รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 64
คณิตก็เห็น ทรงกลดแน่นอน
มือที่อุ้มเอรินโอบข้างแน่น รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าหายไปทันที
“ซูการ์ในเมื่อเค้กมาส่งถึงที่แล้ว งั้นฉันกับเอรินกลับก่อนนะ”
ถ้ารู้ว่ากองที่ซูการ์อยู่นั้นมี ทรงกลดเป็นผู้กำกับ เธอก็คงไม่มา
“หม่ามี๊ หนูไม่กลับ”
เอรินเพิ่งจะมา ส่ายตัวด้วยใบหน้าที่ไม่ยอม
“เอริน เชื่อฟัง พวกเรากลับก่อน เดี๋ยวกลางคืนหม่ามี๊ก็กลับแล้ว”
สีหน้าของคณิต ไม่ค่อยดี อุ้มเด็กน้อยเตรียมที่จะออกไป
“ไม่เอา ฮือฮือ หม่ามี๊ หนูไม่กลับ”
เอรินร้องไห้ขึ้นมา
ซูการ์มองหลังคณิตที่หันหลังนั้น อยากที่จะพูดอะไร
ขณะที่เธอจะพูดอะไรบางอย่างนั้น เสียงผู้ชายที่อยู่ด้านหลังก็ดังขึ้น
“คณิต?”
เป็นเสียงของ Oscar
คณิตหยุดเดิน แล้วกอดเอรินแน่น
“อื้อ มี่มี๊คณิต เอรินไม่สบายตัว”
เจ้าเด็กน้อยพูดอย่างรู้สึกไม่สบายตัว
คณิตได้สติ รีบผ่อนแรงลง
“ขอโทษนะเอริน เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”
เจ้าเด็กน้อยทำปากตุ่ยไม่พูด ดวงตากลมมองไปที่ ทรงกลดกำลังเดินเข้ามา
ทรงกลดมองมาที่เธอเหมือนกัน ในหางตานั้นเหมือนมีอะไรปรากฎขึ้นมา
“คณิต ไม่ได้เจอกันนาน นี่ลูกสาวของคุณหรอ?”
ได้ยินดังนั้น คณิตหันกลับมา แล้วให้เอรินหันหลังให้เธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล