รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 770

"พี่ ฉันจะอาศัยอยู่ในเมืองแอคเซสซ์บ่อยกว่า งานของฉันก็อยู่ที่นี่"

ณิศาปลอบพี่สาวของเธอ

ในความเป็นจริง เธอก็ยังไม่อยากห่างจากพี่สาวของเธอ

ถ้าประยสย์ไม่ได้เป็นทายาทผู้สืบทอดของตระกูลสาระทา หรือมีภาระหน้าที่ที่ต้องแบกไว้ เธอก็อยากจะพาประยสย์ไปอาศัยอยู่ในบ้านของเธอ

"เธอสามารถไปเปิดสำนักงานนักสืบของเธอที่เมืองซูเพร่าได้ รับรองว่าธุรกิจของเธอจะเฟื่องฟู"

ในอนาคต น้องสาวเป็นภรรยาของนายน้อยแห่งตระกูลสาระทา ด้วยสถานะเช่นนี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่ธุรกิจจะเฟื่องฟู

“ค่อยว่ากันภายหลัง ฉันยังไม่ได้แต่งงานกับเขา”

ณิศาหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาอีกครั้ง "ถ้าคนอื่นได้ยินเข้า คงจะคิดว่า ฉันอยากแต่งงานจนตัวสั่นแน่ ๆ"

ประยสย์บอกว่าเขาจะขอเธอแต่งงานคืนนี้ และเธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอเซอร์ไพรส์ที่เขาเตรียมไว้ให้เธอ

กิติยารู้สึกขบขันกับคำพูดของเธอ

“เมื่อคืนเธอออกไปข้างนอกมาใช่ไหม?รอยคล้ำใต้ตาของเธอชัดเจนมาก เธอนอนพักอีกสักหน่อยเถอะ พี่ลงไปข้างล่างก่อน ไม่รู้ว่าพี่เขยของเธอจะเป็นห่วงขนาดไหนแล้ว”

เมื่อกี้เธอจริงจังมาก

น้องสาวของเธอยังตกใจ ไม่ต้องพูดถึงชเนนทร์

“พี่รีบไปเถอะ เรื่องของฉัน ยังไม่ต้องให้คนของตระกูลสาระทารู้ก็พอ พี่เขยเป็นคนกันเอง ไม่ต้องปิดก็ได้”

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง กิติยาก็รู้ว่าน้องสาวของเธอหมายถึงอะไร เธอจึงไม่พูดอะไรมาก ขอให้น้องนอนต่อ และเธอก็ลงไปชั้นล่าง

ชเนนทร์กำลังนั่งดูทีวีอยู่ที่บนโซฟาในห้องโถง บอกว่าเขากำลังดูทีวีอยู่ ทว่า เขาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ถือรีโมตคอนโทรลและเปลี่ยนช่องไปเรื่อย ๆ

มองขึ้นไปที่ชั้นสองบ่อย ๆ

เป็นห่วงภรรยาและน้องเมีย

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ภรรยาที่รักและทะนุถนอมน้องเมียมาโดยตลอด กลับเข้มงวดกับน้องเมียแบบนั้น

ดูเหมือนจะโกรธมาก

เมื่อเขามองขึ้นไปอีกครั้ง เขาเห็นร่างของกิติยา ชเนนทร์รีบวางรีโมตคอนโทรลลงทันที ลุกขึ้นเดินไปที่บันได และเงยหน้าขึ้นมองกิติยาที่กำลังเดินลงมาทีละขั้น

"ที่รัก"

รอยยิ้มอันอบอุ่นผุดขึ้นบนใบหน้าของชเนนทร์ เขาถามขึ้นเบา ๆ ว่า "คุณกับณิศาคุยกันเสร็จแล้วเหรอ?"

"อืม"

กิติยาเดินตรงมาหาเขา เธอยื่นมือออกไป และเขาก็คว้ามือเธอไว้ทันที

เดินเคียงข้างเธอไปที่โซฟาแล้วนั่งลง

"อยากดื่มน้ำไหม?"

"ไม่อยาก"

“อยากกินผลไม้ไหม?ผมปอกไว้แล้วแล้ว ผลไม้หลังอาหาร”

ชเนนทร์หยิบจานผลไม้บนโต๊ะกาแฟขึ้นมาทันที ในจานมีผลไม้หั่นเป็นชิ้น ๆ มากมาย เขาใช้ส้อมเล็ก ๆ จิ้มผลไม้ชิ้นหนึ่งแล้วส่งไปที่ปากของกิติยาอย่างเอาใจใส่

หลังจากที่กิติยาอ้าปากกินผลไม้ชิ้นนั้น เธอก็พูดว่า "วางไว้ตรงนั้น ถ้าฉันอยากกิน เดี๋ยวหยิบกินเอง"

ชเนนทร์วางจานผลไม้กลับไปที่เดิม มองมาที่เธอแล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า "ณิศาทำอะไรผิดเหรอ?"

"ณิศายังเด็กและมีประสบการณ์ในโลกไม่มากนัก หากเธอทำอะไรผิด คุณสอนเธออย่างใจเย็น แล้วเธอจะเข้าใจ อย่ารีบเร่งจนทำให้เธอกลัว"

ในสายตาของชเนนทร์ น้องเมียของเขาเป็นเหมือนแก้ว แค่พูดเสียงดังใส่เธอ ก็สามารถทำให้เธอกลัวได้

สีหน้าของภรรยาในเมื่อสักครู่ค่อนข้างน่ากลัว

เขากังวลว่าน้องเมียจะกลัว

“ณิศาล่ะ?”

ไม่เห็นน้องเมียลงมาด้วย

คงไม่ช่เพราะถูกภรรยาของเขาดุ แล้วแอบร้องไห้อยู่ชั้นบนนะ?

กิติยาหันศีรษะไปมองที่สามีของเธอ

เธอถามว่า "ชเนนทร์ คุณคิดว่าณิศาเป็นคนแบบไหน?"

ชเนนทร์รู้สึกสับสนกับคำถามของเธอ