รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 589

จะพูดยังไงที่นี่ก็เป็นศูนย์กลางอำนาจของโอเอ กรุ๊ป ทั้งยังเป็นอาณาเขตใหญ่ของโอเอ กรุ๊ปด้วย ชลสิถึงจะเป็นคนของตระกูลสาระทา ลูกสะใภ้อย่างเธอ ในสายตาของพวกเขา หย่าแล้วก็เป็นแค่คนนอก

คุณนายสามออกมาดูๆ แล้วกลับเข้าไป พูดกับลูกชายคนเล็ก: “ข้างนอกเงียบสงบ ไม่มีแม้แต่ผีสักตัว ไฟถนนช่วงนั้นก็มืดไปด้วย ไม่รู้ว่าพัง หรือเป็นอะไร”

ไม่ว่าไฟถนนจะเป็นอะไร เธอต้องอาศัยจังหวะที่ไฟดับนี้พาชลออกไป ขึ้นรถจากประตูหลัง

รถคันนั้นคุณนายสามก็เป็นคนเตรียมไว้อยู่แล้ว

นายน้อยสามรู้สึกแปลกๆ แต่เห็นแม่รีบร้อนประคองพ่อออกไป เขาจึงไม่ได้พูดอะไร ออกไปกับแม่ ประคองพ่อรีบเดินออกไป

ตลอดทางไม่มีใครมาพบเข้าเลย

ออกมาจากประตูหลังอย่างปลอดภัย

คนบนรถรีบเปิดประตูรถ ให้สองแม่ลูกยัดชลเข้าไปในรถ

“เจ้าสอง แกไม่ต้องตามมา งานเลี้ยงยังไม่เลิก พวกเขาอาจจะเรียกหาแกอีก”

คุณนายสามไม่ให้ลูกชายคนเล็กตามไปด้วย

ต่อให้เธอไม่ได้โผล่หน้าออกไปอีกมันก็สมเหตุสมผล อันที่จริงในฐานะที่เป็นภรรยาคนแรก เห็นสามีของตนเองพาเมียน้อย กลับมาเข้าร่วมงานเลี้ยงอย่างเปิดเผย ทำให้ตนเองอับอายต่อหน้าเพื่อนฝูงและญาติๆ จึงทนอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว ออกมาจากงานก่อนก็เป็นเรื่องปกติ

นายน้อยสามถามอย่างไม่สบายใจ: “แม่ครับ แม่จะไม่เอาชีวิตของพ่อผมจริงๆใช่ไหม?”

ถึงจะบอกว่าพ่อมีชู้ ต้องการหย่ากับแม่ แต่ยังไงนั่นก็พ่อแท้ๆของเขา นายน้อยสามเพิ่งจะอายุยี่สิบ ยังคงเป็นห่วงพ่ออยู่ เขาจนปัญญาที่จะใจร้ายเหมือนแม่ ทั้งยังไม่สามารถอดกลั้นความโมโหเอาไว้ได้เหมือนพี่ใหญ่เขาด้วย

“ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต แม่แกจะโง่จนถึงขั้นยอมชดใช้ด้วยชีวิตของตัวเองเพื่อผู้ชายที่ล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงอย่างพ่อแกงั้นเหรอ?”

“ต่อให้แม่ยินยอม แม่ก็ไม่อยากทำให้พวกแกเสียใจหรอก”

ถ้าเธอฆ่าชล ลูกสามคนของเธอจะใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลสาระทาได้ยาก

ถึงจะบอกว่าเธอจับชลทำหมัน รอให้ชลฟื้นขึ้นมาก็คงไม่ปล่อยเธอไป แต่มันไม่ถึงขั้นต้องชดใช้ด้วยชีวิตที่เหลืออยู่หรอก พวกนายหญิงคงตำหนิเธอ แต่น่าจะเข้าใจความเกลียดชังของเธอ ถึงยังไงชลก็มีลูกชายสองคนลูกสาวหนึ่งคนอยู่แล้ว

ไม่ใช่ไม่มีผู้ชายไว้สืบสกุลนี่นา อย่างมากที่สุดพวกนายหญิงคงด่าเธอใจร้าย จากนั้นก็บังคับให้เธอกับชลหย่ากัน ไล่เธอออกไปจากคฤหัสน์ตระกูลสาระทา

เธอกล้าเดินมาถึงขั้นนี้ ก็ไม่กลัวการหย่าแล้ว

เพียงแค่สามารถรักษาผลประโยชน์ของลูกชายลูกสาวเธอไว้ได้ก็พอ

“แกรีบกลับไป อย่าให้ใครจับได้”

คุณนายสามเร่งลูกชายคนเล็ก แล้วเข้าไปในรถ

ไม่ช้า รถคันนั้นก็ขับออกไป

นายน้อยสามยืนอยู่ตรงนั้นชั่วครู่ ถึงได้หมุนตัวเดินกลับไป

สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ ท่ามกลางความมืดมีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจดจ้องทั้งหมดนี้อยู่ เพียงแต่ตอนที่คนๆนั้นคิดจะออกไป ก็เจอเข้ากับการโจมตีอย่างแรง โดนใครบางคนฟาดสลบอยู่บนพื้น

นายน้อยสามเดินเข้ามาจากประตูหลัง เดินมาไม่กี่ก้าวก็รู้สึกถึงความผิดปกติ

ตอนที่เพิ่งออกไปเมื่อกี้ ก็มืดมิดเงียบเชียบตลอดทาง

แต่ตอนนี้ ไฟถนนกลับสว่างไสวขึ้นมา

ส่วนความเงียบเชียบยังคงเงียบเหมือนเดิม

หรือว่าเรื่องที่เขากับแม่ทำ มีคนเห็นแล้วงั้นเหรอ?

นายน้อยสามมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นว่ารอบๆด้านจะมีใคร เขาจึงรีบเดิน กึ่งวิ่งเหยาะๆไปทางห้องศูนย์กลางด้านนั้น

วิ่งๆอยู่ กลับเตะไปโดนอะไรเข้า เขาจึงล้มลงไปบนพื้นทันที

เหมือนเตะโดนคนเข้า