“พ่อตัดสินใจพาแม่ออกไปเที่ยว แล้วจะกลับมากันเมื่อไหร่คะ?”
ญาณินเอื้อมมือไปแตะท้องกลมของลูกสาวของเธอเบา ๆ และยิ้มด้วยความรัก "เมื่อเจ้าตัวน้อยทั้งสองในท้องของลูกคลอดออกมา พ่อกับแม่จะกลับมาอย่างแน่นอน"
"จะไปนานขนาดนั้นเลยเหรอคะ"
เหลือเวลาอีกหลายเดือนกว่าเธอจะคลอด
ญาณินยิ้ม "พริบตาเดียว เดี๋ยวมันก็ผ่านไป"
เทวิกากอดเอวแม่ของเธออย่างออดอ้อน "หนูไม่อยากแยกจากพ่อแม่นี่คะ"
“แม่รับรองว่า ทุกครั้งที่ไปที่ไหน แม่จะถ่ายรูปส่งมาให้เยอะ ๆ ลูกจะได้ดูวิวสวย ๆ ของโลกใบนี้โดยไม่ต้องออกไปไหน”
"แบบนั้น มีแต่ทำให้หนูอยากเดินทางไปทั่วโลกด้วยน่ะสิคะ"
ญาณินหัวเราะออกมา "ตอนนี้ลูกยังไม่สามารถไปไหนไกลได้ และหลังจากคลอดลูก ก็ไม่อยากห่างลูกอีก ก็ต้องรอถึงวัยนี้เหมือนพ่อกับแม่ ลูก ๆ เป็นฝั่งเป็นฝา และสามารถรับช่วงต่อธุรกิจได้แล้ว ถึงจะวางใจและปลดปล่อยภาระหน้าที่ทุกอย่าง จากนั้นค่อยใช้ชีวิตวัยชราที่ตัวเองอยากใช้”
"พ่อแม่ของหนูยังไม่แก่เลย ไม่ใช่ชีวิตวัยชราเสียหน่อย"
"ใช้ชีวิตวัยชราล่วงหน้า"
“แม่คะ หนูก็อยากใช้ชีวิตวัยชราล่วงหน้าจริง ๆ ค่ะ รอหนูเกษียณ ต้องรออีกตั้งยี่สิบกว่าปี หึย ๆ แม่ ทำไมหนูเพิ่งท้องล่ะ”
เทวิการอไม่ไหวที่จะให้ลูก ๆ ของเธอจะเติบโตและรับช่วงต่อธุรกิจได้แล้ว ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอจะได้เป็นเหมือนพ่อแม่ของเธอ ไม่ต้องมีภาระใด ๆ ไปเที่ยวรอบโลก และใช้ชีวิตคู่รักกันสองคน
"ลูกน่ะ ยังต้องใช้ชีวิตแบบนี้ไปอีกยี่สิบกว่าปีเลย"
ใกล้ถึงบ้านตระกูลนนท์สัจทัศน์แล้ว สองแม่ลูกก็หยุดพูดเรื่องการใช้ชีวิตในวัยชราแล้ว
เมื่อรู้ว่าตระกูลสาระทาจะนำสินสอดมาให้ในวันนี้ เพื่อนบ้านของตระกูลนนท์สัจทัศน์ รวมถึงคนที่อยู่ละแวกนั้นก็อดไม่ได้ที่จะร่วมชมและดูว่า สินสอดของตระกูลสาระทาจะหนาเพียงใด
ได้ยินมาว่าตระกูลสาระทานั้นร่ำรวยเงินทอง และนายน้อยตระกูลสาระทาเป็นลูกชายคนเดียวของเขา ลูกชายคนเดียวกำลังจะแต่งงาน ดังนั้น สินสอดทองหมั้นที่นำมาต้องเยอะมากแน่ ๆ
หญิงชราและสามีของเธอ ควักเงินส่วนตัวออกมาจำนวนมากเพื่อเป็นสินสอดให้ประยสย์ ทว่า มันยังไม่พอ ไซม่อนและภรรยาก็ควักเงินออกมาเยอะเช่นกัน
ทรัพย์สินส่วนตัวของประยสย์ ไม่จำเป็นต้องแตะต้องเลย สินสอดทองหมั้นของเขาก็สูงเสียดฟ้าแล้ว
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสินสอดทองหมั้นที่ตระกูลสาระทาส่งมานั้นทำให้ทุกคนติดตาติดใจ
สองวันต่อมา ก็ถึงตาตระกูลอริยชัยกุลที่จะมอบสินสอดทองหมั้นให้ตระกูลวาชัยยุงแล้ว
เทวิกาเกิดในตระกูลสาระทา แต่เธอเติบโตในตระกูลวาชัยยุง ตระกูลวาชัยยุงก็เป็นบ้านแม่ของเธอเช่นกัน ในวันที่แต่งงาน เธอนั้นออกไปจากบ้านตระกูลวาชัยยุง
งานแต่งงานของทั้งสองคู่ถูกจัดขึ้นในวันเดียวกัน หลังจากการปรึกษาหารือกันของผู้อาวุโส ผ่านการยินยอมของบ่าวสาวทั้งสองคู่ วันนั้น งานแต่งงานจัดขึ้นที่โบสถ์แห่งหนึ่งในเมืองแอคเซสซ์
วันที่ยี่สิบหกของเดือนจันทรคติที่สิบสอง เป็นวันที่คุณชายพัฒน์แห่งตระกูลอริยชัยกุลและคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลสาระทาเทวิกาจากเมืองซูเพร่าได้จัดพิธีแต่งงานขึ้น
เรื่องราวความรักของทั้งคู่แพร่สะพัดไปทั่วเมืองแอคเซสซ์มาเกือบปีแล้ว และทุกคนก็รู้มานานแล้ว
เทวิกาเป็นคนที่เหล่าบรรดาผู้หญิงอิจฉาที่สุด
แม้ว่าเธอจะเคยประสบอุบัติเหตุตอนเด็ก แต่เธอก็โชคดีมาก ถูกตระกูลวาชัยยุงรับเธอมาเลี้ยงและปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นลูกแท้ ๆ เธอเติบโตมาอย่างแข็งแรงและมีความสุข ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยกะทันหันนั้น ก็เป็นคนที่รอเธอเติบโตขึ้น และเป็นลูกชายคนโตของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด
ในอดีต ทุกคนอิจฉาเธอที่ได้แต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย ราวกับหนูตกถังเข้าสาร
งานแต่งงานของนายน้อยแห่งตระกูลสาระทาและคุณหนูรองแห่งตระกูลนนท์สัจทัศน์ก็จัดขึ้นในวันนี้เช่นกัน เนื่องจากระยะห่างระหว่างทั้งสองตระกูล งานแต่งงานจึงจัดขึ้นที่เมืองแอคเซสซ์ก่อน จากนั้นจึงกลับไปจัดงานเลี้ยงที่เมืองซูเพร่า และเชิญผู้อาวุโสทั้งหลายมาดื่มเหล้ามงคล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน