ซูการ์รู้สึกขำ“คุณคอฟฟีเมต หากคุณไม่หย่ากับฉัน แล้วคุณจะจัดการกับแม่ลูกสองคนนั้นยังไง ?”
หรือเขาคิดจะจับปลาสองมือจริงๆอย่างนั้นเหรอ ?
“ผมจะให้ทาคุมิกลับคืนสู่ถิ่นฐานครอบครัวเดิม ”
คอฟฟีเมตมองไปที่ซูการ์ พูดทีละคำ “ซูการ์ คุณมาเป็นแม่ของเขา”
ให้เธอเป็นแม่ของเด็ก!
นี่คิดจะให้เธอเป็นแม่เลี้ยงอย่างนั้นเหรอ !
ดวงตาซูการ์เบิกกว้าง ไม่อยากจะเชื่อ
“คุณคอฟฟีเมต นี่คุณกำลังล้อฉันเล่นใช่ไหม ?”
“ผมดูเหมือนคนที่กำลังล้อคุณเล่นอย่างนั้นเหรอ?”
คอฟฟีเมตถามกลับ นัยน์ตาดำขลับลุ่มลึก เต็มไปด้วยความจริงจัง
นิ้วของซูการ์กำกันแน่น จ้องมองเขาไม่วางตา
ผ่านไปสักพัก เธอก็สูดหายใจลึก“คุณคอฟฟีเมต ฉันไม่เห็นด้วย!การเจริญเติบโตของเด็กต้องควบคู่ไปกับการอบรมเลี้ยงดูของพ่อแม่ จุดนี้ คุณน่าจะเข้าใจอย่างลึกซึ้ง คุณไปจับพวกเขาสองคนแยกออกจากกันแบบนี้ ไม่คิดว่ามันโหดร้ายไปเหรอ?”
เธอไม่รู้ว่าทำไมคอฟฟีเมตถึงได้ตัดสินใจแบบนี้
อาจเพราะนายหญิงจูสเป็นสาเหตุ
แต่เธอไม่อยากจะมีส่วนร่วมในการทำบาปแบบนี้
ตัวเธอเองก็มีลูกสาว เธออยากจะจบเรื่องทั้งหมดนี้เร็วๆ ให้ชีวิตกลับคืนสู่ความสงบสุข
สีหน้าของคอฟฟีเมตดูแย่
เขามองมาที่ซูการ์“ ซูการ์ นี่ผมมองคุณผิดไปอย่างนั้นเหรอ ? หากผมยืนยันจะให้คุณเป็นแม่ของทาคุมิ คุณก็จะเป็นเหมือนแม่เลี้ยงของผม ใจไม้ไส้ระกำกับทาคุมิสารพัด เป็นแม่เลี้ยงใจร้าย?”
ไม่!
เขามั่นใจ ว่าซูการ์ไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น!
ดังนั้นเขาก็จึงได้ตัดสินใจแบบนี้ !
เขาจะให้เงินก้อนหนึ่งกับเกรซ ให้เธอได้อยู่อย่างสุขสบายโดยไร้กังวลไปตลอดชีวิต
แต่ทาคุมิ จะถูกเลี้ยงดูโดยซูการ์จนเติบใหญ่ !
ซูการ์“......”
แน่นอนว่าเธอไม่เป็นแม่เลี้ยงใจร้ายอยู่แล้ว!
แต่เธอก็ไม่อยากจะรับบทเป็นแม่เลี้ยงเช่นกัน!
ไม่อยากจะเห็นลูกของคนอื่นต้องแยกจากแม่ผู้ให้กำเนิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล