นฤเบศวร์ไม่อยากกลับไปเร็วขนาดนี้ แต่เขาไม่กลับไม่ได้
เขาขยิบตาให้กนกอร แต่กนกอรกลับเอาแต่นิ่งเงียบ
“คุณป้าครับ ขอพวกนี้คุณป้ารับเอาไว้เถอะครับ ไม่อย่างงั้นผมคงจะรู้สึกเหมือนติดหนี้บุญคุณคุณกนกอร แล้วก็คงอยากหาโอกาสตอบแทนเธอตลอด”
ทันทีที่ทักษอรได้ยินแบบนั้นเธอก็คิดว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด
ถ้านฤเบศวร์มาหาลูกสาวของเธอบ่อย ๆ คงจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเอา
“อร ออกไปส่งคุณเบศวร์”
ทักษอรไม่ได้บออกให้เอาข้างของพวกนั้นกลับไป
ฉะนั้นนฤเบศวร์ก็รู้สึกโล่งใจ
หลังจากถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วเขาก็ยิ่งรู้สึกหดหู่ยิ่งกว่าเดิม
ทักษอรยอมรับของขวัญเพราะไม่อยากให้เขามาหากนกอรอีก!
ทั้ง ๆ ที่เขาทั้งหน้าตาดี ทั้งยังหนุ่มยังแน่น แถมร่ำรวย ตามหลักการแล้วเขาควรดูเป็นตัวเลือกที่ดีในสายตาของแม่ยายสิ แต่นี่แม่ยายกลับไม่อยากให้เขาคบหากับกนกอร!
“ฉันไปส่งเอง”
หลังจากคุณปู่ชรัณสูบมอระกู่ไปพักหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็ วางมอระกู่ลง ยืนขึ้นบอกนฤเบศวร์ว่า “คุณเบศวร์ เชิญ!”
“คุณปู่ชรัณ คุณปู่เชิญนั่งเถอะครับ ผะ ผมกลับไปเอง ไม่ต้องไปส่งครับ”
นฤเบศวร์คงถูกคุณปู่ด่ามาฉาดใหญ่ เลยกลัวจะโดนไล่ตีอีกรอบ เขาจึงรีบเชิญคุณปู่นั่งลง ส่วนเขาลุกขึ้นยยืนแล้วรีบพาบอดี้การ์ดของเขาออกจากบ้านตระกูลภูสิทธ์อุดมทันที
หลังจากแต่งงาน ครั้งแรกที่มาเยี่ยมที่บ้านเพื่อแสดงตัวกลับยิ่งรู้สึกเหงาใจยิ่งกว่าเดิม
...
บี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ป
เมื่อยศพัฒน์เดินเข้าไปในบริษัทก็พบว่าทุกคนกำลังมองเขาอย่างตกอกตกใจ
ยศพัฒน์ ...
เขาหยุดเดินแล้วหันไปถามพนักงานต้อนรับสองคนว่า “พวกคุณมองผมแบบนั้นมีเรื่องอะไรหรือเปล่า”
พนักงานต้อนรับสองคนไม่กล้าพูดว่าเขาอาจจะกำลังถูกสวมเขาเลยได้ยิ้มตอบไปว่า “ท่านประธาน วันนี้คุณหล่อมากเลยค่ะ!”
ยศพัฒน์เอามือล้วงกระเป๋ากางเกง และพูดอย่างหลงตัวเองว่า “มีวันไหนที่ฉันไม่หล่อบ้าง?”
พนักงานต้อนรับทั้งสองยิ้มแย้ม “ใช่ค่ะ ท่านประธานหล่อขึ้นทุกวันเลย”
ยศพัฒน์ปล่อยทั้งสองคนไป แล้วเดินเข้าไปข้างในโดยไม่พูดอะไร
เมื่อเขานั่งลิฟต์ไปถึงชั้นบนสุด ทันทีที่เขาก้าวออกจากลิฟต์เขาก็เห็นเหล่าน้องชายของเขา แม้กระทั่งเจ้าสิบที่กำลังจะเปิดเรียนก็อยู่ด้วยเหมือนกัน พวกเขายืนเข้าแถวกันอย่างเป็นระเบียบ สวมชุดสูทราวกับกำลังเข้าประกวดหนุ่มหล่อ
ยศพัฒน์เกือบคิดว่ามาผิดที่
เขาหันตัวกะว่าจะเดินกลับ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าที่นี่คือบริษัทของเขาจริง ๆ เขาก็ชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาอีกครั้ง และมองไปทางเหล่าน้องชายทั้งเก้าคน
“พี่ใหญ่”
คุณชายน้อยทั้งเก้าคนขานเรียกเขาอย่างพร้อมเพียงกัน
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ พวกนายทุกคนกำลังตกทุกข์ได้ยากอยากจะให้พี่ช่วยสะสางเรื่องยุ่งเหยิงให้หรือไง”
“พี่ใหญ่ พวกเราแค่อยากมาเจอพี่ก็เท่านั้น”
กษิดิเป็นลูกคนที่สองเป็นคนตอบคำถามของเขา
“จะมาหัวเราะเยาะพี่หรือไง”
“พี่ใหญ่พี่รู้เรื่องคลิปวิดีโอแล้วเหรอครับ”
กษิดิฉีกยิ้ม
ยศพัฒน์พูดอย่างโกรธจัด “พวกนายทุกคนรู้กันหมดแล้ว มีเหรอพี่จะไม่รู้”
เขารู้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
วิกาบอกว่าอยากเห็นฉากฉีกหน้าคนเลยขอว่าอย่างเพิ่งทำอะไรตอนนี้
เขาจึงต้องรอดูฉากสนุก ๆ ด้วยกันกับทุกคน
“ผมว่าแล้ว คนนอกไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพี่สะใภ้กับประยสย์ แต่คนในตระกูลของเรารู้ดี คลิปวิดีโอพวกนั้นมีแต่เอาไว้หลอกคนภายนอกเท่านั้นแหละ”
เซทท์รู้สึกผ่อนคลายและโล่งใจ
“ผมนึกว่าจะได้ใช้อะไรผมซะอีก ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่จำเป็นต้องใช้ผมแล้ว งั้นผมกลับไปนอนต่อดีกว่าเมื่อคืนเล่นเกมส์จนถึง...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน