ในห้องพักรับรองของกอง
แชมพู กวาดของที่อยู่บนโต๊ะลงทั้งหมด ขอบตาเริ่มแดง
ตำแหน่งเมียเก็บ แสร้งตั้งครรภ์เพื่อบีบบังคับ!
นี่เป็นประวัติดำที่เธอพยายามอย่างสุดกำลังที่จะปกปิดมาโดยตลอด!
แต่เมื่อกี้กลับถูกซูการ์และคณิตแฉออกมาอย่างไม่เกรงใจ!
รับไม่ได้!
“พอได้แล้ว แชมพู อย่าโกรธเลย เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นจะไม่ดี?”
ทรงกลดมองเห็นข้าวของที่กระจัดกระจายเกลื่อนกลาด ก็คิ้วขมวดอย่างรำคาญ
เธอเอะอะอะไรก็มีนิสัยทำลายข้าวของ อยู่ด้วยกันไปนานๆก็รู้สึกเหนื่อย
ในหัวนั้นมีท่าทางของคณิตเข้ามา ทรงกลดรู้สึกใจลอย
“ทรงกลด คุณกำลังคิดอะไร? คิดถึงนังคณิตใช่มั้ย?”
สามีภรรยาที่คุ้นเคยกัน ย่อมรู้กันดี
แชมพู รู้ความคิดของ ทรงกลดทันนั้นใดเลยแผดเสียงร้องถาม
ทรงกลดได้สติ “ผมกำลังคิดถึงเรื่องกอง พอได้แล้ว คุณอย่าเอาส่งเดช รีบเตรียมตัวเข้าจะเข้าฉากแล้ว”
พูดจบเขาก็หันหลังสาวเท้าเดินจากไป
แชมพู โกรธจนสีหน้าเปลี่ยน
คณิต ซูการ์ ผู้หญิงสองคนนี้น่ารังเกียจ!
เธอกับพวกมันอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้!
แชมพู หายใจเข้าลึกๆ พยายามที่จะสงบสติอารมณ์
ผ่านไปสักครู่ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดโทรออก
“แนทตี้ หางานได้ยัง ที่กองของพวกเราขาดช่างแต่งหน้า ถ้าเธอยังหางานไม่ได้ พรุ่งนี้ก็มากองนะ”
......
ห้างสรรพสินค้า
วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ คนเลยเยอะ
ในห้างก็กำลังจัดโปรโมชั่น
พนักงานที่สวมใส่ชุดมาสคอตกำลังแจกของขวัญชิ้นเล็กให้ผู้คนที่ผ่านไปมา
คณิตอุ้มเอรินไปที่ตู้สินค้าสำหรับเด็ก
“Erin ชอบชุดนางฟ้าตัวนี้มั้ย?”
เธอมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นเงาของพี่หมี ปากน้อยก็เบ้ขึ้น
พี่หมีไปไหนนะ?
ในขณะนั้นเอง เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากด้านหลัง
ตามมาด้วยเสียงของผู้หญิงที่ดังขึ้นมา
“เจ้าหนู หาหม่ามี๊ไม่เจอใช่มั้ย?”
เอรินหันกลับมามองหญิงสาววัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า ก็ส่ายหน้า “ไม่ใช่ค่ะ หนูหาพี่หมีไม่เจอ”
สาววัยกลางคนหันมองไปมาแล้วอุ้มเธอ “หนูจะหาพี่หมีหรอ อารู้ว่าเค้าอยู่ไหน อาพาหนูไปนะ”
แม้ว่าเอรินจะยังเด็ก แต่ก็มีความคิด
เธอเห็นว่าสาววัยกลางคนจะพาเธอไปในเขตปลอดคนก็ร้องตะโกนขึ้นว่า “ปล่อยหนูนะ หนูไม่ไปกับอา มี่มี๊คณิตกำลังรอหนู! อาเป็นคนไม่ดี! ม่ามี๊คณิต!”
หม่ามี๊กับมี่มี๊คณิต ต่างพูดกับเธอว่าอยู่ข้างนอกจะวิ่งเล่นมั่วซั่วไม่ได้ และก็จะไปกับคนแปลกหน้าไม่ได้
เธอไม่ฟังอีกแล้ว!
อาคนนี้ใช่คนร้ายหรือเปล่านะ!
“เจ้าหนู อย่าโวยวายสิ อยากเห็นพี่หมีไม่ใช่หรอ ก็จะได้เห็นแล้วนี่ไง”
สาววัยกลางคนท่าทางลับๆล่อๆ เอามือปิดปากเอรินไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล