ออฟฟิศประธานของจอห์นสันกรุ๊ป
“พี่ ฉันอยากให้พี่ไล่โอโอออกไป!”
ริตาพูดกับคอฟฟีเมตด้วยความโมโห
คอฟฟีเมตไม่แม้แต่เงยหน้าขึ้น“ทำไม?”
“เพราะว่าเขาทำเกินขอบเขต!”
ริตาพูดอย่างโมโห:“พี่ ฉันต่างหากที่เป็นผู้จัดการทั่วไปของเซ็นจูรี่ เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ทำไมทุกข้อเสนอของฉันต้องให้เขาชี้สั่งด้วย?”
ได้ยินคำนี้ คอฟฟีเมตจึงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย“ริตา เป็นทีมผู้บริหาร เธอต้องเปิดใจ ต้องใช้ความสามารถให้เป็นประโยชน์ โอโอเป็นคนที่มีความสามารถ ข้อเสนอที่เขาแสดงออกมา จะต้องเป็นผลประโยชน์ของบริษัทแน่นอน”
ไม่ใช่แบบนี้สิ!
ที่โอโออยู่ก็เพราะคอฟฟีเมตจงใจจัดเตรียม
เขาจะล้มเธอ!
ริตาพูดอย่างโมโห:“พี่ พี่จงใจหรือเปล่า?จงใจกดขี่ข่มเหงฉัน?”
ลูกนอกสมรสที่น่ารังเกียจนี้ นับวันยิ่งทำเกินไปเรื่อยๆ!
คอฟฟีเมตเหลือบมองเธอ พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า:“ริตา นี่คือบริษัท เรียกฉันว่าคุณเมตด้วย แล้วก็ ฉันแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวชัดเจนมาก ไม่จำเป็นต้องจงใจข่มเหงเธอ อย่างมากก็รู้สึกว่าความสามารถในการงานอาชีพเธอมีจำกัด หวังว่าจะมีคนช่วยเธอได้”
แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวชัดเจน!
เหอะ!
เขาจงใจกดขี่ข่มเหงเธอ!
เป็นแบบนี้ต่อไป เธอจะยังมีที่ยืนในบริษัทได้อย่างไร?
ริตาจ้องคอฟฟีเมตเขม็ง นิ้วมือแทบจะจิกเข้าเนื้อแล้ว
“มีเรื่องอื่นอีก?ถ้าไม่มีก็ออกไปเถอะ”
คอฟฟีเมตละสายตาลง เข้าสู่การทำงานอีกครั้ง
ริตากระทืบเท้าด้วยความโกรธ เมื่อออกไปก็ยังปิดประตูอย่างแรงด้วย
คอฟฟีเมตสมควรตาย ต้องทำอย่างไรถึงจะดึงเขาที่เป็นผู้มีอำนาจลงมาได้?
“คุณชายน้อยหล่อมากเลยนะ!คุณเกรซ ทางนี้คือห้องทำงานของคุณเมตค่ะ”
ด้านหน้ามีเสียงอันไพเราะของเลขาดังขึ้น
ริตามองไปข้างหน้า ก็เห็นเกรซซี่พาทาคุมิเข้ามาด้วย ทันใดนั้นก็หรี่ตาลง
เกรซซี่เห็นริตาเหมือนกัน
รอยยิ้มบนใบหน้าเธอชะงักไป พยักหน้าให้ริตา“คุณริตา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล