รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี นิยาย บท 152

ป้าหลี่หน้าแดงก่ำอีกครั้ง “คุณนาย...”

แต่เซ่าเยว่ไม่ได้หยุดอีก เธอเดินตรงออกไปด้านนอกทันที

ไม่นาน ป้าหลี่ก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์รถ

ป้าหลี่รีบวิ่งไปที่สวน เห็นเซ่าเยว่ขับรถแลนด์โรเวอร์คันหนึ่งออกไป

ในโรงรถของคุณผู้ชายเจียง ไม่มีรถที่ราคาถูกแบบนี้ แล้วที่คุณนายขับอยู่เป็นรถของใคร?

ถ้าเซ่าเยว่ไม่ได้พูดประโยคเมื่อสักครู่นี้ ป้าหลี่คงสงสัยว่าเธอตั้งใจทำแบบนั้นหรือเปล่า

แต่ความคิดของป้าหลี่เปลี่ยนไปแล้ว

ดูเหมือนคุณนายจะอยากหย่าจริง ๆ

เซ่าเยว่อยากไปจากคุณผู้ชายเจียงจริง ๆ น่ะเหรอ?

เธอรักเขาขนาดนั้น จะตัดสินใจปล่อยมือได้ยังไงกัน?

อีกอย่าง คุณผู้ชายยอดเยี่ยมขนาดนี้ เซ่าเยว่ตัดใจได้จริง ๆ เหรอ?

แต่สัญชาตญาณของป้าหลี่บอกว่าเซ่าเยว่ไม่ได้ล้อเล่น

พอคิดแบบนี้ ในใจกลับรู้สึกขมขื่นปนเปกันไปหมด

แม้ปกติเซ่าเยว่จะดูเย็นชา แต่ก็ไม่เคยทำให้เธอลำบากใจเลย

เซ่าเยว่เป็นผู้หญิงที่ดีมากคนหนึ่ง บนโลกใบนี้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถเอาใจใส่คุณผู้ชายเจียงได้ดีเท่าเธออีกแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นอยู่ด้วยกันมาสามปี ถ้าเธอไปแล้วจริง ๆ ป้าหลี่คงรู้สึกเสียใจมาก

คิดไปคิดมา ป้าหลี่ก็โทรศัพท์ไปหาเจียงเฉินหาน

คิดไม่ถึงว่าไม่นานก็โทรติดแล้ว

ป้าหลี่พูดว่า “คุณผู้ชายคะ เมื่อสักครู่คุณนายเพิ่งกลับมาค่ะ...”

เจียงเฉินหานส่งเสียงที่เย็นเยียบและทุ้มต่ำดังขึ้นมา “ป้าให้เธออยู่ในบ้านก่อน!”

“แต่ว่า...”

ไม่รอให้เธอพูดจบ โทรศัพท์ก็วางไปแล้ว

ป้าหลี่โทรไปอีกครั้ง ก็โทรไม่ติด

จู่ ๆ เธอก็รู้สึกเสียใจ ไม่ควรบอกคุณผู้ชายเลย

......

เซ่าเยว่ได้ของแล้ว ก็ขับรถกลับบ้าน

เพราะความทรงจำที่สวยงามเพียงหนึ่งเดียวในอดีตพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง เธอไม่เพียงแต่ตัดใจจากเจียงเฉินหานเท่านั้น ยังไม่เหลือความอาลัยอาวรณ์ใด ๆ ต่อสามปีที่ผ่านมาเลยด้วย