ได้ยินดังนั้น ไอแซกอยากที่จะพูดแต่ก็ไม่ได้พูด
สุดท้าย เขาแค่พูดว่า “ผมไปส่งคุณนะ”
เขาบอกแล้วว่าเขาเคารพการตัดสินใจของเธอทั้งหมด
เลียงฮอลล์ วิลล่า
คอฟฟีเมตลงมาจากชั้นบน
ใบหน้าที่หล่อเหลานั้นไม่มีอารมณ์ความรู้สึกเหมือนเสมอมา
กลิ่นหอมของอาหารโชยไปมาในอากาศ ใจเขาสั่นเล็กน้อย แล้วเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณชาย”
ป้านีย์ที่ออกมาจากห้องครัวทักทายคอฟฟีเมต
ฝีเท้าของคอฟฟีเมตหยุดลง นัยน์ตานั้นมีความผิดหวัง
ที่แท้เป็นป้านีย์นั่นเอง
เขาคิดว่าเป็น……
คอฟฟีเมตเม้มริมฝีปากเบาๆ สายตามองไปที่ช่องหน้าตาอย่างไม่ตั้งใจก็เห็นชายหญิงคู่นึงอยู่ด้านนอก นัยน์ตาของเขาให้ดำขลับลงทันใด
ในเวลานั้น บนร่างของซูการ์คลุมด้วยชุมคลุมของผู้ชาย และถูกไอแซกประคองเพื่อที่จะเข้ามาในบ้าน
เธอไม่กลับตลอดทั้งคืน เป็นเพราะอยู่กับไอแซกงั้นหรอ?
ทำได้ดี!
คอฟฟีเมตเม้มริมฝีปากจนกลายเป็นรอย สีหน้าเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง
ข้างนอก
“โอเคแล้วค่ะ ไอแซกฉันถึงบ้านแล้ว คุณรีบกลับไปเถอะ”
ซูการ์เดินมาถึงที่หน้าประตู แล้วบอกให้ไอแซกกลับไป
“ครับ มีอะไรโทรหาผมนะ”
ไอแซกทำท่าโทรศัพท์ หลังจากนั้นก็เดินจากไป
ซูการ์ยกมุมปาก แล้วเปิดประตูบ้าน
“คุณซูการ์กลับมาแล้ว”
ป้านีย์เดินเข้ามารับ พูดด้วยเสียงต่ำว่า “เมื่อคืนคุณชายรอคุณนานมาก รีบไปง้อเร็วเข้าค่ะ”
เมื่อคืนคอฟฟีเมตรอเธอนานมากงั้นหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล