รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี นิยาย บท 157

เซ่าเยว่รู้สึกตกใจกับสายตาของซางจื้อเหนียนไปชั่วขณะหนึ่ง แต่วินาทีต่อมา เขาก็ปล่อยมือแล้ว

จากนั้นก็ได้ยินเขาพูด “คุณต้องขับรถ ดื่มไม่ได้”

เซ่าเยว่ “...”

“ทำไม ไม่พอใจเหรอ?” สีหน้าของหญิงสาวดูผิดหวังเล็กน้อย

“เปล่าค่ะ ฉันแค่รู้สึกอยากดื่มนิดหน่อย” เซ่าเยว่พูด “วันนี้ฉันมีความสุข เลยอยากหาใครสักคนมาฉลองด้วยกัน ประธานซางโทรหาฉันพอดี บังเอิญจริงๆ...แต่จะดื่มหรือไม่ดื่มก็ได้ มันไม่ส่งผลกระทบต่อความสุขของฉันหรอก”

ซางจื้อเหนียน “...”

จู่ ๆ ก็รู้สึกเสียใจที่เผลอพูดออกไปเร็วเล็กน้อย

“ประธานซาง คุณดื่มเถอะ ถ้าจะกลับแล้วคุณแค่บอกฉันก็พอ” เซ่าเยว่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมาดื่มคนเดียว แต่ก็ไม่น่าแปลกใจอะไร เพราะบางคนชอบคนเยอะ ๆ ในขณะที่บางคนก็ชอบคนน้อย ๆ

ซางจื้อเหนียนเติมแก้วไวน์ที่ว่างเปล่า พอดื่มได้ครึ่งหนึ่ง ก็วางลง

ก่อนจะลุกขึ้นยืน “ไปเถอะ”

ความหงุดหงิดในใจเขาไม่ได้ถูกระงับด้วยการดื่มเหล้า แต่เป็นเพราะได้ฟังคำอธิบายของเซ่าเยว่ต่างหาก

จะดื่มไม่ดื่ม จริง ๆ แล้วล้วนไม่สำคัญ

เซ่าเยว่ยอมทนลำบาก ทำงานล่วงเวลาเป็นคนขับรถในวันหยุดสุดสัปดาห์ เพื่อส่งเจ้านายกลับบ้านทันที

เธอดีใจมากจริง ๆ

ซางจื้อเหนียนไม่ได้ซักไซ้เรื่องที่เธอตบหน้าเจียงอวี่เสียนไปสองทีนั้นเลย

……

วันนี้เจียงอวี่เสียนถูกเซ่าเยว่รังแกหนักมาก แถมบังเอิญเจอซางจื้อเหนียน ไม่สามารถเอาคืนได้อีก จึงทำได้เพียงซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ แล้วเปลี่ยนไปผับอีกแห่งกับสวีชูหรานแทน

ถึงอย่างไรก็รู้สึกอัดอั้นตันใจจนถึงขีดสุดแล้ว

“อวี่เสียน เธอไม่เคยบอกฉันมาก่อนเลยว่าเซ่าเยว่มีนิสัยแบบนี้น่ะ”

ความเข้าใจของเธอเกี่ยวกับเซ่าเยว่มาจากคำบอกเล่าของเจียงอวี่เสียน แต่เมื่อได้เห็นกับตาแล้ว กลับเป็นอีกคนโดยสิ้นเชิง

ตอนนี้เจียงอวี่เสียนสงบลงแล้ว

โมโห แน่นอนว่าโมโหมาก

แต่ความโมโหแบบไร้สมองนั้น ไม่มีความหมายอะไรเลย

เธอกำลังคิดแค่ว่า เซ่าเยว่เปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไง?

หรือว่าเจียงเฉินหานบีบจนทำให้เธอเป็นบ้าไปแล้ว?