รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 329

คอนโดกรีนทาวน์

เทวิกาเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผมที่ยุ่งเป็นกระเซิง

ยศพัฒน์เปิดประตูเข้ามาพอดี เห็นผมของเธอยุ่งเป็นกระเซิงเลยพูดว่า “ดึกดื่นป่านนี้แล้ว เธอยังสระผมอีกหรอ”

“มีไดร์เป่าผม เป่าแป๊บเดียวก็แห้งแล้ว เธอก็รู้ว่าดึกแล้ว ทำไมพึ่งกลับมา”

ขณะที่เทวิกาพูดอยู่ เธอก็ได้เดินเข้าไปเอาแขนโอบรอบคอของเขา

ยศพัฒน์มีความสุขมากที่ได้เห็นภรรยาที่น่ารักของเขาเข้ามากอด แขนข้างหนึ่งโอบเอวของเธอ ส่วนอีกข้างกดศีรษะของเธอ เขาก็ได้ก้มหัวลงและจูบที่ริมฝีปากอันอ่อนหวานของเธอ

หลังจากจูบกัน ยศพัฒน์กระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงแหบๆ ว่า "จากนี้ไป ฉันจะไม่กลับมาดึกอีกแล้ว"

อันที่จริงแล้วก็พึ่ง5ทุ่มเองนะ

ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนถือว่าเช้ามากเลยนะ

“มา เดี๋ยวผมช่วยเป่า ต่อจากนี้พยายามสระผมกลางวัน ผมของเธอยาวและหนามาก มันเป่าแห้งยาก”

เขาดึงเธอไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง บังคับให้เธอนั่งลง ยศพัฒน์ไปเอาไดร์เป่าผมมาเป่าผมเทวิกา

“ที่รัก”

“อืม”

“คุณสามารถช่วยผมไปสืบใครบางคนให้ผมหน่อยได้ไหม”

“ใคร?ผู้ชายหรือว่าผู้หญิง?”

เทวิกายิ้มและพูดว่า “ตื่นเต้นมากเลยเหรอ ไม่ต้องกังวลเป็นผู้หญิง เป็นคนรักของพี่ชายฉันแต่พี่ชายไม่อยากให้ฉันรู้ว่าหล่อนคือใคร”

ยศพัฒน์หัวเราะและพูดว่า “วิกา ผมเชื่อใจคุณและเชื่อมั่นในตัวเองว่าคุณมีสามีแบบผม ถึงแม้ว่าผู้ชายคนอื่นจะดีขนาดไหนคุณก็ไม่มีทางไปสนใจพวกเขา”

เขาปฏิเสธที่จะยอมรับความจริง ว่าที่จริงแล้วเขากลัวเทวิกาจะสนใจผู้ชายคนอื่นมาก

ตั้งแต่เทวิกาอายุ13 14 คนที่เข้ามาจีบเทวิกานั้นมีล้นหลาม ฟ้ารู้ว่าเขาได้จัดการกับศัตรูหัวใจของเขามามากเท่าไหร่

เธอบอกว่าเขาเป็นแม่เหล็ก เขาสามารถดึงดูดผู้คนได้ทุกที่ที่เขาอยู่ แต่ที่จริงแล้วเธอไม่ต่างกัน

"ใครคือคนรักของชเนนทร์？ บอกลักษณะของเธอมา ผมจะส่งคนไปสืบมาให้คุณนะ รับประกันเลยว่าจะได้คำตอบอย่างสมบูรณ์แบบ และจะไม่ให้เธอรู้

"พี่ชายของฉันบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง น่าจะเป็นมีความสัมพันธ์กับบริษัทของพี่ชายฉัน เธอชอบแต่งตัวด้วยชุดธรรมดาที่ไม่ว่าชายหรือหญิงก็ใส่ได้ พี่ชายของฉันบอกว่าเขาเห็นเธอถูกผู้หญิงพัวพันมาหลายครั้งแล้ว”

ยศพัฒน์： “……กิติยา？”

“กิติยา？”

เทวิกาหันหน้าไปหาสามี คุณรู้จักเขาเหรอ?

ยศพัฒน์ปิดไดร์เป่าผมแล้วพูดว่า “กิติยาคือผู้นำของเอ็มอาร์ กรุ๊ปเธอชอบแต่งตัวด้วยชุดธรรมดา ผมก็สั้นแบบผม วัน ๆ ใส่แต่สูทสีดำและไม่มีหน้าอก นิสัยก็เย็นชาคนอื่นเลยชอบคิดว่าเธอเป็นผู้ชาย

"ครอบครัวของกิติยาได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น ในรุ่นพ่อแม่ของกิติยาพวกเขามีลูกสาวสองคน แต่กิติยาถูกเลี้ยงดูมาแบบเด็กผู้ชายมาตั้งแต่เด็ก ตอนเธออายุ 15 ปีพ่อแม่ของเธอประสบอุบัติเหตุขณะออกทะเล เรือจม เสียชีวิตทั้งคู่”

"คุณย่าของเธอหลังทราบข่าวก็ป่วยหนัก จากนั้นไม่นาน คุณยายของเธอก็เสียชีวิตลง ในช่วงเวลานั้นเหลือเพียงปู่สูงอายุของเธอที่ต้องเลี้ยงดูตระกูลนนท์สัจทัศน์ ธุรกิจของเอ็มอาร์ กรุ๊ปก็ดิ่งลง"

เรื่องดี ๆ มักจะไม่ค่อยเกิดหลาย ๆ เรื่องพร้อมกัน ส่วนเรื่องไม่ดีมักจะเกิดหลาย ๆ เรื่องพร้อมกันเสมอ คุณปูของเธออายุเยอะแล้วและยังมาสูญเสียลูกสูญเสียภรรยาทีละคน เขาเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ เขาเสียชีวิตอย่างกะทันหันภายในเวลาไม่ถึงครึ่งปี"

ยศพัฒน์ถอนหายใจ แต่ในสายตาเขามีแต่ความเคารพที่มีต่อกิติยา เขาพูดด้วยเสียงต่ำ: "ตอนนั้นกิติยาอายุเพียงสิบหกปีซึ่งยังเป็นนักเรียนมัธยมปลาย แต่จำเป็นต้องเข้ารับตำแหน่งเอ็มอาร์ กรุ๊ปเธอต้องทั้งไปโรงเรียนและใช้ประโยชน์จากวันหยุดของเธอดูแลธุรกิจ”

"ชีวิตนั้นโหดเหี้ยม ตระกูลนนท์สัจทัศน์ประสบอุบัติเหตุครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าจะเป็นญาติหรือเพื่อนที่อยู่ห่างไกล หรือผู้อาวุโสในบริษัท เมื่อเห็นว่า กิติยาและน้องสาวยังเด็ก พวกเขาทั้งหมดตั้งใจที่ทำเรื่องไม่ดีกับเอ็มอาร์ กรุ๊ป แต่กิติยาสามารถปกป้องมันไว้ได้ ความยากลำบากพวกนี้สำหรับคนธรรมดานั้นยากที่จะเข้าใจ”

เทวิการู้สึกเห็นใจกับพี่สะใภ้ในอนาคตของเธอ

"และหลังจากนั้น?"

"กิติยาปกป้องเอ็มอาร์ กรุ๊ปไว้ได้ แต่เอ็มอาร์ กรุ๊ปก็ยังถูกโจมตีไม่หยุดและเธอได้รับผลกระทบอย่างหนัก มันไม่สามารถกลับไปสู่ความรุ่งโรจน์ในอดีตได้อีกต่อไป มันถูกบีบออกจากห้ากลุ่มหลักในห้าบริษัทใหญ่แห่งเมืองแอคเซสซ์ เมื่อกิติยาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เขาดูแลธุรกิจอย่างเต็มที่ เธอพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อพลิกวิกฤต ตอนนี้ เอ็มอาร์ กรุ๊ปกำลังรุ่งเรือง ให้เวลาเธออีกหน่อย ฉันเชื่อว่าเธอสามารถฟื้นคืน ความรุ่งโรจน์ของเอ็มอาร์ กรุ๊ปได้"

ยศพัฒน์ไม่ค่อยชื่นชมคนอื่น แต่กิติยาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เขาชื่นชม

"บริษัทของพี่ชายของคุณสามารถร่วมมือกับเอ็มอาร์ กรุ๊ปได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ากิติยาให้ความสำคัญกับพี่ชายของคุณและบริษัทของเขา เพียงแต่ว่าเธอมีความมุ่งมั่นเหมือนผู้ชาย มันไม่ง่ายเลยที่พี่ชายของคุณจะไล่ตามเธอ"

เทวิกา： “……”

“ที่รัก เมื่อไหร่คุณจะช่วยสานสัมพันธ์และแนะนำให้รู้จักกับพี่สะใภ้ในอนาคตคะ?ถ้าฉันร่วมมือกับพี่ชาย เราจะชนะพี่สะใภ้ไม่ได้เหรอ?”

หลังจากที่เสียงเงียบลง ยศพัฒน์ก็เคาะหัวเธอและพูดกับเธอว่า "คุณกำลังพยายามแย่งชิงผู้หญิงจากพี่ชายของคุณหรือเปล่า"

“คุณพูดแบบเดียวกับพี่ชายฉันเลย ฉันกำลังพัฒนาความสัมพันธ์กับพี่สะใภ้ในอนาคตของฉันอยู่ อย่างไรก็ตาม กิติยามีจุดอ่อนอะไรไหม”

“ทุกคนย่อมมีจุดอ่อน”

จุดอ่อนของหล่อนคือเธอ

"น้องสาวของกิติยา อายุน้อยกว่าเธอสองปี เธอดูเหมือนจะอายุเท่ากันกับคุณ คุณน้องคนเล็กคือจุดอ่อนของเธอ เธอรักน้องสาวของเธอมากและปกป้องน้องสาวของเธอเป็นอย่างดี หากคุณต้องการเข้าใกล้ กิติยาคุณอาจจะเริ่มจากกัญณิศาน้องสาวของเธอก็ได้”

“ที่รัก จากนี้ไปฉันจะไปงานเลี้ยงต่างๆ กับคุณและหาโอกาสผูกมิตรกับคุณกัญณิศา"

"กัญณิศาไม่ค่อยเข้าร่วมงานเลี้ยง และฉันไม่เคยพบเธอ กิติยาปกป้องน้องสาวของเธอเป็นอย่างดี และโลกภายนอกก็ไม่ค่อยรู้จักกัญณิศา"

เทวิกา： “……”

"ถ้าคุณต้องการเป็นเพื่อนกับกัญณิศา ฉันจะส่งคนให้ไปที่บ้านตระกูลนนท์สัจทัศน์ เมื่อกัญณิศาออกจากบ้าน ฉันจะให้คุณพบกับเธอ แล้วคุณสองคนจะกลายเป็นเพื่อนไหมมันขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณแล้วล่ะ "

"เพื่อพี่สะใภ้ในอนาคต ฉันจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน และให้กัญณิศารับฉันเป็นเพื่อนเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ของฉันกับกนกอร"

ยศพัฒน์หัวเราะ “งั้นคุณสู้ๆ นะ”

“ริง ริง ริง!”

เสียงโทรศัพท์ของยศพัฒน์

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและดูหมายเลขผู้โทร ขมวดคิ้วและพูดว่า "นฤเบศวร์ต้องบ้าไปแล้ว ดึกขนาดเขาโทรหาฉันทำไม"

เทวิกาหยิบไดร์เป่าผมจากเขาพร้อมเป่าผมแล้วพูดว่า "โทรหาคุณเพื่อขอประสบการณ์"

กนกอรเอานฤเบศวร์ไปขายและจะหย่ากับนฤเบศวร์

ถ้านฤเบศวร์ไม่ยอมหย่าพวกเขาก็จะทะเลาะกัน นฤเบศวร์ไม่อยากทำร้ายกนกอรแต่อยากแก้ไขปัญหาตรงนี้ดังนั้นเขาจึงมาขอประสบการณ์จากคุณ

ใครให้ยศพัฒน์กับเทวิกาก็แต่งงานกันตามสัญญา

ยศพัฒน์รับสายของนฤเบศวร์อย่างมีพิรุธ

“ยศพัฒน์นายกลับมาหรือยัง？”

“มีอะไรก็พูดมา”

“ฉันอยู่หน้าบ้านนาย ถ้านายอยู่ที่บ้าน ออกมา ฉันจะซื้อเครื่องดื่มให้นายสองแก้ว เรามีเรื่องต้องคุยกัน”

ยศพัฒน์พูดอย่างเฉยเมย: "ฉันไม่คิดว่านายกับฉันมีอะไรที่เหมือนกัน ดังนั้นเราจึงคุยกันไม่ได้"

"ยศพัฒน์เห็นแก่ครั้งที่แล้วที่ฉันช่วยนายไปหาภรรยาของนายที่คลับ มาคุยกัน"

หลังจากที่ยศพัฒน์เงียบ เขาก็ทำหน้าบูดบึ้ง "ฉันให้เวลานายแค่ 20 นาที ดังนั้นมีไรก็ว่ามา"