รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 113

“คุณย่า ฉันจะปฏิบัติกับคุณย่าเหมือนย่าแท้ๆ ถ้าหากมีเวลาก็จะมาเยี่ยมคุณย่า แต่คุณย่าอย่าเอาแต่จับคู่อีก ไม่อย่างนั้นฉันจะตกใจกลัวได้”

นายหญิงจูสไม่พอใจ จึงหยั่งเชิงไปว่า:“ซู เมตหน้าตาก็ไม่แย่ มีสถานะตัวตน เธอไม่ชอบเขาสักนิดจริงๆ หรือ?หรือว่า เธอรังเกียจที่เขามีลูกแล้ว?”

ซูการ์:“……”

นายหญิงจูสเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เสียจริง

“คุณย่าคะ คุณเมตดีมากเลยค่ะ ฉันไม่มีสิทธิ์ไปรังเกียจเขาหรอก ก็แค่ คุมิมีแม่แท้ๆ เพื่อร่างกายและจิตใจของเด็กแข็งแรง ฉันคิดว่าเป็นการดีกว่าที่จะให้เด็กเติบโตไปพร้อมกับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด”

ได้ยินคำนี้ รอยยิ้มบนใบหน้านายหญิงจูสก็จางลงไป

“ซูจ๊ะ ต้องยอมรับว่า เธอพูดได้ถูกมาก คุมิขาดความอบอุ่นในครอบครัวแต่เด็ก แล้วก็ต้องการความรักของพ่อแม่มากๆ แต่ฉันไม่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นผู้หญิงที่ดี ที่จะเติบโตไปพร้อมกับคุมิได้ ถ้าเธอเป็นแม่ที่ดี คุมิคงไม่ปิดกั้นตัวเองแบบนี้หรอก!”

ประโยคเดียว ทำให้ซูการ์พูดไม่ออก

เมื่อก่อนไม่รู้สึก แต่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับเกรซซี่สองครั้งนี้แล้ว เธอรู้สึกสงสัยในตัวเธอมาก

ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเลย!

แต่ ไม่ว่าอย่างไร เธอก็เป็นแม่แท้ๆของคุมิ

นี่คือเรื่องจริงที่ไม่อาจแก้ไขได้

“คุณย่า……”

“นายหญิงใหญ่ คุณชายน้อยกลับมาแล้วครับ”

พ่อบ้านพาทาคุมิเข้ามาในห้องรับแขก

ซูการ์ชะงักไป

ตอนที่ทาคุมิมองเห็นซูการ์ ตรงหน้าก็เป็นประกาย

เขาวิ่งเตาะแตะมาตรงหน้าซูการ์ แล้วเงยหน้าขึ้นทัก“คุณน้าซูการ์”

“คุมิเด็กดีจัง เลิกเรียนแล้วหรือ?”

ซูการ์ลูบหัวเล็กๆ ของเขา ในใจถอนหายใจเล็กน้อย

ถึงแม้แม่เท้ๆ ของเขาจะทำให้เธอไม่รู้สึกดีนัก แต่เด็กคนนี้ทำให้เธอชอบจริงๆ

“อือ”ทาคุมิพยักหน้า

นายหญิงจูสที่อยู่ด้านข้างแกล้งทำเป็นบ่น“คุมิ ย่าทวดเสียใจแล้วนะ ทำไมหนูถึงได้สนใจแต่คุณน้าซูการ์ล่ะ ไม่ทักทายย่าทวดบ้างเลยหรือ?หรือเพราะว่าย่าทวดแก่แล้ว ไม่สวยเหมือนคุณน้าซูการ์?”

พัฟ!

ซูการ์ทนไม่ไหว โอบทาคุมิไว้แล้วพูดขำๆ:“คุมิ ย่าทวดหึงแล้วนะ รีบเรียกว่าย่าทวดเร็ว”

ทาคุมิดูเขินอาย สักพัก จึงพูดออกมาสองคำว่า“ย่าทวด”

“เฮ้ๆ เยี่ยมๆ เหลนคนดีของย่าทวด”

ในที่สุดนายหญิงจูสได้ยินการเรียกของเหลนชาย ก็ตื่นเต้นจนน้ำตาคลอเบ้า จึงยิ่งมั่นใจความคิดในใจตัวเอง

แม่ของทาคุมิ มีแค่ซูการ์ที่เป็นได้!

“คุมิ หนูนั่งกับย่าทวดนะ น้าจะไปทำอาหารให้พวกหนูทาน”

ซูการ์ดูเวลา แล้วยิ้มไปพูดไป

ทาคุมิกะพริบตา พูดอย่างลังเล:“ผมอยากช่วยคุณน้าครับ”

ซูการ์เลิกคิ้วขึ้น มีความสนใจแวบเข้ามาในดวงตา

“ฮ่าฮ่า ไปเถอะๆ ไปเป็นผู้ช่วยของคุณน้าซูการ์เถอะ”

นายหญิงจูสมีความสุขที่ทั้งสองได้พัฒนาความสัมพันธ์ จึงผลักทาคุมิไปที่ซูการ์

“โอเค คุมิหนูจะช่วยอะไรน้าล่ะ?”

“ล้างข้าวล้างผักครับ”

“ว้าว คิดไม่ถึงว่าคุมิจะเป็นผู้เชี่ยวชาญตัวน้อยในครัวนะ”

“……”

นายหญิงจูสมองทั้งสองคนจูงมือกันเข้าไปในครัว พยักหน้าอย่างพอใจ

ตอนนี้เอง ก็มีคนเดินเข้ามา

“ย่ารีบเรียกผมกลับมาแบบนี้มีอะไรงั้นหรือ?”

คอฟฟีเมตกลับมาแล้ว

นายหญิงจูสมองไปที่เขา บุ้ยปากไปทางครัว“แกดูสิใครมา?”

ใครมา?

ตอนที่คอฟฟีเมตได้ยินเสียงของซูการ์เบาๆ สายตาเขาก็สั่นคลอนเล็กน้อย

“ซูการ์?”

“ใช่แล้ว ย่าเรียกซูมา”

นายหญิงจูสมองไปที่ครัว“เมต ย่าสังเกตมาแล้ว คุมิเด็กคนนี้ไม่สนิทกับแม่แท้ๆ แต่ดันสนิทกับซู แกว่า นี่เป็นชะตากรรมที่กำหนดไว้แล้วหรือเปล่า?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล