รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 23

“ถ้าฉันเป็นเมียนาย ผู้หญิงทุกคนที่นอนกับนายก็คงเป็นเมียของนายหมดสินะ” หญิงสาวเอามือกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น พลางตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธขึ้งใส่หน้าออสติน เมื่อใบพลูสุดที่จะกลั้นอารมณ์ไม่ให้รู้สึกเจ็บปวดที่เกิดขึ้นภายในใจเอาไว้ได้

“เรื่องนั้นมันไม่สำคัญ ตอนนี้ผู้ใหญ่รอนานแล้ว ลุกขึ้นแล้วตามฉันมา” ออสตินผละมือออกจากไหล่มนของเธอ ก่อนที่ชายหนุ่มจะลุกขึ้นยืนหันหลังให้กับเธอ เพราะเขาเริ่มที่จะไม่ไหวเวลาที่เห็นน้ำตาของใบพลู ชายหนุ่มเองก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหว เขาอยากทำให้เธอเจ็บแต่ทำไมตัวเองกลับเจ็บกว่าเธอหลายเท่าตัว

“ได้! หมั้นวันนี้และตอนนี้เลยเป็นไง นายพอใจหรือยัง” ใบพลูรีบปาดน้ำตาออกจากแก้มก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งที่โต๊ะแป้ง หญิงสาวค่อยๆ หยิบแป้งตลับขึ้นมาแต่งหน้าราวกับว่าเธอนั้น กำลังรู้สึกยินดีกับการหมั้นในครั้งนี้

“ฉันพร้อมทุกวินาที หมั้นตอนนี้หรือตอนไหนก็มีค่าเท่ากัน เธอก็น่าจะรู้ดี การหมั้นครั้งนี้เกิดจากอะไร”

น้ำเสียงของออสตินฟังดูเฉยชา แต่ทว่าสายตาของเขากลับมองไปที่ใบพลูด้วยความชื่นชม เขาเพิ่งเห็นเธอแต่งหน้าจัดจ้าน ดูเผ็ดเสียจนน่ามันเขี้ยว ซึ่งชุดที่หญิงสาวสวมใส่อยู่นั้น เป็นเดรสสีขาวดูเรียบๆ เพียงแค่แต่งหน้าเพิ่มมานิดหน่อยใบพลูก็ดูสวยจนไร้ที่ติ

“ไปสิ! อยากหมั้นกับฉันมากไม่ใช่เหรอ”

หญิงสาวรวบผมทรงหางม้ามัดต่ำเป็นลอนแล้วติดกิ๊บแค่นี้เธอก็ดูสวยเก๋ ทำเอาออสตินพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ริมฝีปากแดงแจ๋น่าจูบเป็นบ้าเลย ชายหนุ่มได้แต่คิดในใจ เพราะตอนนี้เขาคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่ามอง ก่อนจะเดินตามใบพลูลงไปด้านล่าง

“สวัสดีค่ะ คุณลุง สวัสดีค่ะป้าพลอย” หญิงสาวพนมมือขึ้นไหว้ พร้อมกับกล่าวทักทายบิดามารดาของออสตินออกไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ก่อนจะนั่งลงข้างๆ พิ้งค์พลอย

“วันนี้หนูสวยจัง ยังจะเรียกป้าเรียกลุงอยู่อีกเหรอหนูใบพลู เรียกพ่อกับแม่สิจ๊ะ” พิ้งค์พลอยโน้มใบพลูมากอดเอาไว้ด้วยความรักและเอ็นดูในตัวว่าที่ลูกสะใภ้

“พี่ใบพลูสวยจังเลยค่ะ” ไอด้ากล่าวชมว่าที่พี่สะใภ้ออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“คุณแม่ คุณพ่อ แล้วก็คุณอาทั้งสอง ผมกับใบพลูตกลงกันแล้วว่า เราจะหมั้นกันในวันนี้ และก็ตอนนี้เลยครับ”

“ฮ่ะ! อะไรนะ!” ทุกคนถึงกับอุทานออกมาพร้อมกันด้วยความแปลกใจ เมื่อออสตินบอกกับทุกคนออกมาแบบนั้น

“ส่วนเรื่องสินสอดทองหมั้น หุ้นที่กวินชูฉันขอยกให้กับหนูใบพลูทั้งหมด เพื่อเป็นของขวัญวันแต่งงาน ส่วนเงินสดที่ดินและเครื่องเพชรไม่ต้องห่วง ฉันไม่ให้ลูกสะใภ้ของบ้านน้อยน่าใครแน่” เอเดนประกาศกร้าวออกมาด้วยน้ำเสียงเข้มน่าเกรงขาม ซึ่งกวินเองก็พอในในสิ่งที่เพื่อนรักเสนอมา

“ตกลงตามนั้น ออสตินสวมแหวนหมั้นให้น้องสิลูก” กวินหันไปออกคำสั่งชายหนุ่ม ใบหน้าของเขาดูมีความสุขมากที่ได้ออสตินมาดูแลใบพลู เพราะกวินเชื่อว่าผู้ชายอย่างออสตินจะไม่มีวันทำให้ลูกสาวของเขาเสียใจ

“ใบพลูส่งมือให้ออสตินสิลูก” ถึงแม้ว่าใบบุญจะไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่ แต่คนแม่ก็หวังที่จะเห็นลูกสาวมีความสุขในวันหมั้นและแต่งงานตราบจนการใช้ชีวิตคู่ หญิงสาวค่อยยื่นมือให้กับออสติน ชายหนุ่มแตะเบาๆ

ก่อนที่เขาจะบรรจงสวมแหวนเพชรดีไซน์สวยหรูดูแพงไปยังนิ้วนางข้างซ้ายของเธออย่างเบามือ หัวใจของเขาและเธอเริ่มเต้นแรง เมื่อคนทั้งคู่กำลังจะมีชีวิตผูกพันกัน จนมิอาจปฏิเสธได้ ทั้งที่หญิงสาวไม่ค่อยเต็มใจ แต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอก็ต้องยอมจำนนให้กับออสตินอีกครั้งจนได้

“ถ่ายภาพหน่อยค่ะ พี่ใบพลูยิ้มหน่อยสิค่ะ โชว์แหวนหมั้นด้วยค่ะ” ไอด้าพูดขึ้นมาเสียงใส เธอดูดีใจมากที่จะได้ใบพลูมาเป็นพี่สะใภ้ หลังจากสองครอบครัวถ่ายภาพและรับประทานอาหารมื้อเย็นร่วมกัน

กวินได้พูดถึงงานที่ใบพลูกับออสตินต้องทำร่วมกันทันที นั่นคือการขึ้นเหนือไปดูผ้าทอมือ ทั้งผ้าไหมและผ้าฝ้าย เพื่อที่จะทำให้คนทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ซึ่งใบพลูเองก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะมันคืองานที่เธอจะต้องทำตามหน้าที่ ฉะนั้นแล้วสิ่งที่หญิงสาวต้องทำอันดับแรก คือการเตรียมใจให้พร้อม เพราะต้องเดินทางไปกับออสติน