รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 259

คุณณัฏฐามองลูกสาวของเธอที่กำลังตื่นเต้นอย่างกับคนบ้าอย่างจนปัญญาและทุกข์ใจ

เธอคิดว่าเป็นเพราะยศพัฒน์ทำให้ลูกสาวของเธอบ้าไปแล้ว

นฤเบศวร์ไม่ดีหรือไง

นฤเบศวร์รับลูกสาวของเธอขนาดนั้น แต่ลุกสาวเธอกลับยอมเอาตัวไปพัวพันผูกติดแต่กับยศพัฒน์ และไม่ยอมคบหากับนฤเบศวร์

คุณณัฏฐาคิดว่าถ้าลูกสาวของเธอยังทำแบบนี้ต่อไป สุดท้ายเธอจะต้องสูญเสียนฤเบศวร์ไปด้วยแน่ ๆ

เธอครุ่นคิดก่อนจะกดโทรหานฤเบศวร์ อยากให้เขามาพาลูกสาวของเธอไปจากที่นี่

นฤเบศวร์รับสายโทรศัพท์

หลังจากได้ฟังคำพูดของเธอแล้ว ทางนฤเบศวร์ก็นิ่งเงียบไปนาน ในขณะที่คุณณัฏฐากำลังคิดว่าเขาจะไม่พูดอะไร จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงเขาพูดขึ้นเบา ๆ ว่า “น้าณัฏฐา ผมกำลังประชุมอยู่ไม่สะดวกไปหรอกครับ”

“เบศวร์ เรื่องนี้เกี่ยวกับเปรม์ การประชุมอะไรจะสำคัญไปกว่าเปรม์อีกเหรอ เธอรีบมาพาเปรม์ออกไปจากที่นี่ที แม่ว่าเธอกำลังจะเป็นบ้าแล้ว”

คุณณัฏฐาพูดอย่างตรงไปตรงมา

ไม่แปลกใจที่เธอจะพูดแบบนี้ เพราะนั่นคือนิสัยที่นฤเบศวร์เป็นคนทำให้พวกเธอได้ใจและเคยชิน

ที่ผ่านมาไม่ว่าเปรมาจะทำอะไรหรือเกิดอะไรขึ้น แค่เธอโทรมาหาเขา เขาก็จะรีบวางทุกอย่างในมือแล้วรีบไปหาเธอทันที

สำหรับเปรมาแล้ว เขาเป็นแค่คนที่กวักมือเรียกก็มา กวักมือไล่ก็ไป

นฤเบศวร์ไม่อยากไปที่นั่น ไม่ใช่เพียงเพราะเปรมาทำให้เขาเสียใจมามากเกินไปแล้วเท่านั้น แถมตอนนี้เปรมาอยู่ใกล้ร้าน One Day In Coffee ถ้าเขาไปแล้วกนกอรเห็นเข้า ไม่รู้ว่ากนกอรจะพูดจาเสียดสีอะไรใส่เขาอีก

ไม่รู้ทำไม นฤเบศวร์ยิ่งรู้สึกไม่ชอบฟังเวลาที่กนกอรพูดว่าเขายอมทิ้งและทำทุกอย่างเพื่อเปรมาโดยไม่สนใจอะไร

เพราะมันทำให้เขารู้สึกอึดอัดในใจ

ยิ่งกว่านั้นตอนนี้ในใจลึก ๆ เขาแทบอยากจะให้เทวิกามีข่าวฉาวกับประยสย์จริง ๆ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นกนกอรกับประยสย์ก็คงไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว

“น้าณัฏฐา การประชุมนี้ของผมสำคัญมากหยุดไม่ได้หรอกครับ คุณเป็นแม่ของเปรมา ขนาดคุณยังเกลี้ยกล่อมเธอไม่ได้แล้วผมไปจะมีประโยชน์อะไรครับ เธอยอมฟังแต่คำพูดของยศพัฒน์น้าณัฏฐาลองโทรไปหาพัฒน์ ให้พัฒน์ไปพาเธอออกไปจากที่นั่นดีไหมครับ”

คุณณัฏฐา “…”

“น้าณัฏฐาผมขอวางสายก่อนนะครับ”

นฤเบศวร์กลัวว่าคุณณัฏฐาจะกระเซ้ากระซี้ไม่เลิกเลยรีบวางสายก่อน

พร้อมกับปิดเสียงโทรศัพท์

เขาวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะและนั่งเหม่อลอย

“เจ้านายครับ คุณควรจะปฏิเสธแบบนี้แหละครับ เมื่อก่อนคุณปฏิบัติต่อคุณเปรมายังไงผมไม่รู้ แต่หลังจากผมได้มาติดตามคุณ และกลายเป็นผู้ช่วยของคุณมาหลายปี ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาคุณปฏิบัติต่อคุณเปรมายังไงผมเห็นมาโดยตลอด”

“คุณเปรมาปฏิบัติกับคุณเหมือนเป็นเบี้ย แต่ก็ไม่อนุญาตให้คุณไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหน แต่เธอกลับทั้งรั้งคุณไว้ไม่ยอมปล่อย ทั้งไล่ตามคุณพัฒน์ตลอดทั้งวัน ผมไม่เคยเห็นคนที่...” คำว่ามั่วธันวาไม่ได้พูดออกมา

นฤเบศวร์เงียบไปนานก็พูดว่า “ธันวา ฉันรู้ว่าเปรมาหลอกใช้ฉัน แต่เราโตมาด้วยกัน ต่อให้ไม่พูดถึงเรื่องความรัก พวกเราก็มีมิตรภาพกันมายาวนานกว่ายี่สิบปี จะให้ตัดขาดในทันที ฉันทำไม่ได้หรอก”

ธันวาพูดกับเขาว่า “ทำไมจะตัดขาดไม่ได้ล่ะครับ เจ้านายไม่ได้ไปหาคุณเปรมามาหลายวันแล้วไม่ใช่เหรอครับ แถมไม่ได้โทรไปหาเลยด้วย ธุรกิจของคุณเปรมาถูกคุณพัฒน์กดดันอย่างรุนแรง แม้คุณพัฒน์ยังทิ้งคำพูดรุนแรงและเน้นย้ำว่าเขากับคุณเปรมาไม่ใช่คู่รักสมัยเด็กอย่างที่ทุกคนคิด และในสายตาของเขามีเพียงภรรยาคนเดียวเท่านั้น”

“ถึงอย่างนั้น คุณเปรมาก็ยังไม่ยอมเลิกรา อย่างที่พวกเราทุกคนรู้ ว่าเธอไปที่บี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ปหลายต่อหลายครั้ง เธอยอมที่จะขัดแย้งกับคนมีอำนาจมากกว่าแต่กลับไม่คิดจะมาหาคุณ ซึ่งมันหมายความว่าในสายตาของเธอ คุณยศพัฒน์คือสมบัติล้ำค่า ส่วนเจ้านายเป็นแค่ต้นหญ้าสำหรับเธอเท่านั้น”

“บางทีเธออาจจะยังคิดอย่างมั่นใจว่าถึงแม้เธอจะไม่มาหาเจ้านาย แต่เจ้านายก็ยังรักเธอหัวปรักหัวปำ แค่เธอดีดน้ำเรียกเจ้านายก็จะยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอ เจ้านายครับ พวกเราเป็นผู้ชาย เป็นผู้ชายตรงไปตรงมา ทำใจแข็งหน่อยสิครับ อย่ายอมไปเป็นหมายน้อยวิ่งไล่ตามก้นเธอแบบนั้น”

คำพูดที่ธันวาพูดมีแต่คำพูดรุนแรงทั้งนั้นเลย

แต่เขาทำเพื่อเจ้านาย

“ธันวา นายหยุดพูดได้แล้ว ฉันสับสนจะแย่อยู่แล้ว รีบกลับไปทำงานของนายไป ให้ฉันอยู่เงียบ ๆ คนเดียวสักพัก”

นฤเบศวร์วุ่นวายใจ