รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี นิยาย บท 154

เจียงอวี่เสียนเห็นเซ่าเยว่ไม่พูด ก็ถามอย่างได้ใจ “เธอกลัวแล้วใช่ไหมล่ะ?”

สวีชูหรานบังเอิญเดินเข้ามาพอดี ก็รู้สึกประหลาดใจ “พี่เซ่าเยว่...”

เจียงอวี่เสียน “ถ้าเธอกลัว ตอนนี้ก็ขอโทษฉันมาซะดี ๆ...กรี๊ด!”

เซ่าเยว่ตบหน้าเจียงอวี่เสียนไปหนึ่งที

เพราะใช้แรงเยอะมาก เจียงอวี่เสียนจึงเซ เธอกุมใบหน้า สมองก็มึนงงไปหมด

สวีชูหรานก็ตกใจยืนอยู่กับที่เช่นกัน

ปากก็พูดว่า “เชี่ย” อย่างไร้เสียงหนึ่งที

เจียงอวี่เสียนตกใจมากเกินไปจริง ๆ แม้กระทั่งไม่มีเวลาเกิดอารมณ์ ‘โกรธ’ เธอมองเซ่าเยว่ด้วยความงงงวยสุดขีด ดวงตาก็เต็มไปด้วยความสับสน

“เพี๊ยะ!”

เซ่าเยว่ตบหน้าของเธออย่างจังอีกหนึ่งที

เจียงอวี่เสียนถูกตบจนเซอีกครั้ง

สวีชูหรานตอบสนองได้เป็นคนแรก คิดจะจับแยกออกจากกัน แต่เซ่าเยว่คว้าคอของเจียงอวี่เสียน และดันเธอไปแนบกับผนังทางเดิน

เซ่าเยว่สูงกว่าเจียงอวี่เสียนไม่กี่เซนติเมตร เธอจึงไม่ต้องเงยหน้ามองอีกฝ่าย บวกกับหน้าตาที่เย็นชา และการมองจากที่สูงลงมา มันทำให้รู้สึกน่าเกรงขามขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แถมยังดูหยิ่งยโสสุด ๆ ด้วย

หัวของเจียงอวี่เสียนดังวิ้ง ๆ ใบหน้าร้อนผ่าว คอก็รู้สึกไม่สบาย จนแทบจะหายใจไม่ออกแล้ว...

ร่างกายรู้สึกไม่สบายต่อเนื่อง ในที่สุดเจียงอวี่เสียนก็ได้สติคืนมา

ดังนั้น เซ่าเยว่ตบหน้าเธอสองครั้งติดกัน ตอนนี้ล็อกคอและกักขังเธอไว้...

เจียงอวี่เสียนเบิกตาโพลง

เชี่ย...กรี๊ดดด...!

เชี่ย!

เชี่ย!

เชี่ย!

ความฉุนเฉียวที่ไม่เคยมีมาก่อนปะทุออกมา เจียงอวี่เสียนถึงกับสั่นไปทั้งตัว “เซ่าเยว่ แก...”

เซ่าเยว่ออกแรงที่มือ ทำให้เธอพูดประโยคที่สมบูรณ์ออกมาไม่ได้ในทันที

ดวงตาของเจียงอวี่เสียนเต็มไปด้วยความโกรธที่รุนแรงขึ้น “เซ่า...เยว่...แกแม่ง...ไม่กลัวตายเลยใช่ไหม!”