“อย่าคิดมาก ตอนนี้พิรัตน์อยู่กับเรายังคงปลอดภัยอยู่ คืนนี้ฉันจะกลับบ้าน แล้วเรามาคุยกันดีๆ”
“อืม นายยุ่งอยู่ใช่ไหม งั้นนายทำงานต่อก่อนเถอะ”
อารมณ์ดีของเทวิกาถูกทำลายเพราะเรื่องภูมิหลังของพิรัตน์
ยศพัฒน์กำชับเธอสองสามคำก่อนที่จะวางสาย
เทวิกาอารมณ์ไม่ดี เธอจึงไปที่ร้านกาแฟของเธอ
เนื่องจากกนกอรกำลังตั้งครรภ์ เธอจึงไม่ได้ไปฮันนีมูนหลังจากแต่งงาน และเธอไม่ต้องการเลี้ยงครรภ์ที่บ้าน ดังนั้นเธอจึงยืนกรานที่จะกลับร้านกาแฟหลังแต่งงาน
เพื่อนรักทั้งสองคนกลับมารวมตัวกันที่ร้านกาแฟ
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วยิ้ม
“ฉันรู้ว่าเธอไม่สามารถอยู่บ้านนิ่งๆได้”
ทวิกาพูดอย่างคุ้นเคย และเดินไปหาเพื่อนของเธอที่แคชเชียร์ “วันนี้เธออยู่ที่ร้านมาทั้งวันแล้วหรือเพิ่งมาที่นี่”
“ฉันเพิ่งมาที่นี่เมื่อตอนบ่าย ทำไมเธอถึงอยู่คนเดียวล่ะ แล้วพิรัตน์อยู่ที่ไหน?”
กนกอรมองไปข้างหลังเพื่อน ยกเว้นบอดี้การ์ดที่ตามมา เธอไม่เห็นใครอื่น
หลังจากที่บอดี้การ์ดเข้ามา เขาก็หาที่นั่งโดยอัตโนมัติและนั่งลง ปกป้องคุณหญิงอย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นบอดี้การ์ดของตระกูลเดชอุป บอดี้การ์ดของตระกูลอริยชัยกุลก็พยักหน้าไปทางพวกเขา
ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าใจซึ่งกันและกันโดยไม่จำเป็นต้องพูดออกมา
“แม่สามีของฉันดูแลอยู่”
เทวิกาเดินเข้าไปทางแคชเชียร์ จากนั้นมองกนกอรขึ้นและลง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “อร ฉันรู้สึกว่าหลังจากงานแต่งงาน เธอตัวกลมขึ้นเล็กน้อยนะ”
เธอหยิกเนื้อเอวเพื่อนอย่างตั้งใจ “เอวเรียวๆก็หายไปแล้ว”
กนกอรก็บีบเอวของเธอ “เธอยังมาว่าฉันอีก เธอคิดว่าของเธอก็ยังมีอยู่อีกเหรอ ท้องของเธอใหญ่พอๆกับของฉันเลย และในอีกสองเดือนท้องของเธอจะใหญ่กว่าของฉัน”
เธอตั้งครรภ์ลูกคนเดียว แต่ของเทวิกาเป็นลูกแฝด
“พวกเธอโชคดีมาก สามารถมีลูกสองคนในครั้งเดียว ลินท์ใช่ และเธอก็ใช่ ฉันอยากมีลูกอีกสักคน แต่ต้องทนกับความเจ็บปวดของการตั้งท้องอีกสิบเดือนอีกครั้ง”
หลังจากที่รู้ว่าเธอท้อง พ่อผัวและแม่ผัวของเธอก็ปฏิบัติกับเธอดีกว่าเมื่อก่อนมาก
ก็แค่——
แม่สามีบัณฑิตามักพูดถึงการมีลูกชายอยู่เสมอ
แม้ว่ากนกอรจะเคยฝันถึงการตั้งครรภ์ครั้งหนึ่ง ฝันว่ามีเด็กผู้ชายเรียกเธอว่าแม่ แต่เธอก็ยังรับประกันไม่ได้ว่าลูกในท้องของเธอจะต้องเป็นลูกชาย
แม่สามีทำให้เธอกดดันในการคลอดลูกชายมาก โดยหวังว่าเธอจะคลอดลูกชายคนโต และบอกว่าการมีลูกชายก่อนนั้นเป็นเหมือนการให้ความมั่นใจมากขึ้น แต่ถ้าเธอคลอดลูกเป็นลูกสาว ก็ให้เธอคลอดคนที่สามคนที่สี่ต่อ
ยังไงซะในความหมายของแม่สามีก็คือต้องมีลูกชาย!
“ตั้งท้องลูกแฝดมันเหนื่อยนะ เธอไม่ค่อยอ้วกมาก แต่ฉันอ้วกแทบตาย”
เทวิกาหันกลับมาและคั้นน้ำผลไม้สดสองแก้วให้ตัวเธอเองและเพื่อนของเธอ และไปหยิบขนมอบใหม่สองสามอย่าง ทั้งสองคนนั่งที่แคชเชียร์ดื่มน้ำผลไม้และกินของว่าง
น่าแปลกที่เทวิกาจะไม่อาเจียนตอนกินของว่าง
เธอบอกยศพัฒน์ว่าเจ้าตัวน้อยสองคนในท้องของเธออาจจะเป็นคนรักของหวานมากๆ
ยศพัฒน์พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
ลูกน้อยยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลย จะรู้ได้อย่างไรว่าชอบของหวาน?
“ยังอ้วกอีกเหรอ”
“อย่างไรก็ตาม หลังจากกินไปไม่นานก็จะอาเจียนเลยทันที โดยเฉพาะดื่มนมไม่ได้เลย ซึ่งแม่สามีของฉันบอกว่าตอนเธอท้องยศพัฒน์นั้น เธอก็ไม่สามารถดื่มนมได้”
เพราะเธอไม่อ้วกหลังจากกินของว่าง เทวิกาจึงกินเยอะหน่อย
เธอเป็นคนรักของหวานมาโดยตลอด
“สามีที่บ้านเธอไม่ติดเธอแล้วเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน