รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 14

ใครจะคิดว่าหญิงสาวที่ดูหุ่นดีสูงโปร่ง เธอจะซ่อนรูปได้ขนาดนี้ ทรวงอกอิ่มที่ล้นบราเซียร์ เพียงแค่ออสตินได้สัมผัสทำให้เขาถึงกับแทบคลั่ง เธอช่างสวยหมดจดตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ไม่มีส่วนไหนที่ชายตัวโตสัมผัสแล้ว ทำให้เขาไม่ลุ่มหลงได้ เหมือนกับว่าหัวใจของชายหนุ่มกำลังเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อหญิงสาวใต้ร่างคือใบพลู ยอดหญิงเจ้าพยศ แต่เธอกำลังจะสยบให้แก่ความเป็นชายของเขา

“อื้ม” เพียงแค่ชายหนุ่มผละจูบออก หญิงสาวถึงกับส่งเสียงครางกระเส่า พร้อมกับใบหน้าแดงระเรื่อ เนื่องจากว่าเธอรู้สึกเขินอาย เมื่อตัวเองกำลังอยู่ใต้ร่างออสตินอย่างกระชั้นชิด เนื้อแนบเนื้อเสียจนเขาแทบจะเข้าสิงเธออยู่มะรอมมะร่อ ซึ่งใบพลูเองก็ไม่อาจขัดขืน ฝืนความต้องที่เกิดขึ้นได้

“ออสติน ฉะ... ฉันกลัว” หญิงสาวถึงกับพูดจาตะกุกตะกักออกมาเมื่อถูกออสตินสอดฝ่ามือลงไปใต้แผ่นหลัง เพื่อปลดตะขอบราเซียร์สีสดออกให้พ้นจากทรวงอกกลมโต จนเธอรู้สึกว่าเขากำลังจะทำในสิ่งที่หญิงสาวหวาดกลัว ถ้าหากแก่นกายของความเป็นชายสอดเข้ามาภายในกายของเธอ แน่นอนว่าใบพลูไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน เธอย่อมกังวลในครั้งแรก กับการได้ยินได้ฟังมา

“เธอสวยมากรู้ตัวหรือเปล่า อย่ากลัวไปเลยที่รัก ฉันจะทำเบาๆ” ถ้อยคำหวานที่เขาเอื้อยเอ่ยเรียกเธอที่รัก บวกกับสายตาคมที่จับจับดวงหน้างามด้วยความหวานหยาดเยิ้ม ส่งผลให้หัวใจดวงน้อยแทบละลาย เมื่อถูกผู้ชายอย่างออสตินป้อนคำหวานให้หัวใจดวงน้อยกระชุ่มกระชวย

“สัญญานะ ว่าจะทำเบาๆ” หญิงสาวยังคงพูดสวนกลับไป เพื่อขอความมั่นใจจากเขาอีกครั้ง แม้ว่าเธอจะรู้สึกเขินอาย

“ฉันขอสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย” สิ้นเสียงทุ้ม ออสตินได้บรรจงจูบลงไปที่เรียวปากอิ่มน้ำด้วยความนุ่มนวล ก่อนจะดูดดื่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่มือของเขาได้รั้งบราเซียร์สีสดออกไปจากทรวงอกอวบอิ่ม เผยให้เห็นความงามของสองเต้ากลมโต บวกกับเอวคอดกิ่วที่มีส่วนเว้าส่วนโค้ง ทำให้หัวใจของออสตินเต้นแรงจนแทบกระเด็นออกมาจากอกข้างซ้าย เพียงแค่ชายหนุ่มแตะฝ่ามือลงไปเบาๆ ทำให้เขาอยากจะกลืนกินลงไปทั้งพวง

เมื่อความแน่นบวกกับการเคล้นคลึงที่มีขนาดพอดีมือ ทำให้เขารู้เลยว่าเธอมีค่ามากกว่าอัญมณีที่หลายคนต้องการอยากได้มาครอบครอง แต่ทว่าเขากำลังจะตีตราจองเป็นเจ้าของเธอ ตราบจนชั่วชีวิตที่ถูกกำหนดเอาไว้ เมื่อเบื้องบนให้เขาและเธอมาเจอกัน เหมือนสวรรค์กำลังเข้าข้าง ให้เขาได้ทำในสิ่งที่ใจปรารถนา เพียงแค่เขากดจูบลงไปที่เรียวปากของเธออีกครั้ง ทำให้ใบพลูถึงกับสะดุ้งเฮือกด้วยความเสียวซ่าน

ฝ่ามือเล็กยันอกแกร่งเอาไว้ เพื่อไม่ให้ชิดกับทรวงอกอวบอิ่ม แต่ทว่าชายหนุ่มกับคว้าข้อมือเล็กของหญิงสาวกดลงไปแนบกับเตียงนุ่ม ซึ่งเขายังคงสอดปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เกี่ยวกระหวัดโต้ตอบกับเรียวลิ้นเล็กไปมา ราวกับว่าคนทั้งคู่กำลังจะกลืนกินกันและกันเสียให้ได้

“อื้อ อื้ม” หญิงสาวถึงกับครางออกมา ทั้งที่ยังถูกจูบอยู่แบบนั้น คนทั้งคู่ยังคงแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม ซึ่งกางเกงชั้นในตัวจิ๋วของหญิงสาวได้ถูกเกี่ยวออกจากเรียวขาเสลาตั้งแต่ตอนไหนเธอก็ไม่อาจรู้ได้ จนกระทั่งสัมผัสใบพลูได้ถึงความแข็งขึงของท่อนเอ็นลำเขื่อง เมื่อมันกำลังถูไถไปมาอยู่ใต้หว่างขาของเธอ

ออสตินยังคงสอดแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากเล็ก เพื่อกวาดต้อนเอารสชาติหอมหวานที่เขารอมาเนิ่นนานหลายปี

“ฮื้อ อ๊าย” หญิงสาวถึงกับส่งเสียงครางออกมาดังลั่น เมื่อถูกมือแกร่งจับเรียวขาแยกออกกว้างกว่าเดิม ด้วยความกลัวทำให้ใบพลูถึงกับตัวสั่นเทา จนทำให้ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปมอง

“ไม่ต้องกลัว ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดี” เสียงทุ้มดังขึ้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะก้มลงไปหมกมุ่นอยู่กับเนินเนื้ออวบอูม พลางทำให้ใบพลูถึงกับเขินอาย เมื่อเขาได้เห็นเรือนกายของเธอทุกซอกทุกมุม พวงแก้มนวลแดงระเรื่อไปถึงใบหู เมื่อมันคือครั้งแรกของเธอ ที่ยินยอมให้ผู้ชายอย่างออสตินได้เชยชมจนสิ้น ไม่เหลือสิ่งใดไว้ต่อรอง

“ฉันจะพาเธอขึ้นสวรรค์ รับรองว่าวันหลังฉันจะไม่ลีลาเหมือนกับวันนี้ จุ๊บ!” ออสตินเลื่อนใบหน้าขึ้นไปกระซิบข้างใบหูเล็ก พร้อมกับจุมพิตลงไปที่เรียวปากนุ่ม เสียงทุ้มที่ฟังดูกระเส่า ทำให้หญิงสาวถึงกับขนลุกซู่ไปทั้งตัว ไม่บ่อยครั้งที่เธอจะเห็นออสตินมีท่าทีอ่อนโยนแบบนี้

“อื้ม อร๊าย อ๊าย!” หญิงสาวถึงกับสะดุ้งเฮือก พร้อมครางออกมาดังลั่น จูบของออสตินช่างเหนือชั้น เมื่อเขากำลังเปลี่ยนจากจูบหนักๆ เป็นปลายลิ้นร้อนบรรเลงลงมายังจุดหวั่นไหวที่ไวต่อประสาทสัมผัส

เกสรดอกไม้งามพร้อมจะหลั่งน้ำหวานออกมาให้ผึ้งอย่างเขาได้ลิ้มรส ความเสียวซ่านทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้คนตัวเล็กใต้ร่างบิดตัวไปมา เรียวขาของเธอยังคงถูกมือแกร่งถ่างออกกว้าง