รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี นิยาย บท 164

“เพราะงั้นฉันสนใจลงทุนบริษัทน้องชายเธอ ก็เป็นความสมัครใจของฉันเอง ไม่เกี่ยวกับว่าเจียงเฉินหานเป็นเพื่อนฉันหรือเปล่า สองเรื่องนี้ไม่มีเกี่ยวข้องอะไรเลย”

“ฉันพูดแบบนี้เข้าใจหรือยัง?”

กู้อี้ชวนสมกับที่พูดโน้มน้าวเก่ง คำพูดของเขาสมเหตุสมผล เซ่าเยว่หาพิรุธไม่เจอเลยสักนิด

เพียงแต่ว่าความรู้สึกผิดปกติบางอย่างที่ก้นบึ้งของจิตใจ ยังไม่ได้รับคำอธิบายที่สมเหตุสมผลเลยตั้งแต่ต้นจนจบ

“ไม่เข้าใจเหรอ?” กู้อี้ชวนถาม

“ไม่รู้ว่าควรพูดกับนายยังไงดี”

กู้อี้ชวนหรี่ตา “หรือจะบอกว่า เธออยากโยงการกระทำของฉันให้เกี่ยวข้องกับเจียงเฉินหานหรือไง? ยกตัวอย่างเช่น ฉันแค่จงใจทำให้เขาโกรธ”

เซ่าเยว่ “...ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”

ต่อให้กู้อี้ชวนแข็งข้อกับเจียงเฉินหาน ก็ต้องมีสาเหตุด้วย

ไม่มีใครทำเรื่องที่คนไม่เข้าใจโดยไร้สาเหตุหรอก

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยความสัมพันธ์ระหว่างกู้อี้ชวนกับเจียงเฉินหาน ถ้าเขาโกรธขึ้นมาจริง ๆ ต่อยเจียงเฉินหานสักสองหมัดยังสะใจกว่ามาอ้อมค้อมแบบนี้อีก

เซ่าเยว่คิดได้ดังนั้น ความรู้สึกแปลก ๆ ในก้นบึ้งของจิตใจก็หายไปแล้ว

อันที่จริงเธอไม่ค่อยรู้จักกู้อี้ชวนมากนัก เขาทำเรื่องแปลกประหลาดอีกแค่ไหน ก็เป็นเรื่องปกติ

“งั้นนายก็ทำงานไปละกัน ฉันไปละ”

เซ่าเยว่พูดอย่างเรียบ ๆ จบก็หันกายเดินออกไป

กู้อี้ชวนมองตามหลังเธอเดินออกไป ประตูปิดลง สายตาของเขาก็ทอดมองประตูอยู่เนิ่นนาน

มือที่วางอยู่บนตัวอย่างส่ง ๆ กำขึ้นอย่างช้า ๆ

เมื่อครู่นี้มีอยู่ชั่วพริบตาหนึ่งที่เขาคาดหวังเป็นอย่างยิ่งว่าในสมองของเซ่าเยว่จะมีแต่ความรัก คิดว่าเขามีความรู้สึกดี ๆ ต่อเธอถึงได้ทำแบบนี้

เขาอยากเห็นว่าเซ่าเยว่จะมีปฏิกิริยาตอบรับแบบไหน

แต่เธอไม่ได้โยงไปถึงเรื่องนี้เลย

สิ่งที่อยากเห็นก็เลยไม่ได้เห็น

กู้อี้ชวนพลันว้าวุ่นใจเล็กน้อย เขาบอกตัวเองว่าห้ามใจร้อน ถ้าใจร้อนจะเกิดปัญหาแน่

ผ่านไปไม่นานนัก ประธานหลินก็กลับมา