รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 714

สรุปคือตั้งแต่มิลินท์ตั้งท้อง กษิดิผู้เป็นสามีก็นอนไม่ค่อยหลับและตื่นเต้นประหม่าอยู่ทุกวัน

มิลินท์หัวเราะเยาะเขา ถ้าเธอตั้งท้องอีกครั้งสองครั้ง เขาอาจจะประหม่าเกินไปจนเป็นบ้าไปเลยก็ได้

“ได้ยินมาว่าหลังจากตั้งท้องได้สามเดือน อาการแพ้ท้องก็ค่อย ๆ ลดลง”

กนกอรก็อยากจะปรึกษาเรื่องหลังตั้งท้องกับเพื่อนรักของเธอเหมือนกัน

“เรื่องของตระกูลสาระทาก็จบลงไปแล้ว คิดว่าต่อไปวิกาก็คงจะไปใช้ชีวิตที่เมืองแอคเซสซ์ คุณย่าชนิศาไม่ต้องกังวลใจไปนะคะ”

กนกอรปลอบหญิงชรา

“ต้องดูการตัดสินใจของวิกา ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน พวกเราก็สนับสนุนการตัดสินใจของเธอแน่นอน”

คุณย่าค่อนข้างใจกว้างมาก

เทวิกาถูกลักพาตัวทำให้ต้องแยกทางจากพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอตั้งแต่ยังเด็ก ตอนนี้ก็เพิ่งจะได้พบกับพ่อแม่แท้ ๆ ของตัวเองแค่ไม่กี่เดือน ถ้าเธออยากจะพักอยู่ที่เมืองซูเพร่าเพื่อเลี้ยงครรภ์ คลอดลูก เพื่ออยู่กับพ่อแม่ของเธอให้มาก ๆ มันก็เป็นเรื่องปกติ

“คุณหญิงคะ คุณชายพัฒน์กับคุณนายน้อยกลับมาแล้วค่ะ”

คุณป้าแม่บ้านเดินเข้ามาบอกพร้อมยิ้มหน้าบาน

คุณนายน้อยตั้งท้องกลับมาด้วย

เมื่อคุณย่าได้ยินดังนั้นก็จะลุกขึ้นออกไปรับทันที คุณปู่ภูธิปก็รีบขัด “วิกานั่งเครื่องบินส่วนตัวกลับมา เครื่องบินต้องไปจอดที่สนามหญ้าใหญ่ที่เชิงเขาของวิลล่า ขึ้นลงเขามันเหนื่อยง่าย คุณก็อายุมากแล้วไม่ต้องไปกับพวกเขาหรอก กลัวจะไม่ได้เจอกันหรือไง”

ทุกคนก็ขอคุณย่าว่าไม่ต้องออกไปเหมือนกันและให้รออยู่ภายในบ้าน

วันนี้อุณหภูมิค่อนข้างต่ำ คฤหัสน์เมเปิลอยู่ห่างจากเขตเมืองที่คึกครื้นเสียงดัง ล้อมรอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ ไม่มีตึกสูงบังลมจากภูเขา ทำให้อุณหภูมิต่ำกว่าเขตเมืองเล็กน้อย

ณภัทรพูดขึ้นว่า “คุณย่าครับ พี่สามกับคุณชุติภาอยู่ในสวนดอกไม้แหนะครับ”

พี่ใหญ่กลับมาแล้ว คุณย่าก็อยากจะออกไปต้อนรับ คงจะมีแต่พี่ใหญ่เท่านั้นที่จะได้รับการปฏิบัติแบบนี้

เมื่อหญิงชรานึกได้ว่าตัวเองอายุมากแล้ว วิ่งขึ้นลงเขาคงจะทำให้หลานชายกับภรรยาที่เพิ่งจะกลับมาต้องเป็นห่วง จึงนั่งลงที่เดิม พอได้ยินคำพูดของณภัทรคุณย่าก็ฟาดเข้าให้หนึ่งที แต่ว่าไม่ได้ออกแรงอะไรมากมาย

แต่ณภัทรก็ยังดูงง ๆ กับฝ่ามือของคุณย่าที่ตีเขาเหมือนกัน และได้แต่มองคุณย่าอย่างไม่เข้าใจ

“หยุดบ่นย่าในใจได้แล้ว คนที่ย่าคิดถึงคือวิกา ไม่ใช่พี่ใหญ่ของเราสักหน่อย”

ณภัทร ...คุณย่าอ่านใจคนได้หรือเปล่าเนี่ย

เขาไม่เชื่อหรอกว่าคุณย่าจะไม่เป็นห่วงพี่ชาย

ในช่วงวันที่ตระกูลสาระทากับตระกูลเลิศธนโยธาต่อสู้กัน ผู้ใหญ่ในตระกูลต่างพากันตนอนไม่หลับ แม้แต่พ่อแม่ของเขาก็กังวลอยู่หลายวัน จนกระทั่งได้รับข่าวดีจากทางตระกูลสาระทา ทุกคนถึงกลับมาเป็นปกติ

ทุกคนไม่ชอบพูดออกมาตรง ๆ ว่าเป็นห่วง เพียงแต่จะแอบกังวลใจลับหลังพวกเด็ก ๆ หลาน ๆ จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือไม่ก็สูบบุหรี่หมดไปหลายต่อหลายมวน

“ดูพี่สามของเราสิ ชอบคุณชุติภา ก็พยายามทำทุกอย่าง เกลี้ยกล่อมคุณชุติภาให้อยู่ร่วมงานแต่งงานของอรก่อนไป ถึงแม้ว่าพี่สามจะไม่ได้ทำเพื่อความรัก แต่เพื่อจะขอเป็นศิษย์ก็ตามแต่ อย่างน้อยเขาก็ลงมือทำ ไม่เหมือนเรา เวลาว่างก็อยู่แต่บ้าน อยู่แต่บ้านแบบนี้จะมีเมียหล่นลงมาจากฟ้าตกลงบนเตียงนอนให้หรือไง”

ณภัทรลุกขึ้นทันทีและรีบเดินออกไปพร้อมพูดว่า “คุณย่าครับ ผมคิดถึงพี่ใหญ่มากเลย ผมไปรับพี่ใหญ่ก่อนนะครับ”

เขายอมวิ่งขึ้นลงเขารับลมหนาว ดีกว่าต้องทนฟังคุณย่าบ่นเรื่องที่เขาไม่รู้จักไล่ตามหาภรรยา

เขาไม่มีเป้าหมายจะให้ไล่ตามอะไรล่ะ

“บ่นไม่กี่คำก็หนีซะละ จริง ๆ เลย เอาแต่ขลุกตัวอยู่บ้านจะขุดผู้หญิงที่ไหนออกมาได้หรือไง” คุณย่าพูดกับกนกอรอย่างจนปัญญา “อุตส่าห์คิดว่าจะขายเขาออกแล้วเชียว สุดท้ายชักดาบซะงั้น แม้แต่รูปร่างหน้าตายังจำไม่ได้เลย”