รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 35

“ซูการ์ คุณฟื้นแล้วหรอ?”

ไอแซกเห็นซูการ์ฟื้นแล้ว ใบหน้าก็มีความดีใจ

“ไอแซกเป็นคุณจริงๆหรอ? ที่นี่โรงพยาบาลหรอคะ?”

ซูการ์พยายามดันตัวลุกขึ้น มองไปรอบๆ นึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมด

เธอกับมิลินถูกลักพาตัว หลังจากนั้นเธอเลยหนีออกมา

แล้วก็ถูกรถชน

คนที่ขับรถก็คือไอแซก

“ใช่แล้ว ขอโทษนะครับที่ผมชอบคุณจนได้รับบาดเจ็บ”

ไอแซกรู้สึกสงสารและรู้สึกผิด แล้วหยิบหมอนมาพิงไว้ที่ด้านหลังของเธอ

“ไม่ ฉันต่างหากที่ควรขอบคุณ ถ้าไม่ใช่คุณชนฉันจนได้รับบาดเจ็บ ฉันคงถูกคนจับตัวไปแล้ว”

ซูการ์คิดถึงโจรที่ลักพาตัว ในใจยังคงมีความหวาดผวา

ก็ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นคนพวกนั้นได้ทำอะไรมิลินหรือเปล่า

“เกิดอะไรขึ้น? คุณไปปรากฎตัวอยู่ที่ที่ห่างไกลอย่างนั้นได้ยังไง? ใครกันที่จะจับตัวคุณ?”

ไอแซกชะงักเล็กน้อย พลางรีบถามขึ้น

“ฉันไม่รู้ค่ะ”

ซูการ์ส่ายหน้า แล้วเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นอีกครั้ง

การปรากฏตัวของโจรลักพาตัวพวกนั้นดูเหมือนไม่ใช่เผอิญผ่าน แต่เหมือนมีการวางแผนไว้ล่วงหน้า

พวกมันต้องการตัวใคร?

มิลินหรือว่าเธอ?

“ไอ้เลวพวกนี้ เหิมเกริมขนาดนี้เลยหรอ?”

ไอแซกมีสีหน้าโกรธ

สายตามาตกอยู่ที่ศีรษะของเธอ ตรงท้ายทอยของเธอไปโขลกกับก้อนหินทำให้บวมโน

“โชคดีที่คุณปราดเปรื่อง หนีออกมาได้ แล้วก็โชคดีตอนที่คุณถูกรถผมชนก็ไปตกอยู่ในแปลงปลูกดอกไม้สูง ไม่งั้นไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเป็นยังไง”

พอดีวันนี้เขาไปเยี่ยมลูกค้าที่จะแก้ไขบ้านคนนึงแถวชานเมือง

คิดไม่ถึงว่าพอออกมาก็ชนกับซูการ์

แล้วก็โชคดีที่เขาเป็นคนชนเธอ

แต่ว่าเธอมีลูกแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะคบกับเขาอีก

เขาคู่ควรที่จะมีผู้หญิงที่ดีกว่า

“ผมเคารพการตัดสินใจของคุณนะ”

ไอแซกใบหน้าอ่อนโยน “ซูการ์ผมแค่อยากอยู่เป็นเพื่อนกับคุณและเอรินไม่ได้เจตนาอย่างอื่นเลย”

“แต่ว่า…..”

“พอแล้วล่ะ เช้าๆแบบนี้ ต้องคุยเรื่องนี้กับผมหรอ?”

ไอแซกพูดขัดซูการ์ “คุณเวียนหัวมั้ย? ผมไปเรียกหมอให้”

“ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ ฉันต้องรีบกลับไป”

ซูการ์ส่ายหน้า หยิบโทรศัพท์ออกมาก็เห็นว่ามันปิดเครื่อง

เมื่อคืนเธอไม่บอกไม่กล่าวเลย คอฟฟีเมตคงจะโกระเธอน่าดู

ถึงอย่างไรเขาก็เคยเตือนเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เธออยู่ในสถานะหย่า จะไม่กลับบ้านไม่ได้

ดังนั้นเธอต้องกลับไปสักหน่อย

“ไอแซก ฉันแต่งหน้าก่อน แล้วค่อยกลับบ้านไปเอาของ”