รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 734

หมอเทพตอบเสียงอืมและไม่ได้ถามอะไรอีก แต่พูดว่า: “มีอาหารเหลือให้เธออยู่ในครัว กำลังอุ่นอยู่ในหม้อ เธอสามารถไปกินเองได้”

ชุติภายิ้มและพูดว่า: “อาจารย์ก็ยังรักหนูอยู่ดี”

“รักแล้วจะมีประโยชน์อะไร ออกไปนานขนาดนี้แล้ว กลับมาก็ไม่ได้พาผู้ชายมาเลย จะว่าไปเธอก็ไม่ได้ขี้เหร่แถมยังมีความสามารถ แค่บุ่มบ่ามนิดหน่อย แล้วทำไมถึงยังไม่แต่งงานล่ะ”

“ถ้าเธอแต่งงานได้ อาจารย์จะยกเงินครึ่งหนึ่งทั้งชีวิตของอาจารย์ให้เธอเป็นค่าสินสอด แต่กลัวว่าถึงอาจารย์จะขาดทุนเธอก็ไม่ได้แต่งงานหรอก การรับหญิงสาวมาเลี้ยงดูมันช่างน่าปวดหัวจริงๆ กลัวว่าจะแต่งงานไม่ได้”

ชุติภาเถียงอาจารย์: “อาจารย์คิดว่าถ้าอาจารย์รับเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาเลี้ยง จะรับรองได้เหรอว่าเขาจะแต่งงาน อาจารย์ก็ยังดีไม่พอเหรอ อาจารย์โสดมาหกสิบกว่าปีแล้ว ก็ไม่เคยเห็นอาจารย์จะหาภรรยาเลย”

หมอเทพ: “……”

“ดูสิ ฉันรับเธอมาเลี้ยงจนโตขนาดนี้ ฉันหวังว่าเธอคงจะหาผู้ชายดีๆมาแต่งงานด้วย มัดผิดด้วยเหรอ รู้แต่เถียงกับฉัน โชคดีที่เธอเป็นลูกศิษย์ของฉัน ไม่ใช่ลูกสาวของฉัน ไม่งั้นอาจารย์คงโมโหตายแน่”

หมอเทพบ่นความอกตัญญูของชุติภากับเพื่อนเก่าของเขา

จอมโจรยิ้มและพูดว่า: “นั่นเป็นเพราะชุติภามีความสามารถ ทุกวันนี้เด็กที่มีความสามารถนั้นตาสูงและจู้จี้จุกจิกมาก ถ้าผู้ชายไม่เก่งจริง คงเขาถึงตาพวกเธอไม่ได้หรอก ก็เหมือนกับณิศาบ้านฉัน ถึงอายุที่ต้องแต่งงานแล้ว แม้แต่แฟนก็ยังไม่มี”

“คนอื่นเป็นแม่กันล่ะ เธอยังเป็นโสดอยู่เลย เฮ้อ เป็นครูหนึ่งวัน เปรียบดั่งเป็นพ่อชั่วชีวิต พวกเราก็เป็นเหมือนพ่อ มีเรื่องให้กังวลไม่รู้จบ”

หมอเทพพูดกับเพื่อนเก่าว่า: “พอเถอะ นายอย่ามาอวดฉันเลย ณิศาบ้านนายไม่ใช่ไปแอบปิ้งกับนายน้อยตระกูลสาระทาเหรอ นายน้อยตระกูลสาระทานั้นยอดเยี่ยมมาก ณิศาตาดีจริงๆ ส่วนบ้านฉันนี้นะ แค่มีตาถึงครึ่ง มีโชคครึ่งหนึ่งของณิศา ฉันก็พอใจแล้ว”

ชุติภา: “……หนูไปกินข้าวก่อนนะคะ”

ถ้าฟังต่อไปอีก เธอคงกินไม่ได้ลงอีกแน่

ตลอดทางกลับเธอหิวมาก

ในท้องยังมีลูกของณภัทรอยู่เลย

ชุติภาคิดว่าตอนนี้นี้ท้องยังดูไม่ออก จะให้ตาแก่รู้ไม่ได้ว่าเธอท้อง ไม่อย่างงั้นโดยท่าทีตาแก่ที่ต้องการหอเธอส่งคนอื่น เขาจะต้องอดไม่ได้ที่จะไปหาณภัทร และณภัทรรับผิดชอบเธอและลูกแน่

โดยเฉพาะณภัทรยังเป็นนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าในเมืองแอคเซสซ์

ลูกชายของตระกูลอริยชัยกุลนั้นดีมาก

ก่อนที่เธอจะออกไป ตาแก่ก็บอกเธอว่าให้เธอจะหาโอกาสจับลูกชายของตระกูลอริยชัยมาเป็นสามีของเธอ เพื่อที่เขาจะได้ตายตาหลับ

“รู้จักแต่กินอยู่วันๆ ถ้ากินอีกเดี๋ยวก็กลายเป็นหมูหรอก ทั้งอ้วนและขี้เหร่ ยิ่งไม่มีใครเขาเอาอีก”

ชุติภา: “……”

เธอกลายเป็นหมูได้อย่างไร

เธอเพิ่งกลับมาไม่ใช่เหรอ

อาจารย์และลูกศิษย์แยกกันมานานแล้ว ตาแก่ปากบอกว่าคิดถึงเธอ แต่เธอกลับมาไม่กี่นาที ตาแก่ก็เริ่มรังเกียจเธอแล้ว

เธอขี้เกียจที่จะตอบอาจารย์อีกแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้จักจบไม่รู้จักสิ้น

เธอคิดว่า อาจารย์ทุกคนในโลกคงเป็นเหมือนกัน ถ้าใช้คำพูดของตาแก่ก็คือ เป็นครูหนึ่งวัน เปรียบดั่งเป็นพ่อชั่วชีวิต คนที่พ่อแม่ไม่ใช่ว่ากังวลเรื่องการแต่งงานของลูกเหรอ

ชุติภาหันหลังและกำลังจะเดินจากไป