รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 34

หรือว่าคืนนี้เธอไม่กลับอีก?

ทันใดเสียงท้องก็ร้องขึ้น คอฟฟีเมตกลืนน้ำลาย จมูกเหมือนมีกลิ่นหอมของก๋วยเตี๋ยวลอยมา

ตกลงว่าผู้หญิงคนนี้กำลังยุ่งอะไรอยู่นะ?

ไม่รู้ว่าเขากำลังรอเธอกลับบ้านมาทำก๋วยเตี๋ยวกินอยู่หรือไง?

คอฟฟีเมตใบหน้าขรึม สายตาเยือกเย็นกวาดมองไปยังโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ นิ้วมือที่เรียวยาวยื่นไปจับ

เขาหาเบอร์ของซูการ์แล้วกดโทรออก

ในสายนั้นกลับเป็นเสียงผู้หญิงที่เย็นชา

“ขอโทษค่ะ เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”

ปิดเครื่องหรอ!

นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะปิดเครื่อง!

ต้องจงใจแน่นอน!

กลัวว่าตัวเขาจะสั่งให้เธอกลับมาน่ะสิ!

บรรยากาศที่อยู่รอบตัวเขาเปลี่ยนเป็นหนักหน่วง ใบหน้าที่หล่อเหลาขรึมลง

ในขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้น

สายตาของคอฟฟีเมตค่อยๆเบิกกว้าง รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที

เอรินหรอ?

เด็กคนนั้นโทรมา?

บรรยากาศที่อยู่รอบตัวคอฟฟีเมตค่อยๆระงับลง

“ฮัลโหล?”

“ป่าปี๊”

เสียงน่ารักนุ่มนิ่มที่ส่งผ่านสายมานั้น ทำให้คนฟังรู้สึกเบาสบาย

หน้าตาและคิ้วของคอฟฟีเมตก็อ่อนลงไปไม่น้อย

“เอริน ดึกอย่างนี้แล้ว ทำไมยังไม่นอน?”

“ฮือ เพราะหม่ามี๊ยังไม่กลับ”

หม่ามี๊ของเธอ?

คณิตงั้นหรอ?

ดึกขนาดนี้แล้ว ทำไมถึงทิ้งเด็กไว้ที่บ้านคนเดียว?

“หม่ามี๊หนูไปไหน ทำไมยังไม่กลับ?”

คอฟฟีเมตถามด้วยเสียงที่นุ่มนวล

“หม่ามี๊ไปทำงานหาเงินให้เอริน เพราะเอรินกินเก่ง ดังนั้นป่าปี๊ช่วยหม่ามี๊เลี้ยงเอรินได้เปล่าคะ?”

เอรินพูดเสียงนิ่มๆ จนทำให้คอฟฟีเมตฟังแล้วอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้นยิ้ม