รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 326

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองกนกอร

กนกอรอยากจะหดตัวกลับไปก็ไม่ทันแล้ว

พ่อของเธอตะโกนด้วยใบหน้าที่มืดมน "กนกอร ลงมาเดี๋ยวนี้!"

คุณพ่อที่ปกติมักจะเรียกเธอลูกสาวหรืออร แต่ตอนนี้เขาเรียกเธอด้วยชื่อและนามสกุลของเธอ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความโกรธของพ่อของเธอกำลังเพิ่มขึ้น

กนกอรค่อย ๆ ลงมาจากบันได

“พ่อ แม่ คุณปู่”

กนกอรเรียกออกมาเบา ๆ ต่อหน้าผู้อาวุโสในบ้านของเธอ

พ่อของเธอยื่นข้อตกลงการหย่าร้างให้กับเธอ และพูดด้วยความโกรธว่า "นี่มันเกิดอะไรขึ้น?บอกพ่อมาว่า ลูกกับคุณเบศวร์จดทะเบียนสมรสตั้งแต่เมื่อไหร่"

“คุณเบศวร์บอกว่า ลูก…… กับเขาล่ะ ต้องรับผิดชอบเขา เขาโกหกหรือลูกโกหก?”

กนกอรถือข้อตกลงการหย่าร้างแล้วอธิบายอย่างระมัดระวัง "พ่อฟังคำอธิบายของหนูก่อนนะคะ เรื่องไม่ใช่อย่างที่พวกท่านคิด และหนูก็ไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกับคุณเบศวร์ เขาชอบใส่ร้ายคนอื่น คำพูดเชื่อไม่ได้”

"อันที่จริง คือว่า ตอนที่วิกามีเรื่อง หนูกังวลมาก ก็เลยขอความช่วยเหลือจากคุณเบศวร์ และติดเป็นหนี้บุญคุณคุณเบศวร์อย่างมาก ปู่ของคุณเบศวร์บังคับให้เขาแต่งงาน ดังนั้น เขาจึงขอความช่วยเหลือจากหนู…... จากนั้น ก็อย่างที่เห็น เราแต่งงานกันตามข้อตกลงสัญญา และเราได้ลงนามในข้อตกลงสัญญาด้วย แต่สัญญาถูกแบตบอสฉีกทิ้งแล้ว และตอนนี้หนูก็ไม่สามารถเอาสัญญาออกมาได้"

กนกอรหันไปจ้องนฤเบศวร์ แล้วก่นด่า "นฤเบศวร์ คุณอย่าเกินไป!"

“ถ้าเช่นนั้น พวกลูกได้จดทะเบียนสมรสกันจริง ๆ และจดมาสักพักแล้ว?”

กนกอรพยักหน้า

อักษอรพูดต่อ "ลูกไปจดทะเบียนสมรสได้ยังไง?ลูกไม่เคยขอเล่มทะเบียนบ้านกับแม่เลย ถ้าไม่มีใบรับรอง ลูกทั้งสองจดทะเบียนสมรสได้ยังไง?ทำทะเบียนสมรสปลอม?"

กนกอรถอยหลังไปสองก้าว และพูดด้วยเสียงเบา "หนูใช้โอกาสตอนที่แม่เผลอ แอบเข้าไปขโมยทะเบียนบ้านในห้องแม่ แล้วไปที่สำนักงานกิจการพลเรือนเพื่อดำเนินขั้นตอนการจดทะเบียนสมรส จากนั้นก็เอาทะเบียนบ้านกลับมาไว้ที่เดิม…...แม่คะ หนูรู้ว่าหนูทำผิด ใจเย็น ๆ หน่อยนะคะ ไม้ขนไก่มีไว้ทำความสะอาด ไม่ใช่มีไว้หนูตีนะคะ”

เมื่อเห็นแม่ไปหยิบไม้ขนไก่ กนกอรจึงรีบหลบไปอีกด้านหนึ่ง

นฤเบศวร์กระวนกระวายใจ เขารีบลุกขึ้นไปยืนบังอยู่ข้างหน้าเธอ และพูดกับแม่ยายที่กำลังไล่ตีสั่งสอนลูกสาวว่า "คุณแม่ครับ อย่าตีกนกอรเลยครับ ถ้าจะตี มาตีผมเถอะ ผมหนังหนา ไม่กลัวที่จะถูกทุบตีครับ”

อักษอรจะกล้าตีเขาได้อย่างไร

เธอพยายามหลายครั้ง แต่ก็ไม่สามารถตีลูกสาวของเธอได้ และเธอโกรธมากจนชี้ไปที่ลูกสาวของเธอและดุว่า "กนกอรนะกนกอร ปีกกล้าขาแข็งมาก ๆ เลยนะ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ แต่กล้าปิดบังพวกเรา แถมยังขโมยทะเบียนบ้านไปจดทะเบียนสมรสอีก!”

“ตอนนี้ก็มาถือสัญญาข้อตกลงการหย่าร้างอีก ทำไม รู้สึกเสียใจเลยอยากหย่าขึ้นมาเหรอ?”

“แม่ครับ ผมจะไม่หย่ากับกนกอรเด็ดขาดครับ!”

อักษอรจ้องไปที่เขาแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันไม่ได้ถามคุณ”

การแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นจากการตอบแทนบุญคุณและการถูกบังคับ ลูกสาวของเธอถูกรังแกนะ

ต้องหย่า!

นฤเบศวร์สะดุ้ง

คืนนี้แม่ยายดุเป็นพิเศษ

ทว่า เขาก็เข้าใจได้

ใครก็ตามที่รู้ว่าลูกสาวของตัวเองแต่งงานกับคนอื่นโดยไม่พูดอะไรสักคำ จะต้องโกรธมากอยู่แล้ว

“แม่คะ ตอนนั้นที่หนูทำไปก็เพื่อช่วยคุณเบศวร์ให้พ้นจากวิกฤติเท่านั้น ตอนนี้ปัญหาของเขาก็หมดแล้ว หนูคิดว่าความสัมพันธ์ตามสัญญาระหว่างเราควรจะจบลงแล้ว นอกจากนี้ ผู้หญิงของเขาก็มาหาหนู และจ่ายเงินห้าล้านให้หนู เพื่อให้หนูไปจากเขา เขากับหนูแต่งงานกันแบบหลอก ๆ ตั้งแต่แรกแล้ว หนูเลยจะหย่ากับเขาแล้วคืนความเป็นอิสระให้เขา”

“กนกอร เรื่องของผมกับเปรมามันจบแล้ว ผมหมดใจกับเธอแล้ว”

กนกอรพูดกับนฤเบศวร์อย่างจริงจัง "นั่นมันเรื่องของคุณ นฤเบศวร์ ฉันได้ตอบแทนหนี้บุญคุณของคุณแล้ว เรามาหย่ากันเถอะ เลิกราและหย่ากันโดยดี ในอนาคตจะได้ไม่ประหม่าต่อกัน ถ้าทำให้มันยุ่งยากและไม่จบด้วยดี ในอนาคตคงต้องทำเหมือนคนแปลกหน้าแล้ว"

“ผมจะไม่ยอมหย่าเด็ดขาด!”