หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 314

“อีกทั้ง” บุคคลที่อยู่ตรงหน้าชัชวาลได้กล่าวต่อ “เพื่อให้แน่ใจผลลัพธ์ที่สืบมาได้ ผมยังได้เข้าไปที่ห้องผู้ป่วยของคุณกันยา อาศัยช่วงเวลาที่เธอไม่ทันระวังตัว เอาผมของเธอมา แล้วส่งไปตรวจพร้อมกันเมื่อไม่กี่วันก่อน ผลที่ได้ ชี้ให้เห็นว่า กันยากับคุณพชิรามีโอกาส 99.9% ที่เป็นแม่ลูกกันครับ”

เมื่อได้ยินผลลัพธ์นี้ ชัชวาลตกใจมาก และในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไมวันนั้นสาริศาถึงได้มาหาพชิรา แล้วต้องการคุยกันตามลำพัง เห็นทีเธอคงจะรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้ว”

เหตุผลที่วันนั้นเธอมาหาพชิรา คงน่าจะมาเพื่อต้องการคุยเรื่องนี้กับพชิรา แต่ว่าหลังจากวันนั้นผ่านไป เขากลับไม่ได้ยินพชิราที่จะคุยอะไรกับเขา

“ผมรู้แล้ว คุณกลับไปก่อน มีอะไรผมจะติดต่อคุณกลับ” ชัชวาลกล่าวกับบุคคลที่อยู่ตรงหน้า

“ครับ” บุคคลผู้นั้นรับคำแล้วก็หันหลังจากไปทันที

รอให้บุคคลนั้นจากไปแล้ว ชัชวาลก็ครุ่นคิดเรื่องนี้ พชิราไม่บอกความจริงของเรื่องนี้ให้กับตัวเอง ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ทำไมวันนั้นสาริศาทำไมถึงไม่บอกกับตัวเองล่ะ ชัชวาลไม่เข้าใจคำถามนี้ แต่ว่าตอนนี้สิ่งที่ทำให้ชัชวาลเป็นกังวลยิ่งกว่าคืออีกเรื่องหนึ่ง

ตามนิสัยของพชิรา ก่อนหน้านี้ที่สาริศาขัดผลประโยชน์ของเธอ เธอยังสามารถให้คนไปลักพาตัวสาริศา หนำซ้ำยังให้คนทำมิดีมิร้ายกับสาริศา

อย่างนั้นตอนนี้สาริศามีความเป็นไปได้ที่จะตกอยู่ในอันตรายด้วยฐานะคุณหนูของตระกูลนิธิธราสกุล และก็ไม่รู้ว่าเธอจะสามารถทำอะไรกับสาริศาได้อีก

ชัชวาลเห็นพชิราเติบโตด้วยสองตาตัวเอง ถึงแม้ว่าเขาจะรักน้องสาวคนนี้มาก แต่เขาก็เข้าใจนิสัยของเธอดีกว่าใคร ๆ เธอไม่มีทางที่จะปล่อยสาริศาไปอย่างแน่นอน

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ชัชวาลก็รีบโทรศัพท์ไปหาพชิราทันที เมื่อก่อนเขาไม่รู้ว่าสาริศาเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของตัวเอง ตอนที่เธอถูกพชิราลักพาตัวไปนั้น เขายังช่วยพชิราปกปิดการกระทำที่โหดร้าย ตอนนี้เมื่อรู้ว่าสถานะของสาริศา เขาไม่มีทางที่จะยอมให้พชิราทำเรื่องที่ทำร้ายเธอได้อีกแน่นอน

แต่ว่าโทรศัพท์ของพชิรากลับไม่มีคนรับสาย จิตใจของชัชวาลจึงกระสับกระส่าย เขากลัวว่าพชิราจะเริ่มลงมือกับสาริศา

ภายใต้ความกระวนกระวาย ชัชวาลจู่ ๆ ก็นึกขึ้นได้ ก่อนหน้านี้เพื่อขัดขวางไม่ได้พชิราทำเรื่องลักพาตัวสาริศาอีกเหมือนครั้งที่แล้ว เขาจึงแอบใส่เครื่องติดตามในเครื่องโทรศัพท์ของเธอ เช่นนี้ในสถานการณ์คับขันตัวเองก็จะได้ตามตัวพชิราได้ เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าจะได้ใช้ประโยชน์เร็วขนาดนี้

รีบเปิดแอปพลิเครชันที่เกี่ยวข้องในโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว ชัชวาลเริ่มค้นหาตำแหน่งของพชิรา แล้วก็เป็นไปตามอย่างที่เขาคิด ตอนนี้ตำแหน่งของพชิราอยูที่ใกล้ ๆ บ้านของธนพัต

กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับสาริศา ชัชวาลจึงรีบขับรถไปที่บ้านของธนพัตกับสาริศา

เมื่อมาถึงหน้าประตู เขาก็เห็นพชิราเปิดประตูออกมา อีกทั้งดูท่าแล้ว ธนพัตกับสาริศาคงไม่อยู่บ้าน อย่างนั้นพชิราทำอะไรที่บ้านของพวกเขา!

“พี่พูดอะไรนะ” พริชาคิดไม่ถึงว่าชัชวาลจะเกิดความสงสัยในชาติกำเนิดของตัวเอง ฉับพลันจึงเกิดอาการร้อนตัว ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ไปตรวจดีเอ็นเอ แต่โดยพื้นฐานเธอมั่นใจว่าตัวเองไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของชัชวาล

แต่ว่าชัชวาลทำไมถึงรู้เรื่องนี้ พชิราเกิดความสงสัยในใจ แต่จากนั้นก็นึกขึ้นได้ จะต้องเป็นสาริศาแอบไปคุยอะไรกับชัชวาลอย่างแน่นอน เมื่อคิดได้เช่นนี้ พชิราก็ยิ่งเกลียดสาริศามากขึ้น

เพื่อไม่ให้ชัชวาลจับพิรุธได้ พชิราพยายามทำสีหน้าให้สงบที่สุด เธอดึงแขนของชัชวาลแล้วก็กล่าว “พี่อย่าไปฟังสาริศาพูดนะ เธอต้องการจะทำให้ความสัมพันธ์พี่น้องของพวกเราแตกแยก ฉันจะไม่ใช่น้องของพี่ได้อย่างไร”

เมื่อได้ยินพชิราเอ่ยถึงสาริศา ชัชวาลก็ยิ่งมั่นใจว่าพชิรารู้เรื่องนี้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้ว

“เรื่องที่เธอไม่ใช่น้องของพี่เธอรู้ตั้งนานแล้วใช่ไหม” ชัชวาลกล่าวถาม

เมื่อได้ยินว่าชัชวาลไล่บี้ถามคำถามนี้ พชิราก็เกิดอาการลนลาน หัวใจเต้นตึกตัก สายตามองไปข้าง ๆ ไม่กล้าสบตากับชัชวาล แต่ว่าเธอยังคงแสร้งทำเป็นเข้มแข็งแล้วกล่าวขึ้น “พี่ ทำไมพี่ถึงสงสัยฉันได้ พี่เห็นฉันเติบโตตั้งแต่เด็กนะ จะไม่เป็นน้องของพี่ได้อย่างไร”

เห็นพชิรามีปฏิกิริยาที่ร้อนตัว ชัชวาลจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังโกหก

“เพชร เธอเองก็พูดเองว่าเธอคือคนที่พี่เห็นเติบโตมาตั้งแต่เด็ก อย่างนั้นเธอโกหกหรือไม่ทำไมพี่ถึงจะดูไม่ออก ถึงแม้ว่าเธอจะโกหกเก่ง แต่ว่าหลอกพี่ไม่ได้หรอก เราข้ามเรื่องนี้กันไปก่อน เธอบอกกับพี่มาว่าเธอมาทำอะไรที่นี่!”

“ฉัน……” พชิราที่ยังต้องการรจะแก้ตัว แต่ก็ต้องชะงักขึ้นทันใด สีหน้าประกายความกังวล แอบคิดในใจ ทำไมเธอถึงกลับมาตอนนี้

สงสัยอาการเปลี่ยนไปของพชิรา ชัชวาลมองตามสายตาของเธอ กลับเห็นหญิงวัยกลางกำลังยืนอยู่ไม่ไกล ลังเลไม่กล้าเข้ามา

ชัชวาลจำได้ว่าเป็นแม่บ้านของธนพัต แต่ว่าทำไมเธอถึงไม่กล้าเข้ามา อีกอย่าง พชิราเห็นเธอแล้วทำไมต้องลนลาน รู้สึกว่าในนี้ต้องมีบางอย่างผิดปกติ ชัชวาลจึงสาวเท้าก้าวเดินเข้าไปหาแม่บ้าน

“พี่ พี่ฟังฉันพูด……”

พชิรารีบอยากจะเข้าไปขวางชัชวาล แต่ชัชวาลกลับผลักเธอออก

เห็นปฏิกิริยาของพชิรา ชัชวาลยิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเอง พชิราจะต้องติดสินบนแม่บ้านคนนี้ให้ทำบางสิ่งที่ทำร้ายสาริศาอย่างแน่นอน!

เห็นชัชวาลเดินมุ่งมาทางตัวเอง แม่บ้านรู้สึกว่าขาของตัวเองนั้นสั่นเทา ในใจครุ่นคิดว่าคนนี้เป็นใคร คงไม่ใช่นำเรื่องที่ตัวเองสมคบกับพชิราไปบอกกับคุณธนพัตหรอกนะ

“เธอกับพชิราทำอะไรเมื่อสักครู่! ถ้าไม่พูด ผมจะไปบอกกับธนพัตเดี๋ยวนี้ทันที!” ชัชวาลเดินมาทางด้านหน้าแม่บ้านแล้วกล่าวถาม

เห็นคนนี้ที่ต้องการจะไปบอกกับคุณธนพัต แม่บ้านก็ตกใจกลัวจนปอดแหก “คุณผู้ชายคะ ไม่เกี่ยวกับดิฉันนะคะ ล้วนเป็นคุณพชิราที่สั่งให้ดิฉันทำ ล้วนเป็นความคิดของเธอ! คุณอย่าไปบอกกับคุณธนพัตนะคะ”

แล้วก็เป็นเช่นนั้น แววตาของชัชวาลประกายเปลวเพลิงแห่งความโกรธ พชิราต้องการทำเรื่องเลว ๆ จริงด้วย “พูด เมื่อกี้เธอทำอะไรลงไป!”

ไม่สามารถทนต่อคำถามที่ขึงขังของชัชวาลได้ แม่บ้านจึงเล่าเรื่องที่พชิราทำทั้งหมดให้กับชัชวาล

หลังจากที่ฟังจบแล้ว แววตาของชัชวาลหันหลังมามองพชิราอย่างไม่อยากจะเชื่อ นี่คือน้องสาวที่เขาเคยปกป้องก่อนหน้านี้เหรอ คิดไม่ถึงว่าเรื่องครั้งก่อนไม่เพียงแต่ไม่ทำให้เธอได้เรียนรู้และเปลี่ยนแปลง แต่กลับยิ่งทำให้เธอเป็นถลำลึกขึ้นกว่าเดิม

พชิราก้มหน้าอย่างหวาดระแวง ไม่กล้าสบตากับชัชวาล “พี่ เรื่องนี้จะโทษฉันไม่ได้ สาริศาเธอ……”

“หุบปาก!” ชัชวาลขัดจังหวะคำพูดของพชิรา “พี่ไม่มีน้องอย่างเธอ พี่ได้ให้คนไปตรวจดีเอ็นเอแล้ว เธอไม่ใช่น้องสาวของพี่!”

“อะไรนะ!” พชิรามองชัชวาลด้วยสีหน้าตกใจ เธอคิดไม่ถึงว่าชัชวาลไม่เพียงแต่เริ่มสงสัยชาติกำเนิดของตัวเอง ยังแอบไปทำการตรวจดีเอ็นเอด้วย

มองดูพชิราที่อยู่ตรงหน้า ชัชวาลรู้สึกถึงความเจ็บปวดและความผิดหวัง “เดิมทีพี่รู้คิดว่า ต่อให้พวกเราจะไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือด แต่หลายปีมานี้ก็ถือว่ามีชีวิตที่ผูกพัน แต่ตอนนี้พี่คิดว่าพี่คิดผิด ผู้หญิงอย่างเธอที่จิตใจเหมือนงูพิษ ไม่คู่ควรที่จะเป็นน้องสาวของพี่ ยิ่งไม่คู่ควรที่จะเป็นลูกสาวของตระกูลนิธิธราสกุล!”