกว้างแบบนี้แหละ
ซูการ์กอดเธอไว้ กดความขมขื่นที่จมูกไว้
“ลืมบอกเธอเลย วันนี้คนที่โรงแรมพาเลซมาคุยเรื่องความร่วมมือกับฉัน ให้พรุ่งนี้เทสตี้ เบเกอรี่ของเราเริ่มเสิร์ฟขนม！”
คณิตผลักซูการ์ออก จากนั้นเล่นหูเล่นตา“เธอว่า เป็นเพราะอดีตสามีเธอชดเชยให้เธอหรือเปล่า？ไม่อย่างนั้น ร้านเบเกอรี่เล็กๆ แบบพวกเรานี้ จะรับงานใหญ่แบบนี้ได้ไง？”
ได้ยินคำนี้ ซูการ์ก็ตกใจเล็กน้อย
คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าพาเลซจะมาขอทำความร่วมมือด้วยเอง
หรือว่าคอฟฟีเมตจะชดเชยให้เธอจริงๆ นะ？
“เธออย่าเดามั่วเลย ถึงร้านเทสตี้ เบเกอรี่ของเราจะเล็ก แต่คุณภาพดีไม่เป็นรองใคร！คอฟฟีเมตไม่ใช่คนที่ไม่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว”
เธอไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง
คอฟฟีเมตโกรธเธออยู่ จะชดเชยให้เธอแบบนี้ได้ไง？
“โหย เข้าใจอดีตสามีของเธอดีเหลือเกินนะ！ซูเธอบอกฉันมาตรงๆ ยังลืมเขาไม่ได้ใช่ไหม？”
“ณิต เธอนี่ว่างจริงๆ เลยนะ รีบไปหาร้านของเธอเถอะ”
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องหน่อยเลย！รีบบอกฉันมาสิ”
“……”
วันต่อมา
หน้าประตูโรงเรียนอนุบาลของชนชั้นสูง
รถหรูคันหนึ่งจอดอยู่ข้างถนน
พวกผู้ใหญ่จูงมือเด็กแต่ละคน ส่งพวกเขาไปถึงมือของคุณครูอนุบาล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล