รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 62

รถได้ขับออกไปแล้ว สองมือที่อยู่ข้างกายของไอแซกกำแน่น

ไหนบอกว่าคอฟฟีเมตไม่ได้มีความรู้สึกให้ซูการ์ไงล่ะ?

แต่เมื่อกี้เขากลับใช้พฤติกรรมที่แท้จริงของเขาเพื่อเผยความรู้สึกว่าซูการ์เป็นภรรยาของเขา!

ซูการ์ขับรถ แล้วเหลือบมองไปที่กระจกหลังอยู่บ่อยครั้ง

ดีที่เขาเมาแล้วเงียบ แล้วหลับตาพักผ่อนอยู่เบาะหลัง

จนมาถึงเลียงฮอลล์ ซูการ์จอดรถ แล้วเปิดประตู

“คุณคอฟฟีเมต ถึงบ้านแล้วค่ะ”

คอฟฟีเมตค่อยๆลืมตาทั้งสองข้าง นวดที่ขมับเมาๆ แล้วเดินเข้าบ้านไปด้วยการพยุงของซูการ์

“คุณซูการ์ คุณชาย ดื่มหนักหรอคะ?” ป้านีย์เข้ามารับ

“ใช่ ป้านีย์รบกวนทำซุปสร่างเมาให้ทีนะ”

“โอเคค่ะ”

ซูการ์พยุงคอฟฟีเมตมาที่เตียงใหญ่ของห้องนอนหลัก

ฮึบ!

เธอเหนื่อยจนเหงื่อออกท่วมตัว

ซูการ์ปาดเหงื่อตรงขมับ แล้วนั่งอยู่ที่ข้างเตียง ยื่นมือออกจะถอดเสื้อคลุมให้คอฟฟีเมต

ได้สัมผัสกับท่าทางของเธอ คอฟฟีเมตก็เบิกตากว้างทันที

เขาจ้องมองซูการ์จับที่ข้อมือของเธอ

แล้วก็เอาตัวเธอไว้ด้านล่าง

ตาของเขาดำขลับ ลมหายใจร้อนระอุที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์แฝงอยู่ในมารดลงตรงที่ใบหน้าเธอ

ซูการ์เอ่ยขึ้น “คุณคอฟฟีเมต?”

คอฟฟีเมตจ้องมองเธอ นัยน์ตานั้นมีอะไรปรากฏขึ้นมา

เขายื่นมือออกไปลูบที่เส้นผม พูดด้วยเสียงแหบแห้ง

“ทำไมไม่ใช่คุณ?”

ทั้งๆที่กลิ่นอายก็คุ้นเคยขนาดนั้น?

ทำไมผู้หญิงเมื่อสี่ปีก่อนที่เขานอนด้วยไม่ใช่เธอ!

ถ้าเป็นอย่างนี้ เขาก็ไม่ต้องมานั่งคิดว่าจะหย่ากับเธอมั้ย!

“คุณคอฟฟีเมต คุณพูดอะไรน่ะ?”

ซูการ์ฟังไม่เข้าใจ กระพริบตาด้วยใบหน้าที่สงสัย

ใบหน้าที่น้อยที่สวยงามของเธอ ทำให้คอฟฟีเมตกลืนน้ำลายแล้วจับที่คางของเธอ

“ซูการ์จับฐานะของคุณไว้นะ ตอนนี้คุณยังเป็นเมียผม ห่างจากพวกผู้ชายให้ไกลหน่อย!”

ทั้ง ปริ้นซ์ทั้งไอแซกเลย