รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 94

ได้ยินดังนั้น คอฟฟีเมตก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง

“แน่นอน ผมบอกไปแล้ว คุณเป็นแม่แท้ๆของเขา ไม่มีใครมาแยกพวกคุณออกจากกันได้ พรุ่งนี้ผมจะส่งทาคุมิไปโรงเรียน หากคุณว่าง ตอนเช้าไปด้วยกันก็ได้”

ได้ยินคำนี้ เกรซรีบพยักหน้าให้ทันที“ฉันว่าง คอฟฟีเมต งั้นพรุ่งนี้เช้า......”

“ผมจะให้แดนดินไปรับคุณ”

“ได้”

เจ้าเด็กน้อยยังถือว่ามีประโยชน์กับเธอ บางโอกาสก็ยังหาผลประโยชน์จากความสัมพันธ์นี้ได้ หวังว่าสิ่งนี้จะช่วยให้ได้เข้าไปอยู่ในตระกูลจอห์นสันเร็วๆ

......

คฤหาสน์หลังเก่า

ซูการ์ทำขนมอบกับเด็กน้อยจนเสร็จ แล้วทำอาหารเที่ยงด้วยอีกมื้อหนึ่ง

ทาคุมิมองดูอาหารกลางวันที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาเบิกกว้าง ประกายแวววาว

เห็นเพียงข้าวกับผักถูกจัดแต่งให้เป็นรูปแมววางอยู่บนจาน เหมือนจริงมาก

“โอ้ ให้ย่าทวดดูสิ มื้อเที่ยงของทาคุมิวันนี้วิเศษมาก！”

นายหญิงจูสนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร เห็นอาหารมื้อพิเศษตรงหน้าของทาคุมิ ใบหน้าก็ตื่นตะลึง

ทาคุมิพยักหน้าให้อย่างจริงจัง แล้วมองไปที่ซูการ์อีกครั้ง ดวงตาเป็นประกายแวววาว

คุณน้าช่างฝีมือดีจริงๆ！

เขาไม่เคยกินอาหารกลางวันแบบนี้มาก่อน และไม่เคยมีใครใส่ใจดูแลเขาแบบนี้

“ทาคุมิ ลองกินดูสิ ว่าอร่อยไหม？”

ซูการ์นั่งลงข้างๆทาคุมิ และตักน้ำซุปกระดูกมาให้เขาชามหนึ่ง

มื้ออาหารแบบนี้ เธอคิดค้นมันขึ้นมาเพื่อให้ลูกสาวได้กินผักเยอะขึ้น

เอรินเลือกกินเฉพาะของที่ชอบ ดังนั้นเวลาที่เธออยู่บ้านก็จะคอยคิดหาวิธีการทำอาหารให้เธอ

ทาคุมิก็เป็นเด็ก คงน่าจะชอบอาหารที่บันเทิงและสนุกสนานแบบนี้

ทาคุมิหยิบช้อนขึ้นมา ยังคงลังเลเล็กน้อยว่าจะตักส่วนไหนก่อนดี

จากนั้นเขาก็ค่อยๆตักอาหารมาช้อนหนึ่ง แล้วใส่เข้าไปในปาก

ข้าวมีกลิ่นหอมมาก ผักก็อร่อย

ทาคุมิไม่พูดไม่จากินอย่างมีความสุข

“ทาคุมิ ค่อยๆกิน ระวังติดคอ มา กินน้ำซุปคำหนึ่ง ”

เมื่อซูการ์เห็นเขาชอบกิน ดวงตาก็มีประกายรอยยิ้ม และป้อนน้ำซุปให้เขาอีก

ทาคุมิซดน้ำซุปอย่างเชื่อฟัง จากนั้นก็ตักอาหารขึ้นมาช้อนหนึ่งแล้วยื่นมันไปตรงหน้าซูการ์

“ว้าว ทาคุมิเก่งจังเลย”ซูการ์ยิ้มแล้วพูดชมเขาไปคำหนึ่ง