ยศพัฒน์ยกหัวแม่โป้งให้เขา “พี่ช่างเป็นหลานที่ดีของคุณปู่คุณย่าเหลือเกิน!”
“นั่นเป็นเพราะทั้งสองท่านนอนหลับไม่สนิท และหลับยากด้วย ผมก็แค่ช่วยให้พวกเขาหลับสบายขึ้น มีแต่หลานแท้ๆ ถึงจะกตัญญูพวกเขาแบบนี้”
คุณปู่กับคุณหญิงย่า:……
ทั้งสองคนก้มหน้าพูดคุยกัน ในขณะเดียวกันก็ปล่อยฝีเท้าให้เบาลง และเดินออกไปจากคฤหาสน์โดยไม่รบกวนใคร
เนื่องจากดึกมากแล้ว ทั้งคฤหาสน์ล้อมรอบไปด้วยความเงียบสงบ
ประยสย์พายศพัฒน์เดินไปห้องหนังสือพ่ออย่างคุ้นเคยและคล่องแคล่ว
บอดี้การ์ดสามสี่คนที่เฝ้าอยู่หน้าห้องหนังสือของไซม่อน หนึ่งในนั้นเข้ามาขวางทั้งสองคนไว้อย่างเงียบๆ ส่วนอีกคนไปเดินไปเคาะประตูห้อง เมื่อได้รับอนุญาตจากไซม่อนแล้ว บอดี้การ์ดที่ขวางทั้งสองไว้ ได้เชิญพวกเขาสองคนเข้าไป
ในขณะที่ยศพัฒน์เตรียมจะเคาะประตูนั้น พี่ชายของภรรยาได้มายืนเบียดข้างเขา และเมื่อเบียดเขาไปด้านข้างแล้ว จากนั้นเขายืนมองพี่ชายภรรยายกเท้าขึ้นแล้วถีบประตูลงไป
ยศพัฒน์: “……”
หลังจากที่ประยสย์ถีบประตูห้องเปิดออกแล้ว ได้พาน้องเขยเดินเต๊ะท่าเข้าไปในห้อง
หลังจากนั้นใช้เท้าถีบประตูอีกครั้ง เสียงดังโป้ง ประตูห้องหนังสือได้ปิดลงอย่างเรียบร้อย
ไซม่อนที่กำลังเปิดอัลบั้มรูปดูอยู่นั้น เมื่อได้ยินเสียง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเข้าหากัน แล้วพูดบ่นลูกชายที่เดินเข้ามาว่า: “ประยสย์ แกไม่รู้จักเสียงเบาหน่อยเหรอ?”
“ประตูห้องหนังสือหนักมาก ผมผลักไม่ไหว จึงต้องใช้เท้าถีบ”
ไซม่อน: “……”
เขาปิดอัลบั้มรูปลงให้เรียบร้อย เดิมทีตั้งใจว่าจะล็อกอัลบั้มรูปกลับเข้าไปในลิ้นชัก แต่มือไม้ของลูกชายเร็วมาก ยื่นมือมาแล้วแย่งอัลบั้มรูปไปจากเขา แถมพูดคำพูดยั่วโมโหเขาอีกว่า: “ดึกดื่นขนาดนี้ยังมาดูหญิงงามอีก?เอามาให้ผมดูหน่อย”
ไซม่อนลุกขึ้นแล้วเดินอ้อมออกมาจากโต๊ะทำงาน จากนั้นไปหยิบหวายที่แขวนไว้บนผนัง หันหน้า แล้วประสบสายตากับลูกเขยทำให้ไซม่อนเงียบไปสักพัก สุดท้ายก็แขวนหวายกลับไปไว้ที่ผนังเหมือนเดิม แล้วพูดกับลูกชายว่า: “สามวันไม่ตีแก แกก็ขึ้นมาอยู่บนหัวฉันแล้วใช่ไหม”
“ที่แท้เป็นรูปถ่ายของแม่ผมนี่เอง ตอนแม่ผมยังสาวช่างสวยงามหรือเกิน หน้าตาของผมและวิกาต่างเหมือนแม่”
“ไอ้ลูกชั่ว ฉันหน้าตาน่าเกลียดมากเหรอ?แกกับวิกาต่างสืบทอดยีนสน์เด่นของฉันกับแม่ของแกไป”
ยศพัฒน์หาที่นั่งเองแล้วนั่งลงไป แล้วพูดเตือนสองพ่อลูกออกมาด้วยความหวังดีว่า: “วิกาหน้าตาเหมือนคุณย่าเธอ หน้าตาเธอเหมือนคุณย่าตอนยังสาวอย่างกับแกะ”
สองพ่อลูก: “……”
เนื่องจากประยสย์มาห้องหนังสือของคุณพ่อน้อยมาก จึงไม่รู้ว่าห้องทำงานของพ่อได้ซ่อนรูปถ่ายเก่าๆ ของพวกเขาทั้งสี่คนไว้ในอัลบั้มรูป แต่ว่ารูปถ่ายของเขากับวิกามีเฉพาะช่วงก่อนอายุหกเดือน หลังหกเดือน วิกาถูกวรันธรอุ้มไป หลังจากหายตัวไป พ่อของเขาก็ไม่เคยถ่ายรูปให้เขาอีกเลย
ช่วงวัยเด็กเขากับวิกาน่ารักมากจริงๆ อ้วนท้วนปุ้ยมุ้ย เพียงแต่ มีรูปภาพหนึ่งใบถ่ายตอนเขาอาบน้ำ เขาล่อนจ้อน……
ประยสย์รีบหยิบรูปถ่ายที่ทำให้เขาขายหน้าออกมา แล้วซ่อนไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา ถ้าหากรูปถ่ายใบนี้หลุดรอดออกไป
ถูกคนอื่นเห็นเขา แล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
พฤติกรรมของลูกชายลูกไซม่อนเห็นหมด เขาไม่ได้ห้าม เพราะเขาไม่ได้มีแค่อัลบั้มเล่มเดียวสักหน่อย ไอ้หมอนี่รูปถ่ายตอนเด็กมีตั้งเยอะตั้งเยอะ ไม่ได้มีรูปถ่ายตอนอาบน้ำแค่ใบเดียวสักหน่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน